Mmɛbusɛm 4

1 Me mma, montie me, montie agya nkyerɛkyerɛ; monyɛ aso na moanya nteaseɛ.

Høyr etter, born, når far dykkar tuktar, og gjev gaum, so kann de læra å skyna!

2 Mema mo adenim a ɛkɔ anim, enti monnyaa me nkyerɛkyerɛ mu.

For eg gjev dykk ein lærdom god; gakk ikkje frå mi upplæring!

3 Meyɛ ɔbabanin wɔ mʼagya fie, meda so yɛ abadomaa na me maame di me bakorɔ no,

For eg var og barn for far min, og mor sin einaste veslegut.

4 ɔkyerɛkyerɛɛ me sɛ, “Ma me nsɛm nni wʼakoma mu dɛm di me nkyerɛkyerɛ so na wobɛnya nkwa.

Då lærde han meg og sagde til meg: «Lat hjarta ditt hanga ved mine ord, tak vare på mine bod, so skal du liva.

5 Nya nyansa, nya nteaseɛ; mma wo werɛ mfiri me nsɛm anaa ntwe wo ho mfiri ho.

Kjøp deg visdom, kjøp deg vit, Gløym ei, vik ei burt frå ordi eg segjer!

6 Nnya nyansa hɔ, na ɛbɛbɔ wo ho ban; dɔ no, na ɛbɛhwɛ wo so.

Gakk ei frå visdomen, so skal han vakta deg, elska han, so skal han vara deg.

7 Nyansa boro biribiara so; enti hwehwɛ nyansa. Ɛwom sɛ ne boɔ te sɛ wʼahodeɛ nyinaa deɛ nanso nya nteaseɛ.

Upphavet til visdom er: Kjøp deg visdom! Og kjøp deg vit for all di eiga!

8 Di no nni na ɛbɛpagya wo; yɛ no atuu, na ɛbɛhyɛ wo animuonyam.

Set han høgt, so skal han upphøgja deg, han fører deg til æra når du tek han i fang.

9 Ɔde nkonimdie nhwiren hankra bɛgu wo tiri so na wama wo ahenkyɛ a ɛyɛ fɛ.”

Han set på ditt hovud ein yndeleg krans, ei kruna so fager han gjev deg.»

10 Me ba, tie na fa deɛ meka no, na wo nkwanna bɛyɛ bebree.

Høyr, min son, og tak imot mine ord, so vert dine livs-år mange.

11 Mɛkyerɛ wo nyansakwan na mede wo afa akwan a ɛtene so.

Eg viser deg visdoms veg, eg fører deg fram på beine stigar.

12 Sɛ wonante a, wʼanammɔntuo bɛkɔ yɛɛ na sɛ wotu mmirika a, worensunti.

Når du gjeng, skal du stiga fritt, når du spring, skal du ikkje snåva.

13 Di nkyerɛkyerɛ so; na nnyaa mu bɔ ho ban yie, ɛfiri sɛ ɛyɛ wo nkwa.

Haldt fast på agen, slepp han ikkje, tak vare på han, for han er ditt liv.

14 Ntu wo nan nsi amumuyɛfoɔ kwan so na nnante abɔnefoɔ kwan so.

På gudlause-stig må du ikkje koma, ei fara den vegen dei vonde fer.

15 Kwati no, ntu kwan mfa so; dane firi so na kɔ wo baabi.

Lat han vera, gakk ikkje på han, vik frå han og kom deg undan!

16 Ɛfiri sɛ wɔntumi nna kɔsi sɛ wɔbɛyɛ bɔne; na wɔntɔ nko kɔsi sɛ wɔbɛma obi ahwe ase.

For dei søv ikkje, fær dei’kje synda, dei misser svevnen, fær dei ikkje folk til å falla.

17 Amumuyɛsɛm yɛ wɔn aduane, na basabasayɛ yɛ wɔn nsa.

Gudløysa er det brødet dei et og vald er den vinen dei drikk.

18 Teneneefoɔ kwan te sɛ adekyeɛ hann a ɛdi ɛkan, ɛkɔ so hyerɛn yie kɔduru awia ketee.

Men den stigen rettferdige gjeng, er som morgonglima som ljosnar og ljosnar til dagen renn.

19 Nanso, amumuyɛfoɔ kwan te sɛ esum kabii; wɔnnim deɛ ɛma wɔsunti.

Den vegen dei ugudlege gjeng, er som kolmyrkret, dei veit ikkje kva dei snåvar i.

20 Me ba, yɛ aso ma deɛ meka; tie me nsɛm no yie.

Son min, agta på ordi mine, vend ditt øyra til det eg segjer!

21 Mma ɛmfiri wʼani so, fa sie wʼakoma mu;

Lat dei ikkje vika frå augo dine, vara dei djupt i hjarta!

22 ɛfiri sɛ, ɛyɛ nkwa ma wɔn a wɔhunu ne akwahosan ma onipadua no nyinaa.

For det er liv for kvar som finn det, og lækjing for heile hans likam.

23 Ne nyinaa akyi, bɔ wʼakoma ho ban, ɛfiri sɛ, ɛno ne wo nkwa asutire.

Framfor alt som du vaktar, tak vare på hjarta, for livet gjeng ut frå det.

24 Mma akontonkyesɛm mfiri wʼano; mma nkontomposɛm mmɛn wʼano koraa.

Haldt svik med munnen ifrå deg, og burt med falske lippor!

25 Hwɛ wʼanim tee, na ma wʼani nkɔ deɛ ɛwɔ wʼanim no so.

Lat augo dine sjå beint fram, og augnekasti skoda ende fram for deg!

26 Bɔ ɛkwan tamaa ma wo nan na fa akwan a atim so.

Jamna stigen for din fot, og lat alle dine vegar vera støde.

27 Mmane mfa nifa anaa benkum; twe wo nan firi bɔne ho.

Vik ei til høgre eller vinstre, vend foten ifrå det vonde!