Nnwom 147
1 Monkamfo Awurade. Ɛyɛ sɛ wɔto ayɛyie dwom ma yɛn Onyankopɔn, ɛyɛ fɛ na ɛfata sɛ wɔkamfo no!
Hallelúja! Já, lofið Drottin! Það er gott að lofa Drottin! Indælt og rétt!
2 Awurade kyekyere Yerusalem; Ɔboaboa Israel nnommumfoɔ ano.
Hann er að endurreisa Jerúsalem og flytja hina herleiddu heim.
3 Ɔsa wɔn a wɔn akoma abotoɔ yadeɛ na ɔkyekyere wɔn akuro.
Hann reisir upp hina niðurbeygðu og bindur um sár þeirra.
4 Ɔnim nsoromma no dodoɔ na ɔde obiara din frɛ no.
Hann þekkir fjölda stjarnanna, já og hverja fyrir sig með nafni!
5 Yɛn Awurade so, na ne tumi yɛ kɛseɛ; yɛrente nʼase nwie.
Mikill er Drottinn! Vald hans er stórkostlegt! Þekking hans er takmarkalaus.
6 Awurade wowa ahobrɛasefoɔ na ɔtoto amumuyɛfoɔ hwe fam.
Drottinn styður auðmjúka, en varpar illmennum til jarðar.
7 Monto aseda nnwom mma Awurade. Momfa sankuo nto dwom mma yɛn Onyankopɔn.
Syngið honum þakkarljóð, lofið Guð með hörpuleik.
8 Ɔde omununkum kata ɔsoro ani; ɔde osutɔ ma asase ma ɛserɛ nyini wɔ nkokoɔ so.
Hann fyllir himininn skýjum, gefur steypiregn og klæðir fjöllin grænu grasi.
9 Ɔma anantwie aduane na sɛ anene mma su a, ɔma wɔn aduane.
Hann fæðir hin villtu dýr og hrafnarnir krunka til hans eftir æti.
10 Ɛnyɛ ɔpɔnkɔ ahoɔden na nʼani sɔ na ɛnyɛ onipa ahoɔden nso.
Í hans augum kemst sprettharður foli varla úr sporunum og máttur mannsins má sín lítils.
11 Na mmom, Awurade ani sɔ nnipa a wɔsuro no, wɔn a wɔde wɔn ho to nʼadɔeɛ a ɛnsa da no so no.
En hann gleðst yfir þeim sem elska hann og reiða sig á kærleika hans og gæsku.
12 Momma Awurade so, Ao Yerusalem; kamfo wo Onyankopɔn, Ao Sion,
Lofa þú hann, Jerúsalem! Vegsama Guð þinn, Síon!
13 ɔma wʼapono akyi adaban yɛ den na ɔhyira wo nkurɔfoɔ a wɔte wo mu.
Því að hann hefur gert múra þína öfluga og blessað börnin þín.
14 Ɔma wʼahyeɛ so dwo na ɔde ayuo amapa ma wo.
Hann lætur frið haldast í landinu og fyllir hlöður þínar af úrvals hveiti.
15 Ɔsoma nʼahyɛdeɛ kɔ asase so; nʼasɛm tu mmirika ntɛm so.
Hann sendir boð sín til jarðar, skipanir hans berast hratt eins og vindurinn.
16 Ɔtrɛ sukyerɛmma mu sɛ odwan ho nwi, na ɔpete obosuo nsukyeneeɛ sɛ nsõ.
Skjannahvít mjöllin er frá honum komin og hrímið sem glitrar á jörðinni.
17 Ɔtoto asukɔtweaa gu fam sɛ mmosea. Hwan na ɔbɛtumi agyina nʼawɔ denden no ano?
Haglélið er líka hans verk og frostið sem bítur í kinnarnar.
18 Ɔsoma nʼasɛm no ma ɛnane no; ɔhwanyane ne mframa, na nsuo tene.
En síðan sendir hann hlýjan vorvind, snjórinn þiðnar og árnar ryðja sig.
19 Wada nʼasɛm adi akyerɛ Yakob, ne mmara ne ɔhyɛ nsɛm akyerɛ Israel.
Hann kunngjörði Ísrael lögmál sitt og ákvæði
20 Ɔnyɛɛ yei mmaa aman foforɔ biara; wɔnnim ne mmara. Monkamfo Awurade!
– það hefur hann ekki gert við neina aðra þjóð, nei, þeim kennir hann ekki fyrirmæli sín. Hallelúja! Dýrð sé Drottni!
