Mmɛbusɛm 7
1 Me ba, fa me nsɛm sie na kora mʼahyɛdeɛ wɔ wo mu.
Fili mi, custodi sermones meos, et præcepta mea reconde tibi.
2 Di mʼahyɛdeɛ so na wobɛnya nkwa; bɔ me nkyerɛkyerɛ ho ban sɛ deɛ wodɔ noɔ.
Fili, serva mandata mea, et vives: et legem meam quasi pupillam oculi tui:
3 Kyekyere bɔ wo nsateaa ho; twerɛ no yie gu wʼakoma ɛpono so.
liga eam in digitis tuis, scribe illam in tabulis cordis tui.
4 Ka kyerɛ nyansa sɛ, “Wo yɛ me nuabaa,” na frɛ nteaseɛ wo busuani;
Dic sapientiæ, soror mea es: et prudentiam voca amicam tuam,
5 Wɔbɛtwe wo afiri ɔbaawaresɛefoɔ ho, afiri ɔbaawarefoɔ sansani nsɛmmɔdɛ ho.
ut custodiant te a muliere extranea, et ab aliena, quæ verba sua dulcia facit.
6 Me fie mpomma ano mede mʼani faa ntokua mu.
De fenestra enim domus meæ per cancellos prospexi,
7 Mehunuu wɔ ntetekwaafoɔ mu, mehyɛɛ mmeranteɛ no mu baako nso, ɔbabunu a ɔnni adwene.
et video parvulos: considero vecordem iuvenem,
8 Na ɔnam borɔno a ɛbɛn ɔbaa no fie so a nʼani kyerɛ ɔbaa no fie
qui transit per plateam iuxta angulum, et prope viam domus illius, graditur
9 ɛberɛ a ɔnwunu redwoɔ, na animu rebiribiri no.
in obscuro, advesperascente die, in noctis tenebris, et caligine.
10 Afei ɔbaa bi firi bɛhyiaa no a wasiesie ne ho sɛ odwamanfoɔ a nnaadaa wɔ nʼakomam.
Et ecce occurrit illi mulier ornatu meretricio, præparata ad capiendas animas: garrula, et vaga,
11 (Ɔyɛ hyirenn na hwee mfa ne ho, ɔntena efie koraa;
quietis impatiens, nec valens in domo consistere pedibus suis,
12 ɛnnɛ wɔhunu no mmɔntene so, ɔkyena na ɔte adwaberem, ɔtetɛ wɔ mmantwea mmantwea.)
nunc foris, nunc in plateis, nunc iuxta angulos insidians.
13 Ɔsɔɔ ne mu fee nʼano wamfɛre, na ɔkaa sɛ,
Apprehensumque deosculatur iuvenem, et procaci vultu blanditur, dicens:
14 “Mewɔ ayɔnkofa ayɛyɛdeɛ wɔ efie; ɛnnɛ madi me bɔhyɛ so.
Victimas pro salute vovi, hodie reddidi vota mea.
15 Enti mebaeɛ sɛ merebɛhyia wo; mehwehwɛɛ wo na mahunu wo!
Idcirco egressa sum in occursum tuum, desiderans te videre, et reperi.
16 Mato me mpa mede nwera a wɔahyɛ no aduro a ɛfiri Misraim.
Intexui funibus lectulum meum, stravi tapetibus pictis ex Ægypto.
17 Mede nnuhwam apete me mpa so: kurobo, pɛperɛ ne sinamon.
Aspersi cubile meum myrrha, et aloe, et cinnamomo.
18 Bra, ma yɛmfa ɔdɔ mmɔ ɔdɔ mu nkɔsi anɔpa;
Veni, inebriemur uberibus, et fruamur cupitis amplexibus, donec illucescat dies.
19 Me kunu nni efie; watu kwan na ɔbɛkyɛre.
Non est enim vir in domo sua, abiit via longissima.
20 Ɔde sika a ɛdɔɔso hyɛɛ ne sikabɔtɔ ma na ɔremma kɔsi ɔsrane no korokumatwa berɛ mu.”
Sacculum pecuniæ secum tulit: in die plenæ lunæ reversurus est in domum suam.
21 Ɔde akorɔkorɔ bɔɔ no asɔn; ɔde nnaadaa nyaa no ne no daeɛ.
Irretivit eum multis sermonibus, et blanditiis labiorum protraxit illum.
22 Ɔdii nʼakyi prɛko pɛ te sɛ nantwie a ɔrekɔ akumiiɛ, anaa ɔwansane a ɔde ne tiri rekɔhyɛ hankrafidie mu
Statim eam sequitur quasi bos ductus ad victimam, et quasi agnus lasciviens, et ignorans quod ad vincula stultus trahatur,
23 kɔsi sɛ bɛmma bɛhwire ne brɛboɔ mu, te sɛ anomaa a ɔrekɔtɔ anomaa afidie mu na ɔnnim sɛ ɔbɛhwere ne nkwa.
donec transfigat sagitta iecur eius: velut si avis festinet ad laqueum, et nescit quod de periculo animæ illius agitur.
24 Na afei, me mma, montie me; monyɛ aso mma deɛ meka.
Nunc ergo fili mi, audi me, et attende verbis oris mei.
25 Mommma mo akoma mpatere nkɔ ne so na mommane mfa nʼakwan so.
Ne abstrahatur in viis illius mens tua: neque decipiaris semitis eius.
26 Bebree na wɔnam ne so ahwehwe ase; wɔn a wakum wɔn dɔɔso pa ara.
Multos enim vulneratos deiecit, et fortissimi quique interfecti sunt ab ea.
