Mmɛbusɛm 7
1 Me ba, fa me nsɛm sie na kora mʼahyɛdeɛ wɔ wo mu.
Mijn zoon, bewaar mijn redenen, en leg mijn geboden bij u weg.
2 Di mʼahyɛdeɛ so na wobɛnya nkwa; bɔ me nkyerɛkyerɛ ho ban sɛ deɛ wodɔ noɔ.
Bewaar mijn geboden, en leef, en mijn wet als den appel uwer ogen.
3 Kyekyere bɔ wo nsateaa ho; twerɛ no yie gu wʼakoma ɛpono so.
Bind ze aan uw vingeren, schrijf ze op de tafels uws harten.
4 Ka kyerɛ nyansa sɛ, “Wo yɛ me nuabaa,” na frɛ nteaseɛ wo busuani;
Zeg tot de wijsheid: Gij zijt mijn zuster; en heet het verstand uw bloedvriend;
5 Wɔbɛtwe wo afiri ɔbaawaresɛefoɔ ho, afiri ɔbaawarefoɔ sansani nsɛmmɔdɛ ho.
Opdat zij u bewaren voor een vreemde vrouw, voor de onbekende, die met haar redenen vleit.
6 Me fie mpomma ano mede mʼani faa ntokua mu.
Want door het venster van mijn huis, door mijn tralie keek ik uit;
7 Mehunuu wɔ ntetekwaafoɔ mu, mehyɛɛ mmeranteɛ no mu baako nso, ɔbabunu a ɔnni adwene.
En ik zag onder de slechten; ik merkte onder de jonge gezellen een verstandelozen jongeling;
8 Na ɔnam borɔno a ɛbɛn ɔbaa no fie so a nʼani kyerɛ ɔbaa no fie
Voorbijgaande op de straat, nevens haar hoek, en hij trad op den weg van haar huis.
9 ɛberɛ a ɔnwunu redwoɔ, na animu rebiribiri no.
In de schemering, in den avond des daags, in den zwarten nacht en de donkerheid;
10 Afei ɔbaa bi firi bɛhyiaa no a wasiesie ne ho sɛ odwamanfoɔ a nnaadaa wɔ nʼakomam.
En ziet, een vrouw ontmoette hem in hoerenversiersel, en met het hart op haar hoede;
11 (Ɔyɛ hyirenn na hwee mfa ne ho, ɔntena efie koraa;
Deze was woelachtig en wederstrevig, haar voeten bleven in haar huis niet;
12 ɛnnɛ wɔhunu no mmɔntene so, ɔkyena na ɔte adwaberem, ɔtetɛ wɔ mmantwea mmantwea.)
Nu buiten, dan op de straten zijnde, en bij alle hoeken loerende;
13 Ɔsɔɔ ne mu fee nʼano wamfɛre, na ɔkaa sɛ,
En zij greep hem aan, en kuste hem; zij sterkte haar aangezicht, en zeide tot hem:
14 “Mewɔ ayɔnkofa ayɛyɛdeɛ wɔ efie; ɛnnɛ madi me bɔhyɛ so.
Dankoffers zijn bij mij, ik heb heden mijn geloften betaald;
15 Enti mebaeɛ sɛ merebɛhyia wo; mehwehwɛɛ wo na mahunu wo!
Daarom ben ik uitgegaan u tegemoet, om uw aangezicht naarstiglijk te zoeken, en ik heb u gevonden.
16 Mato me mpa mede nwera a wɔahyɛ no aduro a ɛfiri Misraim.
Ik heb mijn bedstede met tapijtsieraad toegemaakt, met uitgehouwen werken, met fijn linnen van Egypte;
17 Mede nnuhwam apete me mpa so: kurobo, pɛperɛ ne sinamon.
Ik heb mijn leger met mirre, aloe en kaneel welriekende gemaakt;
18 Bra, ma yɛmfa ɔdɔ mmɔ ɔdɔ mu nkɔsi anɔpa;
Kom, laat ons dronken worden van minnen tot den morgen toe; laat ons ons vrolijk maken in grote liefde.
19 Me kunu nni efie; watu kwan na ɔbɛkyɛre.
Want de man is niet in zijn huis, hij is een verren weg getogen;
20 Ɔde sika a ɛdɔɔso hyɛɛ ne sikabɔtɔ ma na ɔremma kɔsi ɔsrane no korokumatwa berɛ mu.”
Hij heeft een bundel gelds in zijn hand genomen; ten bestemden dage zal hij naar zijn huis komen.
21 Ɔde akorɔkorɔ bɔɔ no asɔn; ɔde nnaadaa nyaa no ne no daeɛ.
Zij bewoog hem door de veelheid van haar onderricht, zij dreef hem aan door het gevlei harer lippen.
22 Ɔdii nʼakyi prɛko pɛ te sɛ nantwie a ɔrekɔ akumiiɛ, anaa ɔwansane a ɔde ne tiri rekɔhyɛ hankrafidie mu
Hij ging haar straks achterna, gelijk een os ter slachting gaat, en gelijk een dwaas tot de tuchtiging der boeien.
23 kɔsi sɛ bɛmma bɛhwire ne brɛboɔ mu, te sɛ anomaa a ɔrekɔtɔ anomaa afidie mu na ɔnnim sɛ ɔbɛhwere ne nkwa.
Totdat hem de pijl zijn lever doorsneed; gelijk een vogel zich haast naar den strik, en niet weet, dat dezelve tegen zijn leven is.
24 Na afei, me mma, montie me; monyɛ aso mma deɛ meka.
Nu dan, kinderen, hoort naar mij, en luistert naar de redenen mijns monds.
25 Mommma mo akoma mpatere nkɔ ne so na mommane mfa nʼakwan so.
Laat uw hart tot haar wegen niet wijken, dwaalt niet op haar paden.
26 Bebree na wɔnam ne so ahwehwe ase; wɔn a wakum wɔn dɔɔso pa ara.
Want zij heeft veel gewonden nedergeveld, en al haar gedoden zijn machtig vele.
