< Kwadwom 5 >
1 Ao Awurade, kae deɛ aba yɛn so; hwɛ, na hunu yɛn animguaseɛ.
Lembra-te, Senhor, do que nos tem succedido: considera, e olha o nosso opprobrio.
2 Wɔadane yɛn agyapadeɛ ama ahɔhoɔ, wɔde yɛn afie ama ananafoɔ.
A nossa herdade passou a estranhos, e as nossas casas a forasteiros.
3 Yɛayɛ nwisiaa na yɛnni agyanom, yɛn maamenom ayɛ sɛ akunafoɔ.
Orphãos somos sem pae, nossas mães são como viuvas.
4 Ɛsɛ sɛ yɛtɔ nsuo a yɛnom; yɛbɛnya nnyina a, gye sɛ yɛtɔ.
A nossa agua por dinheiro a bebemos, por preço vem a nossa lenha.
5 Wɔn a wɔtaa yɛn no abɛn yɛn pɛɛ; Yɛabrɛ na yɛnnya ahomegyeɛ.
Padecemos perseguição sobre os nossos pescoços: estamos cançados, e nós não temos descanço.
6 Yɛde yɛn ho maa Misraim ne Asiria sɛdeɛ yɛbɛnya aduane a ɛbɛso yɛn.
Aos egypcios estendemos as mãos, e aos syros, para nos fartarem de pão.
7 Yɛn agyanom yɛɛ bɔne, na wɔnni hɔ bio, na yɛn na wɔn asotwe abɛda yɛn so.
Nossos paes peccaram, e já não são: nós levamos as suas maldades.
8 Nkoa di yɛn so, na obiara nni hɔ a ɔbɛgye yɛn afiri wɔn nsam.
Servos dominam sobre nós; ninguem ha que nos arranque da sua mão.
9 Yɛde yɛn nkwa bɔ afɔdeɛ de pɛ yɛn anoduane, akofena a ɛwɔ ɛserɛ so no enti.
Com perigo de nossas vidas trazemos o nosso pão, por causa da espada do deserto.
10 Yɛn honam adɔ sɛ fononoo. Ɛkɔm ama huraeɛ abɔ yɛn.
Nossa pelle se ennegreceu como um forno, por causa do ardor da fome.
11 Wɔato mmaa monnaa wɔ Sion, ne mmaabunu a wɔwɔ Yuda nkuro so.
Forçaram as mulheres em Sião, as virgens nas cidades de Judah.
12 Wɔkyekyere mmapɔmma nsa na wɔasɛn wɔn; wɔmmfa anidie mma mpanimfoɔ.
Os principes foram enforcados pelas mãos; as faces dos velhos não foram reverenciadas.
13 Mmeranteɛ yɛ adwuma den wɔ ayuoyammoɔ so; na mmerantewaa nan toto wɔ nnyina duruduru ase.
Aos mancebos tomaram para moer, e os moços tropeçaram debaixo da lenha.
14 Mpanimfoɔ ntena kuropɔn apono ano bio; mmeranteɛ agyae wɔn nnwontoɔ.
Os velhos cessaram de se assentarem á porta, os mancebos de sua canção.
15 Ahosɛpɛ afiri yɛn akoma mu; yɛn asa adane agyaadwotwa.
Cessou o gozo de nosso coração, converteu-se em lamentação a nossa dança.
16 Ahenkyɛ afiri yɛn tiri so. Yɛn ara, yɛnnue sɛ yɛayɛ bɔne!
Já caiu a corôa da nossa cabeça; ai agora de nós, porque peccámos.
17 Yei enti yɛn akoma atɔ piti, yeinom enti yɛn ani so ayɛ kusuu
Portanto desmaiou o nosso coração, por isto se escureceram os nossos olhos.
18 wɔ Sion bepɔ a ada mpan na sakraman nenam soɔ no enti.
Pelo monte de Sião, que está assolado, as raposas andam por elle.
19 Wo, Ao Awurade, di ɔhene afebɔɔ; wʼahennwa firi awoɔ ntoatoasoɔ kɔsi awoɔ ntoatoasoɔ.
Tu, Senhor, permaneces eternamente, e o teu throno de geração em geração.
20 Adɛn enti na wo werɛ firi yɛn daa yi? Adɛn enti na wagya yɛn mmerɛ tenten mu yi?
Porque te esquecerias de nós para sempre? porque nos desampararias tanto tempo?
21 Ka yɛn bata wo ho bio, Ao, Awurade, na yɛatumi aba wo nkyɛn; yɛ yɛn nna foforɔ sɛ tete no
Converte-nos, Senhor, a ti, e nos converteremos: renova os nossos dias como d'antes.
22 agye sɛ wapo yɛn koraa anaa sɛ wo bo afu yɛn mmorosoɔ.
Porque nos rejeitarias totalmente? te enfurecerias contra nós em tão grande maneira?