Nnwom 107
1 Monna Awurade ase na ɔyɛ; na nʼadɔeɛ wɔ hɔ daa.
Pris Herren, for han er god, hans miskunnhet varer evindelig.
2 Momma wɔn a Awurade agye wɔn nka saa, wɔn a wagye wɔn afiri ɔtamfoɔ nsam no,
Så sie Herrens gjenløste, de som han har gjenløst av nødens hånd,
3 wɔn a ɔboaboaa wɔn ano firii nsase soɔ no, ɛfiri apueeɛ kɔsi atɔeɛ, atifi kɔsi anafoɔ.
og som han har samlet fra landene, fra øst og fra vest, fra nord og fra havet.
4 Ebinom kyinkyinii wɔ nsase paradada so, a wɔanhunu ɛkwan ankɔ kuropɔn no mu, baabi a wɔbɛtumi anya atenaeɛ.
De fór vill i ørkenen, i et uveisomt øde, de fant ikke en by å bo i.
5 Ɛkɔm ne sukɔm dee wɔn na wɔtotɔɔ baha.
De var hungrige og tørste, deres sjel vansmektet i dem.
6 Afei wɔsu frɛɛ Awurade wɔ wɔn amanehunu mu, na ɔgyee wɔn firii wɔn ahohiahia mu.
Da ropte de til Herren i sin nød; av deres trengsler utfridde han dem,
7 Ɔde wɔn faa ɛkwan tee so baa kuropɔn a wɔtumi tena mu no mu.
og han førte dem på rett vei, så de gikk til en by de kunde bo i.
8 Momma wɔnna Awurade ase, nʼadɔeɛ a ɛnsa da ho ne nʼanwanwadeɛ a ɔyɛ ma nnipa.
De skal prise Herren for hans miskunnhet og for hans undergjerninger mot menneskenes barn;
9 Ɔma wɔn a sukɔm de wɔn nsuo na ɔde nnepa hyɛ wɔn a ɛkɔm de wɔn ma.
for han mettet den vansmektende sjel og fylte den hungrige sjel med godt.
10 Ebinom tenaa esum ne awerɛhoɔ mu, nneduafoɔ a wɔde dadeɛ nkɔnsɔnkɔnsɔn agu wɔn,
De satt i mørke og i dødsskygge, bundet i elendighet og jern,
11 ɛfiri sɛ, wɔtee Onyankopɔn nsɛm ho atua na wɔbuu Ɔsorosoroni no agyinatuo animtiaa.
fordi de hadde vært gjenstridige mot Guds ord og foraktet den Høiestes råd.
12 Enti ɔgyaa wɔn maa adwuma den; wɔsuntisuntiiɛ na wɔannya ɔboafoɔ.
Derfor bøide han deres hjerter ved lidelse; de snublet, og det var ikke nogen hjelper.
13 Afei, wɔsu frɛɛ Awurade wɔ wɔn amanehunu mu, na ɔgyee wɔn firii wɔn ahohiahia mu.
Da ropte de til Herren i sin nød; av deres trengsler frelste han dem.
14 Ɔyii wɔn firii esum ne awerɛhoɔ mu na ɔbubuu wɔn nkɔnsɔnkɔnsɔn mu.
Han førte dem ut av mørke og dødsskygge og rev sønder deres bånd.
15 Momma wɔnna Awurade ase, nʼadɔeɛ a ɛnsa da ho ne nʼanwanwadeɛ a ɔyɛ ma nnipa.
De skal prise Herren for hans miskunnhet og for hans undergjerninger mot menneskenes barn;
16 Ɔbubu kɔbere mfrafraeɛ apono na ɔtwitwa nnadeban mu.
for han brøt sønder porter av kobber og hugg sønder bommer av jern.
17 Ebinom bɛyɛɛ nkwaseafoɔ, wɔn atuateɛ enti na wɔhunuu amane, wɔn nnebɔne enti.
De var dårer og blev plaget for sin syndige vei og for sine misgjerninger;
18 Wɔkyirii aduane nyinaa na wɔtwe bɛnee owuo ɛpono ano.
deres sjel vemmedes ved all mat, og de kom nær til dødens porter.
19 Afei, wɔsu frɛɛ Awurade, wɔn amanehunu mu na ɔgyee wɔn firii wɔn ahohiahia mu.
Da ropte de til Herren i sin nød; av deres trengsler frelste han dem.
20 Ɔsomaa nʼasɛm na ɔsaa wɔn yadeɛ; na ɔgyee wɔn firii ɛda mu.
Han sendte sitt ord og helbredet dem og reddet dem fra deres graver.
21 Momma wɔnna Awurade ase, nʼadɔeɛ a ɛnsa da ho ne nʼanwanwadeɛ a ɔyɛ ma nnipa.
De skal prise Herren for hans miskunnhet og for hans undergjerninger mot menneskenes barn;
22 Momma wɔmmɔ aseda afɔdeɛ na wɔmfa ahurisie nnwom nka ne nnwuma ho asɛm.
og ofre takkoffere og fortelle om hans gjerninger med jubel.
23 Ebinom tenaa ahyɛn mu wɔ ɛpo so; wɔyɛ adwadifoɔ wɔ nsuo akɛseɛ so.
De som fór ut på havet i skib, som drev handel på store vann,
24 Wɔhunuu Awurade nnwuma, nʼanwanwadeɛ a ɛwɔ ebunu mu.
de så Herrens gjerninger og hans underverker på dypet.
25 Ɔkasaeɛ maa ahum tui na ɛkukuruu asorɔkye.
Han bød og lot det komme en stormvind, og den reiste dets bølger.
26 Wɔpagya kɔɔ sorosoro na wɔsiane kɔɔ ebunu mu tɔnn; wɔn amanehunu mu no wɔn bo tui.
De fór op imot himmelen, de fór ned i avgrunnene, deres sjel blev motløs i ulykken.
27 Wɔkyim totɔɔ ntintan sɛ asabofoɔ; na wɔnhunu deɛ wɔnnyɛ bio.
De tumlet og vaklet som en drukken mann, og all deres visdom blev til intet.
28 Afei, wɔsu frɛɛ Awurade, wɔn amanehunu mu, na ɔgyee wɔn firii wɔn ahohiahia mu.
Da ropte de til Herren i sin nød, og av deres trengsler førte han dem ut.
29 Ɔmaa ahum no yɛɛ dinn; ɛpo so asorɔkye ano brɛɛ ase.
Han lot stormen bli til stille, og bølgene omkring dem tidde.
30 Wɔn ani gyeeɛ ɛberɛ a ɛyɛɛ dinn no, na ɔkyerɛɛ wɔn ɛkwan de wɔn kɔduruu gyinabea a wɔpɛ.
Og de gledet sig over at de la sig; og han førte dem til den havn de ønsket.
31 Momma wɔnna Awurade ase, nʼadɔeɛ a ɛnsa da ho ne nʼanwanwadeɛ a ɔyɛ ma nnipa.
De skal prise Herren for hans miskunnhet og for hans undergjerninger mot menneskenes barn
32 Wɔmma ne so wɔ asafo no mu na wɔnkamfo no wɔ mpanimfoɔ nhyiamu ase.
og ophøie ham i folkets forsamling og love ham der hvor de gamle sitter.
33 Ɔdanee nsubɔntene maa no yɛɛ ɛserɛ, asutene yɛɛ asase wesee,
Han gjorde elver til en ørken og vannkilder til et tørstig land,
34 na asasebereɛ danee nkyenenkyene, wɔn a wɔte asase no so amumuyɛ enti.
et fruktbart land til et saltland for deres ondskaps skyld som bodde der.
35 Ɔdanee ɛserɛ so maa no yɛɛ nsuwansuwa na nkyɛkyerɛ yɛɛ sɛ asutene ananmu;
Han gjorde en ørken til en vannrik sjø og et tørt land til vannkilder.
36 Ɛhɔ na ɔde wɔn a ɛkɔm de wɔn kɔsoɛe, na wɔkyekyeree kuropɔn tenaa mu.
Og han lot de hungrige bo der, og de grunnla en by til å bo i.
37 Wɔyɛɛ mfuo ne bobe nturo na ɛmaa wɔn nnɔbaeɛ bebree.
Og de tilsådde akrer og plantet vingårder, og de vant den frukt de bar.
38 Ɔhyiraa wɔn na wɔn ase dɔreeɛ. Wamma wɔn ayɛmmoa dodoɔ so anhwan.
Og han velsignet dem, og de blev meget tallrike, og av fe gav han dem ikke lite.
39 Afei wɔn dodoɔ so hwaneeɛ na nhyɛsoɔ, amanehunu ne awerɛhoɔ brɛɛ wɔn ase;
Så minket de igjen og blev nedbøiet ved trengsel, ulykke og sorg.
40 deɛ ɔbu aberempɔn animtiaa no ma wɔkyinkyinii asase bonini a ɛkwan nni hɔ so.
Han som utøser forakt over fyrster og lar dem fare vill i et uveisomt øde,
41 Nanso, ɔpagyaa ahiafoɔ firii wɔn ahohia mu na ɔmaa wɔn mmusua dɔree sɛ nnwankuo.
han ophøiet den fattige av elendighet og gjorde slektene som hjorden.
42 Ateneneefoɔ bɛhunu ama wɔn ani gye, nanso amumuyɛfoɔ nyinaa bɛmua wɔn ano.
De opriktige ser det og gleder sig, og all ondskap lukker sin munn.
43 Momma deɛ ɔyɛ onyansafoɔ no mmu yeinom, na ɔnnwene Awurade adɔeɛ kɛseɛ no ho.
Den som er vis, han akte på dette og merke på Herrens nådegjerninger!
