< Nnwom 122 >
1 Ɔsoroforɔ dwom. Dawid deɛ. Ɛberɛ a wɔsee me sɛ, “Ma yɛnkɔ Awurade fie” no, mʼani gyeeɛ.
Sang til Festrejserne. Af David. Jeg frydede mig, da de sagde til mig: »Vi drager til HERRENS Hus!«
2 Yɛgyinagyina wʼapono ano, Ao Yerusalem.
Saa staar vore Fødder da i dine Porte, Jerusalem,
3 Wɔakyekyere Yerusalem yie sɛ kuropɔn. Wɔahyehyɛ mu nneɛma fɛfɛ.
Jerusalem bygget som Staden, hvor Folket samles;
4 Ɛhɔ na mmusuakuo no korɔ, Awurade mmusuakuo no. Wɔkɔkamfo Awurade din sɛdeɛ nhyehyɛeɛ a wɔde ama Israel no teɛ.
thi didop drager Stammerne, HERRENS Stammer: en Vedtægt for Israel om at prise HERRENS Navn.
5 Ɛhɔ na atemmuo nhennwa no sisi, Dawid fie nhennwa no.
Thi der staar Dommersæder, Sæder for Davids Hus.
6 Monsrɛ asomdwoeɛ mma Yerusalem sɛ, “Ma wɔn a wɔdɔ wo no nnya banbɔ.
Bed om Jerusalems Fred! Ro finde de, der elsker dig!
7 Ma asomdwoeɛ mmra wʼafasuo mu na banbɔ mmra wʼabankɛsewa mu.”
Der raade Fred paa din Mur, Tryghed i dine Borge!
8 Me nuanom ne me nnamfonom enti, meka sɛ, “Asomdwoeɛ ntena wo mu.”
For Brødres og Frænders Skyld vil jeg ønske dig Fred,
9 Awurade yɛn Onyankopɔn fie enti, mɛhwehwɛ wo nkɔsoɔ.
for HERREN vor Guds Hus's Skyld vil jeg søge dit Bedste.