< Kwadwom 3 >

1 Mene ɔbarima a mahunu amane wɔ nʼabufuo abaa ano.
Soy el hombre que ha experimentado el sufrimiento bajo la vara de la ira de Dios.
2 Wapam me afiri ne ho ama manante sum mu na ɛnyɛ hann mu;
Me ha alejado, obligándome a caminar en las tinieblas en lugar de la luz.
3 Ampa ara wama nsa so atia me mpɛn bebree, ɛda mu nyinaa.
De hechome golpea una y otra vez todo el día.
4 Wama me wedeɛ ne me nam anyini Na wabubu me nnompe.
Me ha desgastado; me ha hecho pedazos.
5 Waka me ahyɛ mu, ɔde nwononwono ne ahokyere atwa me ho ahyia.
Me ha asediado, rodeándome de amargura y miseria.
6 Wama matena esum mu sɛ wɔn a wɔawuwu dada no.
Me ha obligado a vivir en las tinieblas, como los muertos desde hace tiempo.
7 Wato ɔfasuo atwa me ho ahyia enti mentumi nnwane; wagu me nkɔnsɔnkɔnsɔn ama matɔ baha.
Ha levantado un muro a mi alrededor para que no pueda escapar; me ha atado con pesadas cadenas.
8 Mpo sɛ mefrɛ anaasɛ mebɔ mpaeɛ srɛ mmoa a ɔsi me mpaeɛbɔ ano.
Aunque siga clamando por ayuda, se niega a escuchar mi oración.
9 Ɔde abotan asi me ɛkwan; wama mʼakwan ayɛ kɔntɔnkye.
Ha puesto piedras en mi camino y me envía por senderos torcidos.
10 Te sɛ sisi a ɔda hɔ retwɛn, te sɛ gyata a watɛ,
Es un oso que me acecha, un león escondido listo para atacar,
11 ɔtwee me firi ɛkwan no mu dwerɛɛ me na ɔgyaa me a menni mmoa biara.
Me arrastró de mi camino y me hizo pedazos, dejándome indefenso.
12 Ɔkuntunuu ne tadua mu na ɔde ne bɛmma kyerɛɛ me so.
Cargó su arco con una flecha y me usó como blanco,
13 Ɔde bɛmma a ɛfiri ne kotokuo mu hwiree mʼakoma mu.
Me disparó en los riñones con sus flechas.
14 Meyɛɛ asredeɛ maa me nkurɔfoɔ nyinaa; wɔto akutia nnwom de di me ho fɛ ɛda mu nyinaa.
Ahora todos se ríen de mí, cantando canciones que se burlan de mí todo el día.
15 Ɔde nhahan nwononwono ahyɛ me ma. Wama me bɔnwoma anom.
Me ha llenado de amargura; me ha llenado de amargo ajenjo.
16 Ɔde aboseaa abubu me se; na watiatia me so wɔ mfuturo mu.
Me ha roto los dientes con arenilla; me ha pisoteado en el polvo.
17 Wɔama asomdwoeɛ abɔ me; na mewerɛ afiri yiedie.
Me ha arrancado la paz; he olvidado todo lo bueno de la vida.
18 Enti mese, “Mʼanimuonyam asa, deɛ mede mʼani too so Awurade mu no nyinaa.”
Por eso digo: Mi expectativa de una larga vida ha desaparecido, junto con todo lo que esperaba del Señor.
19 Mekae mʼamanehunu wɔ mʼakyinkyini mu, nwononwono ne bɔnwoma mu.
No olvides todo lo que he sufrido en mi agonía, tan amargo como el ajenjo y el veneno.
20 Mekae yie, na me kra aboto wɔ me mu.
Ciertamente no lo he olvidado. Lo recuerdo demasiado bien, por eso me hundo en la depresión.
21 Nanso, mekae yei ne saa enti, mewɔ anidasoɔ.
Pero aún tengo esperanza cuando pienso en esto:
22 Awurade dɔ kɛseɛ enti yɛnnsɛeɛ. Nʼayamhyehyeɛ nni hwammɔ.
Es por el amor fiel del Señor que nuestras vidas no están destruidas, pues con sus actos de misericordia nunca nos abandona.
23 Ɛyɛ foforɔ anɔpa biara; wo nokorɛdie yɛ kɛseɛ.
Él los renueva cada mañana. ¡Qué maravillosamente fiel eres, Señor!
24 Meka kyerɛ me ho sɛ, “Awurade yɛ me kyɛfa, enti mɛtwɛn no.”
El Señor es todo lo que necesito, me digo a mí mismo: Pondré mi esperanza en él.
25 Awurade yɛ ma wɔn a wɔn anidasoɔ wɔ ne mu, onipa a ɔhwehwɛ noɔ no;
El Señor es bueno con los que confían en él, con cualquiera que lo siga.
26 Ɛyɛ sɛ wɔyɛ komm de twɛn Awurade nkwagyeɛ.
Es bueno esperar tranquilamente la salvación del Señor.
27 Ɛyɛ ma ɔbarima sɛ ɔsoa kɔnnua no wɔ ne mmeranteɛ ɛberɛ mu.
Es bueno que el ser humano aprenda a soportar con paciencia la disciplina mientras es joven.
28 Ma ɔntena ase komm, ɛfiri sɛ Awurade de ato no so.
Debe sentarse solos en silencio, porque es Dios quien lo ha disciplinado.
29 Ma ɔmfa nʼanim nsie wɔ mfuturo mu, ebia anidasoɔ wɔ hɔ.
Debe inclinarse con el rostro hacia el suelo, porque aún puede haber esperanza.
30 Ma ɔmfa nʼafono mma deɛ ɔpɛɛ sɛ ɔbɔ no na ɔnhyɛ no aniwuo.
Debe poner la mejilla a quien quiera abofetearlos; debe aceptar los insultos de los demás.
31 Na Awurade nto nnipa ntwene koraa.
Porque el Señor no nos abandonará para siempre.
32 Ɛwom, ɔde awerɛhoɔ ba deɛ, nanso ɔbɛnya ayamhyehyeɛ. Ne dɔ kɛseɛ no to rentwa da.
Aunque nos venga la tristeza, él nos muestra misericordia porque su amor fiel es muy grande.
33 Ɔfiri amemenemfe mu de amanehunu anaa awerɛhoɔ brɛ nnipa mma.
Porque no quiere herir ni causarle dolor a ninguno.
34 Sɛ wɔde wɔn nan dwerɛ nneduafoɔ a wɔwɔ asase no so a,
Ya sea que alguien maltrate a todos los prisioneros de la tierra
35 sɛ wɔtiatia obi ahofadie so wɔ Ɔsorosoroni no anim a,
Ole niegue a alguien sus derechos mientras el Altísimo lo ve,
36 anaa sɛ wɔbu obi ntɛnkyea a, Awurade nhunu saa nneɛma yi anaa?
O sea que alguien engañe a otro en su caso legal, estas son cosas el Señor noaprueba.
37 Hwan na ɔbɛtumi aka na wama aba mu wɔ ɛberɛ a ɛnyɛ Awurade na ɔhyɛeɛ?
¿Quién habló y llegó a existir? ¿No fue el Señor quien lo ordenó?
38 Ɛnyɛ Ɔsorosoroni no anom na musuo ne nnepa firi anaa?
Cuando el Altísimo habla puede ser para un desastre o para una bendición.
39 Adɛn enti na ɛsɛ sɛ ɔteasefoɔ nwiinwii ɛberɛ a wɔatwe nʼaso wɔ ne bɔne ho?
¿Por qué habría de quejarse un ser humano de las consecuencias de sus pecados?
40 Momma yɛnhwehwɛ yɛn akwan mu na yɛnsɔ nhwɛ, na yɛnsane nkɔ Awurade nkyɛn.
Debemos mirarnos a nosotros mismos, examinar nuestros actos y volver al Señor.
41 Momma yɛmma yɛn akoma ne yɛn nsa so, nkyerɛ Onyankopɔn wɔ ɔsoro, na yɛnka sɛ:
No nos limitemos a levantar la mano a Dios hacia el cielo, sino nuestra mente también, y digamos:
42 “Yɛayɛ bɔne, na yɛate atua na woamfa ankyɛ.
“Nosotros somos pecadores; nosotros somos rebeldes ¡y tú no nos has perdonado!”
43 “Wode abufuo akata wo ho ataa yɛn; na wakunkum a woannya ahummɔborɔ.
Te has envuelto en ira y nos has perseguido, matándonos sin piedad. Has destruido sin piedad.
44 Wode wo ho asie omununkum mu enti mpaeɛbɔ biara nnuru wo nkyɛn.
Te has envuelto en una nube que ninguna oración puede penetrar.
45 Woayɛ yɛn atantanneɛ ne wira wɔ amanaman no mu.
Nos has convertido en residuos y desechos para las naciones de alrededor.
46 “Yɛn atamfoɔ nyinaa abae wɔn anom tɛtrɛɛ de tia yɛn.
Todos nuestros enemigos abren la boca para criticarnos.
47 Yɛabrɛ ne ahunahuna ne akukuruhweaseɛ, mmubuiɛ ne ɔsɛeɛ.”
Estamos aterrorizados y atrapados, devastados y destruidos.
48 Me nisuo sene sɛ asutene ɛfiri sɛ wɔasɛe me nkurɔfoɔ.
Las lágrimas brotan de mis ojos por la muerte de mi pueblo.
49 Me nisuo bɛsene ara, na ɛrennyae,
Mis ojos rebosan de lágrimas todo el tiempo. No se detendrán
50 kɔsi sɛ Awurade bɛhwɛ afiri ɔsoro, na wahu.
Hasta que el Señor mire desde el cielo y vea lo que pasa.
51 Deɛ mehunu no ma me kra werɛ ho me kuropɔn no mu mmaa nyinaa enti.
Lo que he visto me atormenta por lo que ha sucedido a todas las mujeres de mi ciudad.
52 Mʼatamfoɔ a menyɛɛ wɔn hwee pampam me sɛ anomaa.
Sin razón alguna mis enemigos me atraparon como a un pájaro.
53 Wɔpɛɛ sɛ wɔtwa me nkwa so na wɔsi me aboɔ wɔ amena mu;
Intentaron matarme arrojándome a un pozo y tirándome piedras.
54 nsuo bu faa me tiri so, na ɛyɛɛ me sɛdeɛ wɔrewie me.
El agua me inundó hastala cabeza, y pensé que moriría.
55 Mebɔɔ wo din, Ao Awurade firi amena no ase tɔnn.
Desde lo más profundo de la fosa te llamé, Señor.
56 Wotee me sufrɛ: “Nsi wʼaso wɔ me gyeɛ sufrɛ ho.”
Tú me oíste cuando oré: “Por favor, no ignores mi grito de auxilio”.
57 Wotwe bɛnee me ɛberɛ a mefrɛɛ woɔ no, na wokaa sɛ, “Nsuro.”
Viniste a mí cuando te llamé, y me dijiste: “¡No tengas miedo!”
58 Ao Awurade, wodii mʼasɛm maa me; na wogyee me nkwa.
¡Has tomado mi caso y me has defendido; has salvado mi vida!
59 Woahunu bɔne a wɔayɛ me, Ao Awurade. Di mʼasɛm ma me!
Señor, tú has visto las injusticias que se han cometido contra mí; ¡Defiéndeme, por favor!
60 Woahunu wɔn aweretɔ no mu den, wɔn pɔ a wɔbɔ tia me no nyinaa.
Has observado lo vengativos que son y las veces que han conspirado contra mí.
61 Ao Awurade, woate wɔn sopa, wɔn pɔ a wɔbɔ tia me no nyinaa,
Señor, tú has oído cómo me han insultado y lo que han tramado contra mí,
62 deɛ mʼatamfoɔ ka no sɛ asomusɛm na wɔka no brɛoo de tia me da mu nyinaa.
¡Cómo mis enemigos hablan contra mí y se quejan de mí todo el tiempo!
63 Hwɛ wɔn! Sɛ wɔgyinagyina hɔ anaa sɛ wɔtete hɔ, wɔto akutia nnwom de di me ho fɛw.
¡Mira! Ya sea que estén sentados o de pie, siguen burlándose de mí en sus canciones.
64 Fa deɛ ɛfata tua wɔn so ka, Ao Awurade, deɛ wɔn nsa ayɛ enti.
¡Págales como se merecen, Señor, por todo lo que han hecho!
65 Pirim wɔn akoma, na ma wo nnome mmra wɔn so.
Dales algo para que sus mentes queden cubiertas! ¡Que tu maldición caiga sobre ellos!
66 Fa abufuo taa wɔn, na sɛe wɔn firi Awurade sorosoro ase.
Persíguelos en tu cólera, Señor, y deshazte de ellos de la tierra!

< Kwadwom 3 >