Mmɛbusɛm 7
1 Me ba, fa me nsɛm sie na kora mʼahyɛdeɛ wɔ wo mu.
Synu mój! strzeż słów moich, a przykazanie moje chowaj u siebie.
2 Di mʼahyɛdeɛ so na wobɛnya nkwa; bɔ me nkyerɛkyerɛ ho ban sɛ deɛ wodɔ noɔ.
Strzeż przykazań moich, a żyć będziesz; a nauki mojej, jako źrenicy oczów swych.
3 Kyekyere bɔ wo nsateaa ho; twerɛ no yie gu wʼakoma ɛpono so.
Uwiąż je na palcach twoich, napisz je na tablicy serca twego.
4 Ka kyerɛ nyansa sɛ, “Wo yɛ me nuabaa,” na frɛ nteaseɛ wo busuani;
Mów mądrości: Siostraś ty moja, a roztropność przyjaciółką nazywaj,
5 Wɔbɛtwe wo afiri ɔbaawaresɛefoɔ ho, afiri ɔbaawarefoɔ sansani nsɛmmɔdɛ ho.
Aby cię strzegły od żony cudzej, i od obcej, która mówi łagodne słowa.
6 Me fie mpomma ano mede mʼani faa ntokua mu.
Bom oknem domu swego przez kratę moję wyglądał;
7 Mehunuu wɔ ntetekwaafoɔ mu, mehyɛɛ mmeranteɛ no mu baako nso, ɔbabunu a ɔnni adwene.
I widziałem między prostakami, obaczyłem między synami młodzieńca głupiego,
8 Na ɔnam borɔno a ɛbɛn ɔbaa no fie so a nʼani kyerɛ ɔbaa no fie
Który szedł ulicą przy rogu jej, drogą postępując ku domowi jej.
9 ɛberɛ a ɔnwunu redwoɔ, na animu rebiribiri no.
Ze zmierzkiem pod wieczór, w ciemności nocnej, i w mroku.
10 Afei ɔbaa bi firi bɛhyiaa no a wasiesie ne ho sɛ odwamanfoɔ a nnaadaa wɔ nʼakomam.
A oto niewiasta spotkała go, w ubiorze wszetecznicy, chytrego serca,
11 (Ɔyɛ hyirenn na hwee mfa ne ho, ɔntena efie koraa;
Świegotliwa i nie ukrócona, a w domu własnym nie mogły się ostać nogi jej;
12 ɛnnɛ wɔhunu no mmɔntene so, ɔkyena na ɔte adwaberem, ɔtetɛ wɔ mmantwea mmantwea.)
Raz na dworzu, raz na ulicach i po wszystkich kątach zasadzki czyniąca;
13 Ɔsɔɔ ne mu fee nʼano wamfɛre, na ɔkaa sɛ,
I uchwyciła go, i pocałowała go, a złożywszy wstyd z twarzy swojej, rzekła mu:
14 “Mewɔ ayɔnkofa ayɛyɛdeɛ wɔ efie; ɛnnɛ madi me bɔhyɛ so.
Ofiary spokojne są u mnie; dzisiajm oddała śluby moje.
15 Enti mebaeɛ sɛ merebɛhyia wo; mehwehwɛɛ wo na mahunu wo!
Przetożem wyszła przeciw tobie, abym pilnie szukała twarzy twojej, i znalazłam cię.
16 Mato me mpa mede nwera a wɔahyɛ no aduro a ɛfiri Misraim.
Obiłam kobiercami łoże moje, ozdobione rzezaniem i prześcieradłami egipskiemi.
17 Mede nnuhwam apete me mpa so: kurobo, pɛperɛ ne sinamon.
Potrząsnęłam pokój swój myrrą, aloesem, i cynamonem.
18 Bra, ma yɛmfa ɔdɔ mmɔ ɔdɔ mu nkɔsi anɔpa;
Pójdźże, opójmy się miłością aż do poranku, ucieszmy się miłością.
19 Me kunu nni efie; watu kwan na ɔbɛkyɛre.
Boć męża mego w domu niemasz; pojechał w drogę daleką.
20 Ɔde sika a ɛdɔɔso hyɛɛ ne sikabɔtɔ ma na ɔremma kɔsi ɔsrane no korokumatwa berɛ mu.”
Worek pieniędzy wziął z sobą; dnia pewnego wróci się do domu swego.
21 Ɔde akorɔkorɔ bɔɔ no asɔn; ɔde nnaadaa nyaa no ne no daeɛ.
I nakłoniła go wielą słów swoich, a łagodnością warg swoich zniewoliła go.
22 Ɔdii nʼakyi prɛko pɛ te sɛ nantwie a ɔrekɔ akumiiɛ, anaa ɔwansane a ɔde ne tiri rekɔhyɛ hankrafidie mu
Wnet poszedł za nią, jako wół, gdy go na rzeź wiodą, a jako głupi do pęta, którem karany bywa.
23 kɔsi sɛ bɛmma bɛhwire ne brɛboɔ mu, te sɛ anomaa a ɔrekɔtɔ anomaa afidie mu na ɔnnim sɛ ɔbɛhwere ne nkwa.
I przebiła strzałą wątrobę jego; kwapił się jako ptak do sidła, nie wiedząc, iż je zgotowano na duszę jego.
24 Na afei, me mma, montie me; monyɛ aso mma deɛ meka.
Przetoż teraz, synowie! słuchajcie mię, a bądźcie pilni powieści ust moich.
25 Mommma mo akoma mpatere nkɔ ne so na mommane mfa nʼakwan so.
Niechaj się nie uchyla za drogami jej serce twoje, ani się tułaj po ścieszkach jej.
26 Bebree na wɔnam ne so ahwehwe ase; wɔn a wakum wɔn dɔɔso pa ara.
Albowiem wielu zraniwszy poraziła, i mocarze wszyscy pozabijani są od niej.
