< Nnwom 122 >
1 Ɔsoroforɔ dwom. Dawid deɛ. Ɛberɛ a wɔsee me sɛ, “Ma yɛnkɔ Awurade fie” no, mʼani gyeeɛ.
Pieśń stopni Dawidowa. Weselę się z tego, że mi powiedziano: Do domu Pańskiego pójdziemy.
2 Yɛgyinagyina wʼapono ano, Ao Yerusalem.
Że stanęły nogi nasze w bramach twoich, o Jeruzalemie!
3 Wɔakyekyere Yerusalem yie sɛ kuropɔn. Wɔahyehyɛ mu nneɛma fɛfɛ.
O Jeruzalem pięknie pobudowane jako miasto w sobie wespół spojone!
4 Ɛhɔ na mmusuakuo no korɔ, Awurade mmusuakuo no. Wɔkɔkamfo Awurade din sɛdeɛ nhyehyɛeɛ a wɔde ama Israel no teɛ.
Bo tam wstępują pokolenia, pokolenia Pańskie, do świadectwa Izraelowego, aby wysławiały imię Pańskie.
5 Ɛhɔ na atemmuo nhennwa no sisi, Dawid fie nhennwa no.
Albowiem tam są postawione stolice na sąd, stolice domu Dawidowego.
6 Monsrɛ asomdwoeɛ mma Yerusalem sɛ, “Ma wɔn a wɔdɔ wo no nnya banbɔ.
Żądajcież pokoju Jeruzalemowi, mówiąc: Niech się szczęści tym, którzy cię miłują.
7 Ma asomdwoeɛ mmra wʼafasuo mu na banbɔ mmra wʼabankɛsewa mu.”
Niech będzie pokój w basztach twoich, a uspokojenie w pałacach twoich.
8 Me nuanom ne me nnamfonom enti, meka sɛ, “Asomdwoeɛ ntena wo mu.”
Dla braci moich i dla przyjaciół moich teraz ci będę żądał pokoju.
9 Awurade yɛn Onyankopɔn fie enti, mɛhwehwɛ wo nkɔsoɔ.
Dla domu Pana, Boga naszego, będę szukał twego dobrego.