Nnwom 128

1 Ɔsorokorɔ dwom. Nhyira ne wɔn a wɔsuro Awurade, na wɔnante nʼakwan so.

Ein song til høgtidsferderne. Sæl er kvar den som ottast Herren, som ferdast på hans vegar!

2 Wobɛdi wʼadwuma so aba; nhyira ne yiedie bɛyɛ wo dea.

Det dine hender avlar, skal du njota, sæl er du, og det gjeng deg vel.

3 Wo yere bɛyɛ sɛ bobe a ɛso aba wɔ wo fie; na wo mmammarima ayɛ sɛ ngo dua a afifiri atwa wo ɛpono ho ahyia.

Kona di er som eit fruktrikt vintre inne i ditt hus; borni dine er som oljekvister kringum bordet ditt.

4 Yei ne onipa a wɔahyira noɔ, deɛ ɔsuro Awurade no.

Sjå, soleis vert den mann velsigna, som ottast Herren.

5 Awurade nhyira wo mfiri Sion wo nkwa nna nyinaa; na ɔmma wo nhunu Yerusalem nkɔsoɔ,

Herren signe deg frå Sion! sjå med lyst på Jerusalems lukka alle dine livedagar!

6 na ɔmma wo ntena ase nhunu wo mma mma. Asomdwoeɛ nka Israel.

Og måtte du sjå born av dine born! Fred vere yver Israel!