Hiob 4
1 Na Temanni Elifas buaa Hiob sɛ,
respondens autem Eliphaz Themanites dixit
2 “Sɛ obi pɛ sɛ ɔne wo kasa a, worennya ntoboaseɛ mma no anaa? Hwan na wɔbɛtumi aka nʼano ato mu?
si coeperimus loqui tibi forsitan moleste accipias sed conceptum sermonem tenere quis possit
3 Dwene sɛdeɛ wakyerɛkyerɛ nnipa bebree, sɛdeɛ woahyɛ nsa a emu ayɛ mmerɛ den.
ecce docuisti multos et manus lassas roborasti
4 Wo nsɛm ahyɛ wɔn a wɔasunti no den; woahyɛ nkotodwe a ayɛ mmerɛ mu den.
vacillantes confirmaverunt sermones tui et genua trementia confortasti
5 Na afei a ɔhaw aba no, wʼaba mu abu; aba wo so, na wo ho adwiri wo.
nunc autem venit super te plaga et defecisti tetigit te et conturbatus es
6 Wo nyamesuro mma wo ahotosoɔ anaa, na wʼakwan a ɛho nni asɛm mma wo anidasoɔ anaa?
timor tuus fortitudo tua patientia tua et perfectio viarum tuarum
7 “Dwene ho: Wɔasɛe obi a ne ho nni asɛm pɛn anaa? Ɛhefa na wɔsɛee obi a ɔyɛ pɛ?
recordare obsecro te quis umquam innocens perierit aut quando recti deleti sint
8 Sɛdeɛ mahunu no, wɔn a wɔfɛntɛm bɔne ne wɔn a wɔdua ɔhaw no, wɔtwa so aba.
quin potius vidi eos qui operantur iniquitatem et seminant dolores et metunt eos
9 Sɛ Onyankopɔn home a, wɔsɛe; nʼabufuo ma wɔyera.
flante Deo perisse et spiritu irae eius esse consumptos
10 Agyata bɛtumi abobom na wɔapɔ so, nanso wɔbɛbubu gyata akɛseɛ no se.
rugitus leonis et vox leaenae et dentes catulorum leonum contriti sunt
11 Gyata annya haboa a ɔwu, na gyatabereɛ mma no bɔ hwete.
tigris periit eo quod non haberet praedam et catuli leonis dissipati sunt
12 “Wɔbɛkaa kokoamsɛm bi kyerɛɛ me na mʼaso tee no sɛ asomusɛm.
porro ad me dictum est verbum absconditum et quasi furtive suscepit auris mea venas susurri eius
13 Wɔ anadwo daeɛso basabasa mu, ɛberɛ a nnipa adeda nnahɔɔ no,
in horrore visionis nocturnae quando solet sopor occupare homines
14 ehu ne nketenkete kyeree me. Ɛmaa me nnompe nyinaa wosoeɛ.
pavor tenuit me et tremor et omnia ossa mea perterrita sunt
15 Honhom bi twaa mʼani so, na me ho nwi sɔre gyinaeɛ.
et cum spiritus me praesente transiret inhorruerunt pili carnis meae
16 Ɛgyinaeɛ, nanso, manhunu nʼabɔsuo. Biribi bɛgyinaa mʼanim, na metee nne bɔkɔɔ bi a ɛrebisa sɛ,
stetit quidam cuius non agnoscebam vultum imago coram oculis meis et vocem quasi aurae lenis audivi
17 ‘Onipa dasani bɛtumi atene asene Onyankopɔn? Onipa bɛtumi ayɛ kronn asene ne Yɛfoɔ anaa?
numquid homo Dei conparatione iustificabitur aut factore suo purior erit vir
18 Sɛ Onyankopɔn ntumi mfa ne ho nto nʼankasa asomfoɔ so, na sɛ ɔka nʼabɔfoɔ mpo anim a,
ecce qui serviunt ei non sunt stabiles et in angelis suis repperit pravitatem
19 hwan ne onipa a wɔde dɔteɛ anwene no, a ne fapem sisi mfuturo mu na wɔdwerɛ no ntɛm so sene abubummabaa?
quanto magis hii qui habitant domos luteas qui terrenum habent fundamentum consumentur velut a tinea
20 Ɛfiri anɔpahema kɔsi anwummerɛ wɔbubu wɔn mu nketenkete; na wɔyera korakora a obiara nhunu wɔn bio.
de mane usque ad vesperum succidentur et quia nullus intellegit in aeternum peribunt
21 Wɔtete wɔn ntomadan nhoma mu, ɛno enti wɔwuwu a wɔnnim.’
qui autem reliqui fuerint auferentur ex eis morientur et non in sapientia
