< Nnwom 113 >

1 Monkamfo Awurade. Ao, mo Awurade asomfoɔ, monkamfo no, monkamfo Awurade din.
Halleluja! Lova, de Herrens tenarar, lova Herrens namn!
2 Momma wɔnkamfo Awurade din, seesei ne daa nyinaa.
Herrens namn vere lova frå no og til æveleg tid!
3 Ɛfiri baabi a owia pue kɔsi faako a ɔkɔtɔ, ma wɔnkamfo Awurade din.
Frå solekoma og til soleglad er Herrens namn høglova.
4 Wɔama Awurade so aman nyinaa so, nʼanimuonyam tra ɔsorosoro.
Høg yver alle heidningar er Herren, yver himmelen er hans æra.
5 Hwan na ɔte sɛ Awurade yɛn Onyankopɔn, Ɔbaako no a ɔdi ɔhene wɔ ɔsorosoro,
Kven er som Herren, vår Gud? han som sit so høgt,
6 ɔno na ɔbɔ ne mu ase hwɛ ɔsorosoro ne asase.
han som ser so djupt i himmelen og på jordi,
7 Ɔma ahiafoɔ so firi mfuturo mu na ɔpagya onnibie firi nso sie so;
han som reiser den ringe or moldi og lyfter den fatige or skarnet
8 ɔde wɔn tena mmapɔmma mu, wɔn nkurɔfoɔ mmapɔmma mu.
til å setja honom hjå hovdingar, hjå sitt folks hovdingar;
9 Ɔbɔ obonini atenaseɛ wɔ ne fie sɛ ɔbaatan a nʼani gyeɛ. Monkamfo Awurade.
han som let ufruktsame bu heime som ei glad barnemor. Halleluja!

< Nnwom 113 >