< Hiob 41 >

1 “Wobɛtumi de darewa atwe ɔdɛnkyɛmmirampɔn anaa wobɛtumi de ahoma akyekyere ne tɛkrɛma?
Poderás tirar com anzol o leviathan? ou ligarás a sua lingua com a corda?
2 Wobɛtumi de ahoma afa ne hwenemu, anaasɛ wobɛtumi de darewa asɔ nʼapantan mu?
Podes pôr um junco no seu nariz? ou com um espinho furarás a sua queixada?
3 Ɔbɛkɔ so asrɛ wo sɛ hunu no mmɔbɔ anaa? Ɔne wo bɛkasa brɛoo?
Porventura multiplicará muitas supplicações para comtigo? ou brandamente fallará?
4 Ɔbɛpene ne wo ayɛ apam ama wode no ayɛ wʼakoa afebɔɔ anaa?
Fará elle concertos comtigo? ou o tomarás tu por escravo para sempre?
5 Wobɛtumi de no ayɛ ayɛmmoa te sɛ anomaa anaa wobɛtumi asa no ahoma de no ama wo mmammaa?
Brincarás com elle, como com um passarinho? ou o atarás para tuas meninas?
6 Adwadifoɔ bɛpɛ sɛ wobɛtɔ no de no adi dwa anaa?
Os teus companheiros farão d'elle um banquete? ou o repartirão entre os negociantes?
7 Wobɛtumi de mpea awowɔ ne wedeɛ mu anaasɛ wode mpataa pɛmɛ bɛwowɔ ne tiri ho?
Encherás a sua pelle de ganchos? ou a sua cabeça com arpéos de pescadores?
8 Wode wo nsa ka no a, wobɛkae sɛdeɛ ɔbɛwoso ne ho, enti worenyɛ saa bio!
Põe a tua mão sobre elle, lembra-te da peleja, e nunca mais tal intentarás.
9 Ɛkwan biara nni hɔ a wobɛfa so akye no; ani a ɛbɔ ne so kɛkɛ no ma nnipa dwodwo.
Eis que a sua esperança falhará: porventura tambem á sua vista será derribado?
10 Obiara ntumi nsi ne bo nhwanyane no. Afei hwan na ɔbɛtumi ne me adi asie?
Ninguem ha tão atrevido, que a despertal-o se atreva: quem pois é aquelle que ousa pôr-se em pé diante de mim
11 Hwan na mede no ka a ɛsɛ sɛ metua? Biribiara a ɛhyɛ ɔsoro ase wɔ me.
Quem me preveniu, para que eu haja de retribuir-lhe? pois o que está debaixo de todos os céus é meu.
12 “Me werɛ remfiri sɛ mɛka nʼakwaa, nʼahoɔden ne ne bɔberɛ fɛfɛ no ho asɛm.
Não calarei os meus membros, nem a relação das suas forças, nem a graça da sua formação.
13 Hwan na ɔbɛtumi aworɔ ne ho nwoma, na hwan na ɔde nnareka bɛkɔ ne ho?
Quem descobriria a superficie do seu vestido? quem entrará entre as suas queixadas dobradas?
14 Hwan na ɔbɛtumi abue nʼapantan, a ɛse a ɛyɛ hu ayɛ no ma no?
Quem abriria as portas do seu rosto? pois em roda dos seus dentes está o terror.
15 Nʼakyi wɔ abona a ɛsesa soɔ, ɛpipi so a ɛkwan nna mu koraa;
As suas fortes escamas são excellentissimas, cada uma fechada como com sello apertado.
16 sɛdeɛ ɛpipi so fa no enti, mframa biara mfa ntam.
Uma á outra se chega tão perto, que nem um assopro passa por entre ellas.
17 Ɛtoatoa mu dendeenden a emu ntumi ntete.
Umas ás outras se apegam: tanto se travam entre si, que não se podem separar.
18 Sɛ ɔnwansi a, ɛtete ogya; nʼaniwa aba te sɛ ahemadakye hann.
Cada um dos seus espirros faz resplandecer a luz, e os seus olhos são como as pestanas da alva.
19 Egyatɛn turi firi nʼanom na nsramma turituri firi mu.
Da sua bocca saem tochas: faiscas de fogo arrebentam d'ella.
20 Wisie tene firi ne hwene mu te sɛ ɛsɛn a ɛsi ogya soɔ.
Dos seus narizes procede fumo, como d'uma panella fervente, ou d'uma grande caldeira.
21 Nʼahomeɛ ma gyabidie ano sɔ, na egyadɛreɛ tu firi nʼanom.
O seu halito faria incender os carvões: e da sua bocca sae chamma.
22 Ne kɔn mu wɔ ahoɔden ankasa; wɔn a wɔhunu no no abasa mu tu.
No seu pescoço pousa a força: perante elle até a tristeza salta de prazer.
23 Ne wedeɛ a abubu agu soɔ no yɛ peperee; ayɛ pemee a ɛnkeka ne ho.
Os musculos da sua carne estão pegados entre si: cada um está firme n'elle, e nenhum se move.
24 Ne koko so yɛ dene sɛ ɔbotan; ɛyɛ dene sɛ ayuoyammoɔ.
O seu coração é firme como uma pedra e firme como parte da mó de baixo.
25 Sɛ ɔsɔre a, ahoɔdenfoɔ bɔ huboa; sɛ ɔporo ne ho a, wɔdwane.
Levantando-se elle, tremem os valentes: em razão dos seus abalos se purificam.
26 Akofena wɔ no a, ɛnka no, pea, pɛmɛ ne agyan nso saa ara.
Se alguem lhe tocar com a espada, essa não poderá penetrar, nem lança, dardo ou couraça.
27 Ɔfa dadeɛ sɛ wira bi na kɔbere mfrafraeɛ te sɛ dua a awuo bi ma no.
Elle reputa o ferro por palha, e o cobre por pau podre.
28 Agyan mma no nnwane; ahwimmoɔ mu aboa yɛ ntɛtɛ ma no.
A setta o não fará fugir: as pedras das fundas se lhe tornam em rastolho.
29 Aporibaa te sɛ ɛserɛ wɔ nʼani so; na ɔsere pɛmɛ nnyegyeɛ.
As pedras atiradas estima como arestas, e ri-se do brandir da lança.
30 Abon a ano yɛ nnam tuatua ne yafunu so. Ɔtwe ne ho ase wɔ fam fa atɛkyɛ mu a, ɛyiyi akam.
Debaixo de si tem conchas ponteagudas: estende-se sobre coisas ponteagudas como na lama.
31 Ɔma ebunu mu huru sɛ nsuo a ɛwɔ ɛsɛn mu na ɔnunu ɛpo mu sɛ sradeɛ a ɛwɔ kukuo mu.
As profundezas faz ferver, como uma panella: torna o mar como quando os unguentos fervem.
32 Deɛ ɔbɛfa no, ɛhɔ nsuo no pa yerɛyerɛ; na obi bɛsusu sɛ ɛpo bunu adane ayɛ dwono.
Apoz elle allumia o caminho: parece o abysmo tornado em brancura de cãs.
33 Biribiara a ɛwɔ asase so ne no nsɛ. Ɔyɛ abɔdeɛ a ɔnsuro hwee.
Na terra não ha coisa que se lhe possa comparar, pois foi feito para estar sem pavor.
34 Ɔmmu wɔn a wɔyɛ ahantan no mu biara; ɔyɛ wɔn a wɔyɛ ahomasoɔ no nyinaa so ɔhene.”
Todo o alto vê: é rei sobre todos os filhos d'animaes altivos.

< Hiob 41 >