Nnwom 107
1 Monna Awurade ase na ɔyɛ; na nʼadɔeɛ wɔ hɔ daa.
Prisa Herren, for han er god, for æveleg varer hans miskunn!
2 Momma wɔn a Awurade agye wɔn nka saa, wɔn a wagye wɔn afiri ɔtamfoɔ nsam no,
So segjer Herrens utløyste, som han hev løyst ut or naudi,
3 wɔn a ɔboaboaa wɔn ano firii nsase soɔ no, ɛfiri apueeɛ kɔsi atɔeɛ, atifi kɔsi anafoɔ.
som han hev sanka i hop frå landi, frå aust og frå vest, frå nord og frå havet.
4 Ebinom kyinkyinii wɔ nsase paradada so, a wɔanhunu ɛkwan ankɔ kuropɔn no mu, baabi a wɔbɛtumi anya atenaeɛ.
Dei for vilt i øydemarki, i vegløysa, dei fann ingen by til å bu i.
5 Ɛkɔm ne sukɔm dee wɔn na wɔtotɔɔ baha.
Hungrige og tyrste var dei, deira sjæl vanmegtast i deim.
6 Afei wɔsu frɛɛ Awurade wɔ wɔn amanehunu mu, na ɔgyee wɔn firii wɔn ahohiahia mu.
Då ropa dei til Herren i si naud, or deira trengslor fria han deim ut,
7 Ɔde wɔn faa ɛkwan tee so baa kuropɔn a wɔtumi tena mu no mu.
og han førde deim på rett veg, so dei gjekk til ein by dei kunde bu i.
8 Momma wɔnna Awurade ase, nʼadɔeɛ a ɛnsa da ho ne nʼanwanwadeɛ a ɔyɛ ma nnipa.
Dei skal prisa Herren for hans miskunn og for hans under mot menneskjeborni,
9 Ɔma wɔn a sukɔm de wɔn nsuo na ɔde nnepa hyɛ wɔn a ɛkɔm de wɔn ma.
for han metta den tyrste sjæl, og den hungrige sjæl fyllte han med godt.
10 Ebinom tenaa esum ne awerɛhoɔ mu, nneduafoɔ a wɔde dadeɛ nkɔnsɔnkɔnsɔn agu wɔn,
Dei sat i myrker og daudeskugge, bundne i stakarsdom og jarn,
11 ɛfiri sɛ, wɔtee Onyankopɔn nsɛm ho atua na wɔbuu Ɔsorosoroni no agyinatuo animtiaa.
av di dei hadde tråssa mot Guds ord og vanvyrdt råderne frå den Høgste.
12 Enti ɔgyaa wɔn maa adwuma den; wɔsuntisuntiiɛ na wɔannya ɔboafoɔ.
Og han bøygde deira hjarto med liding, dei snåva, og der var ingen hjelpar.
13 Afei, wɔsu frɛɛ Awurade wɔ wɔn amanehunu mu, na ɔgyee wɔn firii wɔn ahohiahia mu.
Då ropa dei til Herren i si naud, frå deira trengslor frelste han deim.
14 Ɔyii wɔn firii esum ne awerɛhoɔ mu na ɔbubuu wɔn nkɔnsɔnkɔnsɔn mu.
Han førde deim ut or myrker og daudeskugge, og deira band reiv han sund.
15 Momma wɔnna Awurade ase, nʼadɔeɛ a ɛnsa da ho ne nʼanwanwadeɛ a ɔyɛ ma nnipa.
Dei skal prisa Herren for hans miskunn og for hans under mot menneskjeborni;
16 Ɔbubu kɔbere mfrafraeɛ apono na ɔtwitwa nnadeban mu.
for han krasa koparportar og hogg sund jarnbommar.
17 Ebinom bɛyɛɛ nkwaseafoɔ, wɔn atuateɛ enti na wɔhunuu amane, wɔn nnebɔne enti.
Dårar var dei for sin brotsveg, og for sine misgjerningar vart dei plåga.
18 Wɔkyirii aduane nyinaa na wɔtwe bɛnee owuo ɛpono ano.
Deira sjæl vart leid av all mat, og dei kom nær til daudens portar.
19 Afei, wɔsu frɛɛ Awurade, wɔn amanehunu mu na ɔgyee wɔn firii wɔn ahohiahia mu.
Då ropa dei til Herren i si naud; frå deira trengslor frelste han deim.
20 Ɔsomaa nʼasɛm na ɔsaa wɔn yadeɛ; na ɔgyee wɔn firii ɛda mu.
Han sende sitt ord og lækte deim og berga deim frå deira graver.
21 Momma wɔnna Awurade ase, nʼadɔeɛ a ɛnsa da ho ne nʼanwanwadeɛ a ɔyɛ ma nnipa.
Dei skal prisa Herren for hans miskunn og for hans under mot menneskjeborni
22 Momma wɔmmɔ aseda afɔdeɛ na wɔmfa ahurisie nnwom nka ne nnwuma ho asɛm.
og ofra takkoffer og fortelja um hans verk med fagnad.
23 Ebinom tenaa ahyɛn mu wɔ ɛpo so; wɔyɛ adwadifoɔ wɔ nsuo akɛseɛ so.
Dei som for ut på havet med skip, og som dreiv handel på dei store vatni,
24 Wɔhunuu Awurade nnwuma, nʼanwanwadeɛ a ɛwɔ ebunu mu.
dei såg Herrens gjerningar og hans underverk på djupet.
25 Ɔkasaeɛ maa ahum tui na ɛkukuruu asorɔkye.
Han tala og let det koma ein stormvind, og denne reiste havsens bylgjor.
26 Wɔpagya kɔɔ sorosoro na wɔsiane kɔɔ ebunu mu tɔnn; wɔn amanehunu mu no wɔn bo tui.
Dei for upp imot himmelen, dei for ned i djupi, deira sjæl miste modet i ulukka.
27 Wɔkyim totɔɔ ntintan sɛ asabofoɔ; na wɔnhunu deɛ wɔnnyɛ bio.
Dei raga og tumla som drukne, og all deira visdom vart til inkjes.
28 Afei, wɔsu frɛɛ Awurade, wɔn amanehunu mu, na ɔgyee wɔn firii wɔn ahohiahia mu.
Då ropa dei til Herren i si naud, or deira trengslor førde han deim ut.
29 Ɔmaa ahum no yɛɛ dinn; ɛpo so asorɔkye ano brɛɛ ase.
Han let storm verta til stilla, og bylgjorne kringum deim tagna.
30 Wɔn ani gyeeɛ ɛberɛ a ɛyɛɛ dinn no, na ɔkyerɛɛ wɔn ɛkwan de wɔn kɔduruu gyinabea a wɔpɛ.
Og dei vart glade då dei lagde seg, og han førde deim til den hamni dei ynskte.
31 Momma wɔnna Awurade ase, nʼadɔeɛ a ɛnsa da ho ne nʼanwanwadeɛ a ɔyɛ ma nnipa.
Dei skal prisa Herren for hans miskunn og for hans under mot menneskjeborni
32 Wɔmma ne so wɔ asafo no mu na wɔnkamfo no wɔ mpanimfoɔ nhyiamu ase.
og høglova honom i folkesamling og lovsyngja honom der dei gamle sit saman.
33 Ɔdanee nsubɔntene maa no yɛɛ ɛserɛ, asutene yɛɛ asase wesee,
Han gjorde elvar til ei øydemark og vatskjeldor til eit turrlende,
34 na asasebereɛ danee nkyenenkyene, wɔn a wɔte asase no so amumuyɛ enti.
fruktsamt land til ei saltheid, for deira vondskap skuld, som budde der.
35 Ɔdanee ɛserɛ so maa no yɛɛ nsuwansuwa na nkyɛkyerɛ yɛɛ sɛ asutene ananmu;
Han gjorde øydemark til innsjø og turrlende til vatskjeldor.
36 Ɛhɔ na ɔde wɔn a ɛkɔm de wɔn kɔsoɛe, na wɔkyekyeree kuropɔn tenaa mu.
Og han let hungrige bu der, og dei bygde ein by til å bu i.
37 Wɔyɛɛ mfuo ne bobe nturo na ɛmaa wɔn nnɔbaeɛ bebree.
Og dei sådde åkrar og planta vinhagar, og dei fekk grøda til å hausta.
38 Ɔhyiraa wɔn na wɔn ase dɔreeɛ. Wamma wɔn ayɛmmoa dodoɔ so anhwan.
Og han velsigna deim, og dei auka mykje, og av fe gav han deim ikkje lite.
39 Afei wɔn dodoɔ so hwaneeɛ na nhyɛsoɔ, amanehunu ne awerɛhoɔ brɛɛ wɔn ase;
So minka dei att og vart nedbøygde av trykk og trengsla og sorg.
40 deɛ ɔbu aberempɔn animtiaa no ma wɔkyinkyinii asase bonini a ɛkwan nni hɔ so.
Han som renner ut vanvyrdnad yver hovdingar og let deim villast i veglaus øydemark,
41 Nanso, ɔpagyaa ahiafoɔ firii wɔn ahohia mu na ɔmaa wɔn mmusua dɔree sɛ nnwankuo.
han lyfte upp den fatige or vesaldomen og auka ætterne som ei hjord.
42 Ateneneefoɔ bɛhunu ama wɔn ani gye, nanso amumuyɛfoɔ nyinaa bɛmua wɔn ano.
Dei ærlege ser det og gled seg, og all vondskap let att sin munn.
43 Momma deɛ ɔyɛ onyansafoɔ no mmu yeinom, na ɔnnwene Awurade adɔeɛ kɛseɛ no ho.
Den som er vis, han gjeve gaum etter dette, og dei må merke Herrens nådegjerningar.
