< Nnwom 129 >
1 Ɔsoroforɔ dwom. “Wɔahyɛ me so pii firi me mmɔfraase, ma Israel nka.
Waƙar haurawa. Sun yi mini danniya ƙwarai tun ina ƙarami, bari Isra’ila yă ce,
2 “Wɔahyɛ me so pii firi me mmɔfraase, nanso wɔntumi nnii me so nkonim.
sun yi mini danniya ƙwarai tun ina ƙarami, amma ba su yi nasara a kaina ba.
3 Fentemfoɔ afentem mʼakyi ayɛ wɔn nkofie atentene.
Manoma sun nome bayana suka yi kunyoyinsu da tsayi.
4 Nanso Awurade yɛ ɔteneneeni; Watwitwa amumuyɛfoɔ nhoma afiri me ho.”
Amma Ubangiji mai adalci ne; ya’yantar da ni daga igiyoyin mugaye.
5 Ma wɔn a wɔtan Sion nyinaa mfa animguaseɛ nsane wɔn akyi.
Bari dukan waɗanda suke ƙin Sihiyona a juye da su baya da kunya.
6 Ma wɔnyɛ sɛ ɛserɛ a ɛwɔ ɔdan atifi, ɛnnyini na ahye;
Bari su zama kamar ciyawa a kan rufi, wadda takan bushe kafin tă yi girma;
7 Ɛremma otwafoɔ nya biribi wɔ ne nsam, na deɛ ɔboaboa ano nso renya hwee nʼabasa so.
da ita mai girbi ba ya iya cika hannuwansa, balle wanda yake tarawa yă cika hannuwansa.
8 Mma wɔn a wɔtwam hɔ nnka sɛ, “Awurade nhyira mmra mo so; yɛhyira mo wɔ Awurade din mu.”
Kada masu wuce su ce, “Albarkar Ubangiji ta kasance a kanku; muna sa muku albarka a cikin sunan Ubangiji.”