Mmɛbusɛm 31
1 Ɔhene Lemuel nsɛm a ɛyɛ nkɔmhyɛ a ne maame kyerɛɛ no:
Verba Lamuelis regis. Visio, qua erudivit eum mater sua.
2 Ao me babarima, me yafunu ba, Ao mebɔhyɛ ba,
Quid dilecte mi, quid dilecte uteri mei, quid dilecte votorum meorum?
3 nsɛe wʼahoɔden wɔ mmaa ho, wɔn a wɔgu ahemfo asu no.
Ne dederis mulieribus substantiam tuam, et divitias tuas ad delendos reges.
4 Lemuel, nsã nyɛ mma ahemfo; asanom nyɛ mma ahemfo, ɛnsɛ sɛ sodifoɔ pere nsaden ho;
Noli regibus, o Lamuel, noli regibus dare vinum: quia nullum secretum est ubi regnat ebrietas.
5 sɛ wɔnom nsã a, wɔn werɛ bɛfiri deɛ mmara no ka, na wɔn a wɔdi wɔn nya no rennya deɛ wɔwɔ ho ɛkwan.
et ne forte bibant, et obliviscantur iudiciorum, et mutent causam filiorum pauperis.
6 Fa nsaden ma wɔn a wɔresɛe, na fa nsã ma wɔn a wɔwɔ amanehunu mu;
Date siceram moerentibus, et vinum his, qui amaro sunt animo:
7 Momma wɔnnom, na wɔn werɛ mfiri wɔn hia na wɔnnkae wɔn awerɛhoɔ bio.
ut bibant, et obliviscantur egestatis suae, et doloris sui non recordentur amplius.
8 Kasa ma wɔn a wɔntumi nkasa mma wɔn ho, kasa ma mmɔborɔfoɔ yiedie.
Aperi os tuum muto, et causis omnium filiorum qui pertranseunt:
9 Kasa na bu atɛntenenee; kasa ma ahiafoɔ ne onnibie yiedie.
aperi os tuum, decerne quod iustum est, et iudica inopem et pauperem.
10 Ɔyere pa, hwan na ɔbɛnya? Ɔsom bo pa ara sene nhwene pa.
Mulierem fortem quis inveniet? procul, et de ultimis finibus pretium eius.
11 Ne kunu wɔ ne mu ahotosoɔ pa ara na biribiara a ɛwɔ boɔ nhia no.
Confidit in ea cor viri sui, et spoliis non indigebit.
12 Ɔde deɛ ɛyɛ brɛ no, na ɛnyɛ ɔhaw, ne nkwa nna nyinaa mu.
Reddet ei bonum, et non malum, omnibus diebus vitae suae.
13 Ɔhwehwɛ odwannwi ne asaawa na ɔde ne nsa nwono wɔ fɛ so.
Quaesivit lanam et linum, et operata est consilia manuum suarum.
14 Ɔte sɛ adwadifoɔ ahyɛn, ɔde ne nnuane firi akyirikyiri ba.
Facta est quasi navis institoris, de longe portans panem suum.
15 Adeɛ nnya nkyeeɛ no na wasɔre; ɔsiesie aduane ma nʼabusuafoɔ na ɔkyekyɛ nnwuma ma ne mmaawa.
Et de nocte surrexit, deditque praedam domesticis suis, et cibaria ancillis suis.
16 Ɔdwene afuo ho, na ɔtɔ; ɔfiri deɛ ɔnya mu yɛ bobefuo.
Consideravit agrum, et emit eum: de fructu manuum suarum plantavit vineam.
17 Ɔde nsi yɛ nʼadwuma; nʼabasa mu wɔ ahoɔden ma nʼadwuma.
Accinxit fortitudine lumbos suos, et roboravit brachium suum.
18 Ɔhwɛ sɛ nʼadwadie ho wɔ mfasoɔ, na ne kanea ɛnnum anadwo.
Gustavit, et vidit quia bona est negotiatio eius: non extinguetur in nocte lucerna eius.
19 Daa, na ne nsa kura tadua mu a ne nsateaa nso retoatoa asaawa.
Manum suam misit ad fortia, et digiti eius apprehenderunt fusum.
20 Ɔgo ne nsam ma ahiafoɔ na ne nsa so onibie so.
Manum suam aperuit inopi, et palmas suas extendit ad pauperem.
21 Sɛ sukyerɛmma tɔ a ne yam nhyehye no wɔ ne fiefoɔ ho; ɛfiri sɛ wɔn nyinaa wɔ aduradeɛ a wɔde ko awɔ.
Non timebit domui suae a frigoribus nivis: omnes enim domestici eius vestiti sunt duplicibus.
22 Ɔyɛ ne mpasotam; na ɔfira nwera ne serekye ntoma.
Stragulatam vestem fecit sibi: byssus, et purpura indumentum eius.
23 Ne kunu wɔ animuonyam wɔ kuropɔn ɛpono ano, baabi a ɔne asase no so mpanimfoɔ tena.
Nobilis in portis vir eius, quando sederit cum senatoribus terrae.
24 Ɔpempam nwera ntadeɛ tontɔn, na ɔtu abɔwomu ma adwadifoɔ.
Sindonem fecit, et vendidit, et cingulum tradidit Chananaeo.
25 Ɔwɔ ahoɔden ne animuonyam; na ɔnsuro nna a ɛwɔ nʼanim.
Fortitudo et decor indumentum eius, et ridebit in die novissimo.
26 Ɔkasa nyansa mu, na nokorɛ nkyerɛkyerɛ wɔ ne tɛkrɛma so.
Os suum aperuit sapientiae, et lex clementiae in lingua eius.
27 Ɔhwɛ ne fidua mu nnwuma so na ɔnnyegye aniha so.
Consideravit semitas domus suae, et panem otiosa non comedit.
28 Ne mma sɔre a wɔfrɛ no nhyira; ne kunu nso saa ara, na ɔkamfo no sɛ,
Surrexerunt filii eius, et beatissimam praedicaverunt: vir eius, et laudavit eam.
29 “Mmaa pii yɛ nneɛma a ɛwɔ edin, na wo deɛ, wosene wɔn nyinaa.”
Multae filiae congregaverunt sibi divitias: tu supergressa es universas.
30 Ɔbaa kɔnɔfoɔ yɛ nnaadaa, na ahoɔfɛ twam ntɛm so; nanso ɔbaa a ɔsuro Awurade no fata nkamfoɔ.
Fallax gratia, et vana est pulchritudo: mulier timens Dominum ipsa laudabitur.
31 Fa abasobɔdeɛ a wanya no ma no, na wɔnkamfo ne nnwuma wɔ kuropɔn ɛpono ano.
Date ei de fructu manuum suarum: et laudent eam in portis opera eius.
