Kwadwom 3
1 Mene ɔbarima a mahunu amane wɔ nʼabufuo abaa ano.
Jam jest ten mąż, którym widział utrapienie od rózgi rozgniewania Bożego.
2 Wapam me afiri ne ho ama manante sum mu na ɛnyɛ hann mu;
Zaprowadził mię, i zawiódł do ciemności, a nie do światłości;
3 Ampa ara wama nsa so atia me mpɛn bebree, ɛda mu nyinaa.
Tylko się na mię obórzył, a obrócił rękę swoję przez cały dzień.
4 Wama me wedeɛ ne me nam anyini Na wabubu me nnompe.
Do starości przywiódł ciało moje i skórę moję, a połamał kości moje.
5 Waka me ahyɛ mu, ɔde nwononwono ne ahokyere atwa me ho ahyia.
Obudował mię a ogarnął żółcią i pracą;
6 Wama matena esum mu sɛ wɔn a wɔawuwu dada no.
W ciemnych miejscach posadził mię, jako tych, którzy dawno pomarli.
7 Wato ɔfasuo atwa me ho ahyia enti mentumi nnwane; wagu me nkɔnsɔnkɔnsɔn ama matɔ baha.
Ogrodził mię, abym nie wyszedł, obciążył okowy moje;
8 Mpo sɛ mefrɛ anaasɛ mebɔ mpaeɛ srɛ mmoa a ɔsi me mpaeɛbɔ ano.
A choć wołam i krzyczę, zatula uszy na modlitwę moję.
9 Ɔde abotan asi me ɛkwan; wama mʼakwan ayɛ kɔntɔnkye.
Ogrodził drogę moję ciosanym kamieniem, ścieszki moje wywrócił.
10 Te sɛ sisi a ɔda hɔ retwɛn, te sɛ gyata a watɛ,
Jest jako niedźwiedziem czyhającym na mię, jako lwem w skrytościach.
11 ɔtwee me firi ɛkwan no mu dwerɛɛ me na ɔgyaa me a menni mmoa biara.
Drogi moje odwrócił, owszem, rozszarpał mię, i uczynił mię spustoszoną.
12 Ɔkuntunuu ne tadua mu na ɔde ne bɛmma kyerɛɛ me so.
Naciągnął łuk swój, a postawił mię jako cel strzałom swym.
13 Ɔde bɛmma a ɛfiri ne kotokuo mu hwiree mʼakoma mu.
Przestrzelił nerki moje strzałami z sajdaka swego.
14 Meyɛɛ asredeɛ maa me nkurɔfoɔ nyinaa; wɔto akutia nnwom de di me ho fɛ ɛda mu nyinaa.
Jestem pośmiewiskiem ze wszystkim ludem moim, pieśnią ich przez cały dzień.
15 Ɔde nhahan nwononwono ahyɛ me ma. Wama me bɔnwoma anom.
Nasyca mię gorzkościami; upija mię piołunem.
16 Ɔde aboseaa abubu me se; na watiatia me so wɔ mfuturo mu.
Nadto pokruszył o kamyczki zęby moje, i pogrążył mię w popiele.
17 Wɔama asomdwoeɛ abɔ me; na mewerɛ afiri yiedie.
Takeś oddalił, o Boże! od pokoju duszę moję, aż na wczasy zapominam.
18 Enti mese, “Mʼanimuonyam asa, deɛ mede mʼani too so Awurade mu no nyinaa.”
I mówię: Zginęła siła moja, i nadzieja moja, którąm miał w Panu.
19 Mekae mʼamanehunu wɔ mʼakyinkyini mu, nwononwono ne bɔnwoma mu.
Wszakże wspominając na utrapienie moje, i na płacz mój, na piołun, i na żółć.
20 Mekae yie, na me kra aboto wɔ me mu.
Wspominając ustawicznie, uniża się we mnie dusza moja.
21 Nanso, mekae yei ne saa enti, mewɔ anidasoɔ.
Przywodząc to sobie do serca swego, mam nadzieję.
22 Awurade dɔ kɛseɛ enti yɛnnsɛeɛ. Nʼayamhyehyeɛ nni hwammɔ.
Wielkie jest miłosierdzie Pańskie, żeśmy do szczętu nie zginęli; nie ustawają zaiste litości jego.
23 Ɛyɛ foforɔ anɔpa biara; wo nokorɛdie yɛ kɛseɛ.
Ale się na każdy poranek odnawiają; wielka jest prawda twoja.
24 Meka kyerɛ me ho sɛ, “Awurade yɛ me kyɛfa, enti mɛtwɛn no.”
Pan jest działem moim, mówi dusza moja, dlatego mam w nim nadzieję.
25 Awurade yɛ ma wɔn a wɔn anidasoɔ wɔ ne mu, onipa a ɔhwehwɛ noɔ no;
Dobry jest Pan tym, którzy nań oczekują, duszy takowej, która go szuka.
26 Ɛyɛ sɛ wɔyɛ komm de twɛn Awurade nkwagyeɛ.
Dobrze jest, cierpliwie oczekiwać na zbawienie Pańskie.
27 Ɛyɛ ma ɔbarima sɛ ɔsoa kɔnnua no wɔ ne mmeranteɛ ɛberɛ mu.
Dobrze jest mężowi nosić jarzmo od dzieciństwa swego;
28 Ma ɔntena ase komm, ɛfiri sɛ Awurade de ato no so.
Który będąc opuszczony, cierpliwym jest w tem, co nań włożono;
29 Ma ɔmfa nʼanim nsie wɔ mfuturo mu, ebia anidasoɔ wɔ hɔ.
Kładzie w prochu usta swe, ażby się okazała nadzieja;
30 Ma ɔmfa nʼafono mma deɛ ɔpɛɛ sɛ ɔbɔ no na ɔnhyɛ no aniwuo.
Nadstawia bijącemu policzka, a nasycony bywa obelżeniem.
31 Na Awurade nto nnipa ntwene koraa.
Bo Pan na wieki nie odrzuca;
32 Ɛwom, ɔde awerɛhoɔ ba deɛ, nanso ɔbɛnya ayamhyehyeɛ. Ne dɔ kɛseɛ no to rentwa da.
Owszem, jeźli zasmuca, zasię się zmiłuje według mnóstwa miłosierdzia swego.
33 Ɔfiri amemenemfe mu de amanehunu anaa awerɛhoɔ brɛ nnipa mma.
Zaiste nie z serca trapi i zasmuca synów ludzkich.
34 Sɛ wɔde wɔn nan dwerɛ nneduafoɔ a wɔwɔ asase no so a,
Aby kto starł nogami swemi wszystkich więźniów w ziemi;
35 sɛ wɔtiatia obi ahofadie so wɔ Ɔsorosoroni no anim a,
Aby kto niesprawiedliwie sądził męża przed obliczem Najwyższego;
36 anaa sɛ wɔbu obi ntɛnkyea a, Awurade nhunu saa nneɛma yi anaa?
Aby kto wywrócił człowieka w sprawie jego, Pan się w tem nie kocha.
37 Hwan na ɔbɛtumi aka na wama aba mu wɔ ɛberɛ a ɛnyɛ Awurade na ɔhyɛeɛ?
Któż jest, coby rzekł: Stało się, a Pan nie przykazał?
38 Ɛnyɛ Ɔsorosoroni no anom na musuo ne nnepa firi anaa?
Izali z ust Najwyższego nie pochodzi złe i dobre?
39 Adɛn enti na ɛsɛ sɛ ɔteasefoɔ nwiinwii ɛberɛ a wɔatwe nʼaso wɔ ne bɔne ho?
Przeczżeby tedy sobie utyskiwać miał człowiek żyjący, a mąż nad kaźnią za grzechy swoje.
40 Momma yɛnhwehwɛ yɛn akwan mu na yɛnsɔ nhwɛ, na yɛnsane nkɔ Awurade nkyɛn.
Dowiadujmy się raczej, a badajmy się dróg naszych, nawróćmy się do Pana;
41 Momma yɛmma yɛn akoma ne yɛn nsa so, nkyerɛ Onyankopɔn wɔ ɔsoro, na yɛnka sɛ:
Podnieśmy serca i ręce nasze w niebo do Boga.
42 “Yɛayɛ bɔne, na yɛate atua na woamfa ankyɛ.
Myśmy wstąpili i staliśmy się odpornymi; przetoż ty nie odpuszczasz.
43 “Wode abufuo akata wo ho ataa yɛn; na wakunkum a woannya ahummɔborɔ.
Okryłeś się zapalczywością, i gonisz nas, mordujesz, a nie szanujesz.
44 Wode wo ho asie omununkum mu enti mpaeɛbɔ biara nnuru wo nkyɛn.
Okryłeś się obłokiem, aby cię nie dochodziła modlitwa.
45 Woayɛ yɛn atantanneɛ ne wira wɔ amanaman no mu.
Za śmieci i za pomiotło położyłeś nas w pośrodku tych narodów.
46 “Yɛn atamfoɔ nyinaa abae wɔn anom tɛtrɛɛ de tia yɛn.
Otworzyli na nas usta swoje wszyscy nieprzyjaciele nasi.
47 Yɛabrɛ ne ahunahuna ne akukuruhweaseɛ, mmubuiɛ ne ɔsɛeɛ.”
Strach i dół przyszedł na nas, spustoszenie i skruszenie.
48 Me nisuo sene sɛ asutene ɛfiri sɛ wɔasɛe me nkurɔfoɔ.
Strumienie wód płyną z oczów moich, dla skruszenia córki ludu mojego.
49 Me nisuo bɛsene ara, na ɛrennyae,
Oczy moje płyną bez przestanku, przeto, że niemasz żadnej ulgi,
50 kɔsi sɛ Awurade bɛhwɛ afiri ɔsoro, na wahu.
Ażby wejrzał i obaczył Pan z nieba.
51 Deɛ mehunu no ma me kra werɛ ho me kuropɔn no mu mmaa nyinaa enti.
Oczy moje trapią duszę moję dla wszystkich córek miasta mojego.
52 Mʼatamfoɔ a menyɛɛ wɔn hwee pampam me sɛ anomaa.
Łowili mię ustawicznie jako ptaka nieprzyjaciele moi bez przyczyny.
53 Wɔpɛɛ sɛ wɔtwa me nkwa so na wɔsi me aboɔ wɔ amena mu;
Wrzucili do dołu żywot mój, a przywalili mię kamieniem.
54 nsuo bu faa me tiri so, na ɛyɛɛ me sɛdeɛ wɔrewie me.
Wezbrały wody nad głową moją, i rzekłem: Jużci po mnie!
55 Mebɔɔ wo din, Ao Awurade firi amena no ase tɔnn.
Wzywam imienia twego, o Panie! z dołu bardzo głębokiego.
56 Wotee me sufrɛ: “Nsi wʼaso wɔ me gyeɛ sufrɛ ho.”
Głos mój wysłuchiwałeś; nie zatulajże ucha twego przed wzdychaniem mojem, i przed wołaniem mojem.
57 Wotwe bɛnee me ɛberɛ a mefrɛɛ woɔ no, na wokaa sɛ, “Nsuro.”
Przybliżając się do mnie w dzień, któregom cię wzywał, mawiałeś: Nie bój się.
58 Ao Awurade, wodii mʼasɛm maa me; na wogyee me nkwa.
Zastawiałeś się, Panie! o sprawę duszy mojej, a wybawiałeś żywot mój.
59 Woahunu bɔne a wɔayɛ me, Ao Awurade. Di mʼasɛm ma me!
Widzisz, o Panie! bezprawie, które mi się dzieje, osądźże sprawę moję.
60 Woahunu wɔn aweretɔ no mu den, wɔn pɔ a wɔbɔ tia me no nyinaa.
Widzisz wszystkę pomstę ich, i wszystkie zamysły ich przeciwko mnie.
61 Ao Awurade, woate wɔn sopa, wɔn pɔ a wɔbɔ tia me no nyinaa,
Słyszysz urąganie ich, o Panie! i wszystkie zamysły ich przeciwko mnie.
62 deɛ mʼatamfoɔ ka no sɛ asomusɛm na wɔka no brɛoo de tia me da mu nyinaa.
Słyszysz wargi powstawających przeciwko mnie, i przemyśliwanie ich przeciwko mnie przez cały dzień.
63 Hwɛ wɔn! Sɛ wɔgyinagyina hɔ anaa sɛ wɔtete hɔ, wɔto akutia nnwom de di me ho fɛw.
Obacz siadanie ich, i wstawanie ich; jam zawżdy jest pieśnią ich.
64 Fa deɛ ɛfata tua wɔn so ka, Ao Awurade, deɛ wɔn nsa ayɛ enti.
Oddajże im nagrodę, Panie! według sprawy rąk ich;
65 Pirim wɔn akoma, na ma wo nnome mmra wɔn so.
Dajże im zatwardziałe serce, i przeklęstwo swe na nich;
66 Fa abufuo taa wɔn, na sɛe wɔn firi Awurade sorosoro ase.
Goń ich w zapalczywości, a zgładź ich, aby nie byli pod niebem twojem, o Panie!
