< Hiob 9 >
2 “Aane, menim sɛ yei yɛ nokorɛ. Na ɛbɛyɛ dɛn na ɔdasani bɛtene wɔ Onyankopɔn anim?
Ciertamente yo conozco que es así: ¿y cómo se justificará el hombre con Dios?
3 Sɛ obi pɛ sɛ ɔne Onyankopɔn yiyi a, ɔrentumi nyi nsɛm apem mu baako mpo ano.
Si quisiere contender con él, no le podrá responder á una [cosa] de mil.
4 Ne nyansa mu dɔ, na ne tumi so. Hwan na ɔne no adi asie na ne ho baabiara anti?
El es sabio de corazón, y poderoso en fortaleza: ¿quién se endureció contra él, y quedó en paz?
5 Ɔtutu mmepɔ a wɔnnim ho hwee ɔbubu wɔn fa so wɔ nʼabufuo mu.
Que arranca los montes con su furor, y no conocen quién los trastornó:
6 Ɔwoso asase firi ne siberɛ, na ɔma ne nnyinasoɔ woso biribiri.
Que remueve la tierra de su lugar, y hace temblar sus columnas:
7 Ɔkasa kyerɛ owia na ɛnhyerɛn, na ɔsɔ nsoromma hyerɛn ano.
Que manda al sol, y no sale; y sella las estrellas:
8 Ɔno nko ara na ɔtrɛ ɔsoro mu, na ɔnante ɛpo asorɔkye so.
El que extiende solo los cielos, y anda sobre las alturas de la mar:
9 Ɔno ne Nwenwenente, Akokɔbaatan ne ne mma Yɛfoɔ; Nsorommabafan ne ewiem anafoɔ fam nsorommakuo no.
El que hizo el Arcturo, y el Orión, y las Pléyadas, y los lugares secretos del mediodía:
10 Ɔyɛ anwanwadeɛ a wɔntumi nte aseɛ, nsɛnkyerɛnneɛ a wɔntumi nkan.
El que hace cosas grandes é incomprensibles, y maravillosas, sin número.
11 Sɛ ɔnam me ho a, menhunu no; sɛ ɔsene a, menhunu no.
He aquí que él pasará delante de mí, y yo no lo veré; y pasará, y no lo entenderé.
12 Sɛ ɔhwim kɔ a, hwan na ɔsi no kwan? Hwan na ɔbɛtumi abisa no sɛ, ‘Ɛdeɛn na woreyɛ yi?’
He aquí, arrebatará; ¿quién le hará restituir? ¿Quién le dirá, Qué haces?
13 Onyankopɔn nkora nʼabufuo so; Rahab aboafoɔ mpo ho popo wɔ nʼanim.
Dios no tornará atrás su ira, y debajo de él se encorvan los que ayudan á los soberbios.
14 “Na me ne hwan a me ne no bɛyiyi? Mɛyɛ dɛn anya nsɛm a me ne no de bɛgye akyinnyeɛ?
¿Cuánto menos le responderé yo, y hablaré con él palabras estudiadas?
15 Sɛ menim mpo a, merentumi nyi nʼano; ɛno ara ne sɛ mɛsrɛ ahummɔborɔ afiri me ɔtemmufoɔ nkyɛn.
Que aunque fuese yo justo, no responderé; antes habré de rogar á mi juez.
16 Mpo, sɛ mefrɛ no na ɔba a, mennye nni sɛ ɔbɛtie mʼasɛm.
Que si yo le invocase, y él me respondiese, aun no creeré que haya escuchado mi voz.
17 Ɔde asorɔkye bɛdwerɛ me ama mʼapirakuro adɔɔso kwa.
Porque me ha quebrado con tempestad, y ha aumentado mis heridas sin causa.
18 Ɔremma menya mʼahome, bio. Ɔde awerɛhoɔ bɛhyɛ me ma tɔ.
No me ha concedido que tome mi aliento; mas hame hartado de amarguras.
19 Sɛ ɛba no ahoɔden a, ɔyɛ ɔhoɔdenfoɔ! Na sɛ ɛba atɛntenenee nso a, hwan na ɔbɛsamane no?
Si [habláremos] de [su] potencia, fuerte por cierto es; si de juicio, ¿quién me emplazará?
20 Sɛ medi bem mpo a, mʼano bɛbu me kumfɔ; sɛ me ho nni asɛm a, ɛbɛbu me fɔ.
Si yo me justificare, me condenará mi boca; si [me dijere] perfecto, esto me hará inicuo.
21 “Ɛwom sɛ medi bem deɛ, nanso memmu me ho; abrabɔ afono me.
[Bien que] yo [fuese] íntegro, no conozco mi alma: reprocharé mi vida.
22 Ne nyinaa yɛ pɛ; ɛno enti na meka sɛ, ‘Ɔsɛe deɛ ne ho nni asɛm ne omumuyɛfoɔ.’
Una cosa resta que yo diga: Al perfecto y al impío él los consume.
23 Ɛberɛ a amanehunu de owuo aba no, ɔsere deɛ ne ho nni asɛm no akomatuo.
Si azote mata de presto, ríese de la prueba de los inocentes.
24 Ɛberɛ a asase akɔ amumuyɛfoɔ nsam no, ɔfira ɛso atemmufoɔ ani. Sɛ ɛnyɛ ɔno a, na ɛyɛ hwan?
La tierra es entregada en manos de los impíos, y él cubre el rostro de sus jueces. Si no [es él], ¿quién [es]? ¿dónde está?
25 “Me nna ho yɛ herɛ sene ommirikatufoɔ; ɛsene kɔ a anigyeɛ kakra mpo nni mu.
Mis días han sido más ligeros que un correo; huyeron, y no vieron el bien.
26 Ɛtwam kɔ sɛ akodoɔ a wɔde paparɔs ayɛ te sɛ akɔdeɛ a wɔreto akyere wɔn ahaboa.
Pasaron cual navíos veloces: como el águila que se arroja á la comida.
27 Sɛ meka sɛ, ‘Me werɛ mfiri mʼanwiinwii, mɛsesa me nsɛm ka, na masere a,’
Si digo: Olvidaré mi queja, dejaré mi aburrimiento, y esforzaréme:
28 me yea ahodoɔ no bɔ me hu ara. Na menim sɛ, woremmu me bem.
Contúrbanme todos mis trabajos; sé que no me darás por libre.
29 Woabu me fɔ dada enti, adɛn na ɛsɛ sɛ meha me ho kwa?
Yo soy impío, ¿para qué trabajaré en vano?
30 Mpo sɛ ɛba sɛ mede samina dware na mede samina hohoro me nsa ho a,
Aunque me lave con aguas de nieve, y limpie mis manos con la misma limpieza,
31 wobɛto me atwene atɛkyɛ amena mu, ama mʼatadeɛ mpo akyiri me.
Aun me hundirás en el hoyo, y mis propios vestidos me abominarán.
32 “Ɔnyɛ onipa te sɛ me na mayi nʼano, na yɛakɔgyina asɛnniiɛ abobɔ yɛn nkuro.
Porque no es hombre como yo, para que yo le responda, y vengamos juntamente á juicio.
33 Sɛ anka obi wɔ hɔ a ɔbɛsiesie yɛn ntam na waka yɛn baanu abɔ mu a,
No hay entre nosotros árbitro que ponga su mano sobre nosotros ambos.
34 obi a ɔbɛyi Onyankopɔn abaa afiri me so, sɛdeɛ nʼahunahuna mmɔ me hu bio a,
Quite de sobre mí su vara, y su terror no me espante.
35 anka mɛkasa a merensuro no, nanso saa tebea a mewɔ mu yi deɛ, mentumi.
Entonces hablaré, y no le temeré: porque así no estoy en mí mismo.