< Mmɛbusɛm 13 >
1 Ɔba nyansafoɔ tie nʼagya nkyerɛkyerɛ; na ɔfɛdifoɔ ntie animka.
Viis Søn elsker tugt, spotter hører ikke på skænd.
2 Nneɛma pa a ɛfiri onipa anom no ma no anigyeɛ, na wɔn a wɔnni nokorɛ no kɔn dɔ basabasayɛ.
Af sin Munds Frugt nyder en Mand kun godt, til Vold står troløses Hu.
3 Deɛ ɔkora nʼano no kora ne nkwa so, nanso deɛ ɔkasa a ɔnsusu ho no bɛba ɔsɛeɛ mu.
Vogter man Munden, bevarer man Sjælen, den åbenmundede falder i Våde.
4 Onihafoɔ pere hwehwɛ nanso ɔnnya hwee, na deɛ ɔyɛ adwuma no nya deɛ ɔpɛ biara.
Den lade attrår uden at få, men flittiges Sjæl bliver mæt.
5 Teneneefoɔ kyiri deɛ ɛnyɛ nokorɛ, nanso amumuyɛfoɔ de aniwuo ne ahohora ba.
Den retfærdige hader Løgnetale, den gudløse spreder Skam og Skændsel.
6 Tenenee bɔ ɔnokwafoɔ ho ban, na amumuyɛsɛm tu ɔbɔnefoɔ gu.
Retfærd skærmer, hvo lydefrit vandrer, Synden fælder de gudløse.
7 Obi yɛ ne ho sɛ ɔdefoɔ, a nso ɔnni hwee, ɔfoforɔ yɛ ne ho sɛ ohiani, a nso ɔwɔ ahonya bebree.
Mangen lader rig og ejer dog intet, mangen lader fattig og ejer dog meget.
8 Obi ahonya bɛtumi agye no nkwa, nanso ohiani nte ahunahuna biara.
Mands Rigdom er Løsepenge for hans Liv, Fattigmand får ingen Trusel at høre.
9 Teneneefoɔ kanea hyerɛn pa ara, nanso wɔdum amumuyɛfoɔ kanea.
Retfærdiges Lys bryder frem, gudløses Lampe går ud.
10 Ahantan de ntɔkwa nko ara na ɛba, na wɔhunu nyansa wɔ wɔn a wɔtie afutuo mu.
Ved Hovmod vækkes kun Splid, hos dem, der lader sig råde, er Visdom.
11 Ahonya a ɛnam kwammɔne soɔ no hwere ntɛm so, na deɛ ɔboa sika ano nkakrankakra no ma ɛdɔɔso.
Rigdom, vundet i Hast, smuldrer hen, hvad der samles Håndfuld for Håndfuld, øges.
12 Anidasoɔ a wɔtu hyɛ da no bɔ akoma yadeɛ, nanso anigyinadeɛ a nsa aka no yɛ nkwa dua.
At bie længe gør Hjertet sygt, opfyldt Ønske er et Livets Træ.
13 Deɛ ɔtwiri ahyɛdeɛ no bɛtua so ka, nanso deɛ ɔde obuo ma mmara no, wɔma no akatua.
Den, der lader hånt om Ordet, slås ned, den, der frygter Budet, får Løn.
14 Onyansafoɔ nkyerɛkyerɛ te sɛ nkwa asutire, ɛyi onipa firi owuo afidie mu.
Vismands Lære er en Livsens Kilde, derved undgås Dødens Snarer.
15 Nhunumu pa de adom ba, nanso atorofoɔ ɛkwan so yɛ den.
God Forstand vinder Yndest, troløses Vej er deres Undergang.
16 Ɔbadwemma biara yɛ nʼadeɛ wɔ nimdeɛ mu, nanso ɔkwasea da nʼagyimisɛm adi.
Hver, som er klog, går til Værks med Kundskab, Tåben udfolder Dårskab.
17 Ɔsomafoɔ mumuyɛfoɔ tɔ amaneɛ mu, nanso ɔnanmusini nokwafoɔ de abodwoɔ ba.
Gudløs Budbringer går det galt, troværdigt Bud bringer Lægedom.
18 Deɛ ɔpo ntenesoɔ no kɔ ohia ne animguaseɛ mu, na deɛ ɔtie ntenesoɔ no, wɔhyɛ no animuonyam.
Afvises Tugt, får man Armod og Skam; agtes på Revselse, bliver man æret.
19 Akɔnnɔdeɛ a nsa aka ma ɔkra ani gye, nanso nkwaseafoɔ kyiri sɛ wɔtwe wɔn ho firi bɔne ho.
Opfyldt Ønske er sødt for Sjælen, at vige fra ondt er Tåber en Gru.
20 Deɛ ɔne onyansafoɔ nante no hunu nyansa, na deɛ ɔne nkwaseafoɔ bɔ no hunu amane.
Omgås Vismænd, så bliver du viis, ilde faren er Tåbers Ven.
21 Ɔhaw di ɔbɔnefoɔ akyi, na nkɔsoɔ yɛ teneneeni akatua.
Vanheld følger Syndere, Lykken når de retfærdige.
22 Onipa pa de agyapadeɛ gya ne nananom, na wɔkora ɔbɔnefoɔ ahonyadeɛ so ma ɔteneneeni.
Den gode efterlader Børnebrn Arv, til retfærdige gemmes Synderens Gods.
23 Ohiani afuom nnɔbaeɛ tumi ba pii, nanso ntɛnkyea pra kɔ.
På Fattigfolks Nyjord er rigelig Føde, mens mangen rives bort ved Uret.
24 Deɛ ɔkyɛe nʼabaa so no tane ne ba, na deɛ ɔdɔ no no hwɛ sɛ ɔbɛtene no.
Hvo Riset sparer, hader sin Søn, den, der elsker ham, tugter i Tide.
25 Teneneefoɔ didi ma wɔn akoma mee nanso, ɛkɔm de amumuyɛfoɔ.
Den retfærdige spiser, til Sulten er stillet, gudløses Bug er tom.