< Nnwom 129 >
1 Ɔsoroforɔ dwom. “Wɔahyɛ me so pii firi me mmɔfraase, ma Israel nka.
Pieśń stopni. Bardzo mnie uciskali od mojej młodości, niech powie teraz Izrael;
2 “Wɔahyɛ me so pii firi me mmɔfraase, nanso wɔntumi nnii me so nkonim.
Bardzo mnie uciskali od mojej młodości, lecz mnie nie przemogli.
3 Fentemfoɔ afentem mʼakyi ayɛ wɔn nkofie atentene.
Zorali mój grzbiet oracze i długie bruzdy porobili.
4 Nanso Awurade yɛ ɔteneneeni; Watwitwa amumuyɛfoɔ nhoma afiri me ho.”
[Ale] PAN jest sprawiedliwy; poprzecinał powrozy niegodziwych.
5 Ma wɔn a wɔtan Sion nyinaa mfa animguaseɛ nsane wɔn akyi.
Niech się zawstydzą i cofną wszyscy, którzy nienawidzą Syjonu.
6 Ma wɔnyɛ sɛ ɛserɛ a ɛwɔ ɔdan atifi, ɛnnyini na ahye;
Będą jak trawa na dachu, która usycha, zanim zakwitnie;
7 Ɛremma otwafoɔ nya biribi wɔ ne nsam, na deɛ ɔboaboa ano nso renya hwee nʼabasa so.
Którą żniwiarz nie napełni swej garści ani swego naręcza ten, który wiąże snopy.
8 Mma wɔn a wɔtwam hɔ nnka sɛ, “Awurade nhyira mmra mo so; yɛhyira mo wɔ Awurade din mu.”
I nie powiedzą przechodnie: Niech będzie z wami błogosławieństwo PANA [albo]: Błogosławimy wam w imię PANA.