Nnwom 130

1 Ɔsorokorɔ dwom. Ao Awurade, mefiri ebunu mu resu frɛ wo;

Ein song til høgtidsferderne. Or djupet ropar eg på deg, Herre!

2 Ao Awurade tie me nne. Wɛn wʼaso ma me nkotosrɛ.

Herre, høyr på mi røyst, lat dine øyro merka mi bønerøyst!

3 Ao Awurade, sɛ wobu yɛn bɔne ho nkonta a, anka hwan na ɔbɛtumi agyina ano?

Dersom du, Herre, vil gøyma på misgjerningar, Herre, kven kann då standa?

4 Nanso, wowɔ bɔnefakyɛ; ɛno enti wɔsuro wo.

For hjå deg er forlatingi, at dei skal ottast deg.

5 Metwɛn Awurade, me kra twɛn, na nʼasɛm mu na mede mʼanidasoɔ ahyɛ.

Eg vonar på Herren, mi sjæl vonar, og eg ventar på hans ord.

6 Me kra twɛne Awurade sene sɛdeɛ awɛmfoɔ twɛne adekyeɛ, sene sɛdeɛ awɛmfoɔ twene adekyeɛ.

Mi sjæl ventar på Herren meir enn vaktmenner på morgonen, vaktmenner på morgonen.

7 Ao Israel, ma wʼani nna Awurade so, ɛfiri sɛ Awurade wɔ adɔeɛ a ɛwɔ hɔ daa na ɔgyeɛ amapa wɔ ne mu.

Venta, Israel, på Herren! for hjå Herren er nåden, og stor utløysing er hjå honom.

8 Ɔno ankasa bɛgye Israel afiri wɔn bɔne nyinaa mu.

Og han skal løysa Israel frå alle deira misgjerningar.