Hiob 39
1 “Wonim ɛberɛ a bepɔ so mmirekyie wowoɔ? Woahwɛ, ahunu ɛberɛ a ɔforoteɛ nyinsɛn ne ba?
Numquid nosti tempus partus ibicum in petris, vel parturientes cervas observasti?
2 Woakane abosome dodoɔ a wɔde nyinsɛn? Wonim ɛberɛ a wɔwoɔ anaa?
Dinumerasti menses conceptus earum, et scisti tempus partus earum?
3 Wɔkoto wowo wɔn mma; na wɔn awokoɔ yea to twa.
Incurvantur ad foetum, et pariunt, et rugitus emittunt.
4 Wɔn mma nyini ahoɔden so wɔ wiram; na wɔgya wɔn awofoɔ hɔ a wɔnnsane nkɔ wɔn nkyɛn bio.
Separantur filii earum, et pergunt ad pastum: egrediuntur, et non revertuntur ad eas.
5 “Hwan na ɔma wiram afunumu fa ne ho die? Hwan na ɔsanee ne nhoma?
Quis dimisit onagrum liberum, et vincula eius quis solvit?
6 Mede asase bonini maa no sɛ ne fie, ne nkyene asase tamaa sɛ nʼatenaeɛ.
Cui dedi in solitudine domum, et tabernacula eius in terra salsuginis.
7 Ɔsere kurom gyegyeegyeyɛ no; na ɔnte ɔkafoɔ nteateam.
Contemnit multitudinem civitatis, clamorem exactoris non audit.
8 Ɔkyinkyini mmepɔ no so sɛ nʼadidibea; ɛhɔ na ɔkyin hwehwɛ wira mono biara.
Circumspicit montes pascuae suae, et virentia quaeque perquirit.
9 “Ɛkoɔ bɛpene sɛ ɔbɛsom wo anaa? Ɔbɛtena wo mmoa adididaka nkyɛn anadwo anaa?
Numquid volet rhinoceros servire tibi, aut morabitur ad praesepe tuum?
10 Wobɛtumi asa no wɔ fentemfidie so? Ɔbɛfentem mmɔnhwa a ɛda wʼakyi anaa?
Numquid alligabis rhinocerota ad arandum loro tuo? aut confringet glebas vallium post te?
11 Wobɛtumi de wo ho ato no so ɛsiane nʼahoɔden dodoɔ nti? Wobɛgya wʼadwuma a ɛyɛ den ama no anaa?
Numquid fiduciam habebis in magna fortitudine eius, et derelinques ei labores tuos?
12 Wogye di sɛ ɔde wʼaburo bɛba na waboa ano de akɔ ayuporobea anaa?
Numquid credes illi quod sementem reddat tibi, et aream tuam congreget?
13 “Sohori bɔ nʼataban mu anigyeɛ so, nanso wɔntumi mfa ntoto asukɔnkɔn deɛ ho.
Penna struthionis similis est pennis herodii, et accipitris.
14 Ɔto ne nkosua gu asase so ma mfuturo ka no hye,
Quando derelinquit ova sua in terra, tu forsitan in pulvere calefacies ea?
15 ɛmfa ne ho sɛ ɛnan bi bɛpɛkyɛ no, sɛ wiram aboa bi bɛtiatia so.
Obliviscitur quod pes conculcet ea, aut bestia agri conterat.
16 Ɔbɔ ne mma atirimuɔden sɛdeɛ wɔnnyɛ ne dea; ɛmfa ne ho sɛ nʼadwuma bɛyɛ kwa,
Duratur ad filios suos quasi non sint sui, frustra laboravit nullo timore cogente.
17 ɛfiri sɛ Onyankopɔn amma no nyansa, wamma no nhunumu biara.
Privavit enim eam Deus sapientia, nec dedit illi intelligentiam.
18 Nanso sɛ ɔtrɛ ne ntaban mu tu mmirika a, ɔsere ɔpɔnkɔ ne ne sotefoɔ.
Cum tempus fuerit, in altum alas erigit: deridet equum et ascensorem eius.
19 “Wo na woma ɔpɔnkɔ no nʼahoɔden anaa wode ne kɔn mu nwi kuhaa no ma no?
Numquid praebebis equo fortitudinem, aut circumdabis collo eius hinnitum?
20 Wo na woma no huri te sɛ ntutummɛ, na ɔde ne nkorɔmo hunahuna anaa?
Numquid suscitabis eum quasi locustas? gloria narium eius terror.
21 Ɔde ne nan tintim fam denden, na nʼani gye nʼahoɔden mu, na afei ɔbɔ wura ɔko mu.
Terram ungula fodit, exultat audacter: in occursum pergit armatis.
22 Ɔmmɔ hu, na ɔnsuro biribiara; ɔhunu akofena a ɔnnwane.
Contemnit pavorem, nec cedit gladio.
23 Bɛmma woso wɔ ne nkyɛn mu bɔha mu, na pea ne pɛmɛ nso di ahim wɔ ne ho.
Super ipsum sonabit pharetra, vibrabit hasta et clypeus.
24 Ɔfiri ahopereɛ mu de nʼano sisi fam; na sɛ wɔhyɛn totorobɛnto a, ɔntumi nnyina faako.
Fervens et fremens sorbet terram, nec reputat tubae sonare clangorem.
25 Sɛ totorobɛnto hyɛne a ɔka sɛ, ‘Wiɛɛ!’ ɔte ɔko ho hwa firi akyirikyiri, ɔsahene no nteamu ne ɔko mu osebɔ.
Ubi audierit buccinam, dicit: Vah, procul odoratur bellum, exhortationem ducum, et ululatum exercitus.
26 “Wo nyansa na ɛma akorɔma tuo na ɔtrɛ ne ntaban mu fa anafoɔ?
Numquid per sapientiam tuam plumescit accipiter, expandens alas suas ad Austrum?
27 Wo na wohyɛ ɔkɔdeɛ ma no tu kɔ sorosoro kɔyɛ ne pirebuo wɔ hɔ?
Numquid ad praeceptum tuum elevabitur aquila, et in arduis ponet nidum suum?
28 Ɔbotan mu na ɔteɛ na ɛhɔ na ɔda; ɔbotan sorɔnsorɔn yɛ nʼabandenden.
In petris manet, et in praeruptis silicibus commoratur, atque inaccessis rupibus.
29 Ɛhɔ na ɔfiri kɔpɛ nʼaduane; nʼani hunu adeɛ a ɛwɔ akyirikyiri.
Inde contemplatur escam, et de longe oculi eius prospiciunt,
30 Mogya yɛ ne mma aduane, na baabi a atɔfoɔ wɔ no, ɛhɔ na ɔwɔ.”
Pulli eius lambent sanguinem: et ubicumque cadaver fuerit, statim adest.
