< Hiob 38 >
1 Afei, Awurade firi ahum mu buaa Hiob sɛ,
Und der HERR antwortete Hiob aus einem Wetter und sprach:
2 “Hwan ne deɛ ɔde nsɛm a nimdeɛ nni mu katakata mʼafotuo so?
Wer ist der, der so fehlet in der Weisheit und redet so mit Unverstand?
3 Hyɛ wo ho den sɛ ɔbarima; mɛbisa wo nsɛm, na wobɛyi mʼano.
Gürte deine Lenden wie ein Mann; ich will dich fragen, lehre mich!
4 “Ɛberɛ a metoo asase fapem no, na wowɔ he? Sɛ wonim a, ka ɛ.
Wo warest du, da ich die Erde gründete? Sage mir's, bist du so klug?
5 Hwan na ɔsusuu ne tenten ne ne tɛtrɛtɛ? Ampa ara wonim! Hwan na ɔtwee susuhoma faa ani?
Weißt du, wer ihr das Maß gesetzt hat, oder wer über sie eine Richtschnur gezogen hat?
6 Ɛdeɛn so na ɛgyina, anaasɛ hwan na ɔtoo ne tweatiboɔ no,
Oder worauf stehen ihre Füße versenket? Oder wer hat ihr einen Eckstein gelegt,
7 ɛberɛ a anɔpa nsoromma bɔɔ mu too dwom, na abɔfoɔ nyinaa de anigyeɛ teaam no?
da mich die Morgensterne miteinander lobeten, und jauchzeten alle Kinder Gottes?
8 “Hwan na ɔkaa ɛpo hyɛɛ apono akyi, ɛberɛ a ɛpue firii yafunu mu,
Wer hat das Meer mit seinen Türen verschlossen, da es herausbrach wie aus Mutterleibe,
9 ɛberɛ a mede omununkum yɛɛ nʼaduradeɛ na mede esum kabii kyekyeree noɔ,
da ich's mit Wolken kleidete und in Dunkel einwickelte, wie in Windeln,
10 ɛberɛ a metoo hyeɛ maa noɔ na mesisii nʼapono ne nʼadaban,
da ich ihm den Lauf brach mit meinem Damm und setzte ihm Riegel und Tür
11 ɛberɛ a mekaa sɛ, ‘Ɛha ara na wobɛduru, ɛntra ha; ɛha na wʼahantan asorɔkyeɛ no mmɛso’?
und sprach: Bis hieher sollst du kommen und nicht weiter; hie sollen sich legen deine stolzen Wellen!?
12 “Woahyɛ mmara ama adekyeeɛ da? Anaa woakyerɛ no nʼafa,
Hast du bei deiner Zeit dem Morgen geboten und der Morgenröte ihren Ort gezeiget,
13 sɛ ɛnkɔka asase ano na ɛntu amumuyɛfoɔ mfiri so?
daß die Ecken der Erde gefasset und die Gottlosen herausgeschüttelt würden?
14 Asase fa ne bɔberɛ sɛ dɔteɛ a ɛhyɛ nsɔano ase; na ɛso tebea da adi te sɛ atadeɛ.
Das Siegel wird sich wandeln wie Leimen, und sie stehen wie ein Kleid.
15 Wɔde amumuyɛfoɔ hann akame wɔn, na wɔn abasa a wɔapagya no mu abu.
Und den Gottlosen wird ihr Licht genommen werden; und der Arm der Hoffärtigen wird zerbrochen werden.
16 “Woapɛɛpɛɛ mu ahunu nsutire a ɛpo firi mu ba anaa woanante ne bunu mu?
Bist du in den Grund des Meers kommen und hast in den Fußtapfen der Tiefen gewandelt?
17 Wɔde owuo apono akyerɛ wo? Woahunu owuo sunsumma apono anaa?
Haben sich dir des Todes Tore je aufgetan? Oder hast du gesehen die Tore der Finsternis?
18 Woate ewiase a ɛda hɔ hahanaa no ase anaa? Sɛ wonim yeinom nyinaa a, ka kyerɛ me.
Hast du vernommen, wie breit die Erde sei? Sage an, weißt du solches alles?
19 “Ɛhe na hann firi ba? Na ɛhe na esum nso kɔ?
Welches ist der Weg, da das Licht wohnet, und welches sei der Finsternis Stätte,
20 Wobɛtumi de wɔn akɔ wɔn siberɛ? Wonim akwan a ɛkɔ wɔn atenaeɛ?
daß du mögest abnehmen seine Grenze und merken den Pfad zu seinem Hause?
21 Ampa ara wonim, ɛfiri sɛ na woawo wo dada. Woanyini yie!
Wußtest du, daß du zu der Zeit solltest geboren werden und wieviel deiner Tage sein würden?
22 “Woakɔ sukyerɛmma adekoradan mu da, anaa woahunu asukɔtweaa adekoradan
Bist du gewesen, da der Schnee herkommt, oder hast du gesehen, wo der Hagel herkommt,
23 a makora so ama ahohiahia berɛ, ɔsa ne akodie nna?
die ich habe verhalten bis auf die Zeit der Trübsal und auf den Tag des Streits und Kriegs?
24 Ɛkwan bɛn na ɛkɔ baabi a anyinam firi ba, anaa baabi a apueeɛ mframa firi na ɛbɔ fa asase so?
Durch welchen Weg teilet sich das Licht, und auffähret der Ostwind auf Erden?
25 Hwan na ɔtwaa ɛka maa osubransam, ne ɛkwan maa aprannaa mmobom,
Wer hat dem Platzregen seinen Lauf ausgeteilet und den Weg dem Blitze und Donner,
26 sɛ ɛbɛtɔ agu asase a obiara nte soɔ so, anweatam a obiara nni soɔ,
daß es regnet aufs Land, da niemand ist, in der Wüste, da kein Mensch ist,
27 na ama asase bonini a ɛyɛ wesee yi afɔ na ɛserɛ afifiri so?
daß er füllet die Einöden und Wildnis und macht, daß Gras wächset?
28 Osutɔ wɔ agya anaa? Hwan na ɔyɛ agya ma obosuo?
Wer ist des Regens Vater? Wer hat die Tropfen des Taues gezeuget?
29 Hwan yafunu mu na nsukyeneeɛ fire? Hwan na ɔwoo nsukyeneeɛ mporoporowa firi soro
Aus wes Leibe ist das Eis gegangen? Und wer hat den Reif unter dem Himmel gezeuget,
30 ɛberɛ a nsuo kyene dane sɛ ɛboɔ, na ebunu ani kyene?
daß das Wasser verborgen wird wie unter Steinen und die Tiefe oben gestehet?
31 “Wobɛtumi de ahoma akyekyere Akokɔbaatan ne ne mma? Wobɛtumi asane Nwenwenente nhoma anaa?
Kannst du die Bande der sieben Sterne zusammenbinden, oder das Band des Orion auflösen?
32 Wobɛtumi de anɔpa nsoromma aba wɔ ne berɛ mu anaasɛ wobɛtumi ayi sisire ne ne mma afiri hɔ?
Kannst du den Morgenstern hervorbringen zu seiner Zeit, oder den Wagen am Himmel über seine Kinder führen?
33 Wonim mmara a ɛfa ewiem ho? Wobɛtumi de Onyankopɔn ahennie aba asase so?
Weißt du, wie der Himmel zu regieren ist? Oder kannst du ihn meistern auf Erden?
34 “Wobɛtumi ama wo nne aduru omununkum so na wode nsuo akata wo ho anaa?
Kannst du deinen Donner in der Wolke hoch herführen? Oder wird dich die Menge des Wassers verdecken?
35 Wobɛtumi ama anyinam atwa? Wɔbɛka akyerɛ wo sɛ, ‘Yɛnnie anaa’?
Kannst du die Blitze auslassen, daß sie hinfahren und sprechen: Hie sind wir?
36 Hwan na ɔde nyansa ma akoma anaasɛ ɔde nteaseɛ hyɛ adwene mu.
Wer gibt die Weisheit ins Verborgene? Wer gibt verständige Gedanken?
37 Hwan na ɔwɔ nyansa a wɔde kan omununkum? Hwan na ɔbɛtumi akyea ɔsoro nsuo nkotokuo,
Wer ist so weise, der die Wolken erzählen könnte? Wer kann die Wasserschläuche am Himmel verstopfen,
38 ɛberɛ a mfuturo ayɛ den ama dɔteɛ atɔatɔ keka bɔ mu.
wenn der Staub begossen wird, daß er zuhaufe läuft und die Klöße aneinander kleben?
39 “Wokɔ ahayɔ ma gyatabereɛ ma agyata didi mee
Kannst du der Löwin ihren Raub zu jagen geben und die jungen Löwen sättigen,
40 ɛberɛ a wɔbutubutu wɔn abɔn ano anaasɛ wɔtetɛ nnɔtɔ ase?
daß sie sich legen in ihre Stätte und ruhen in der Höhle, da sie lauern?
41 Hwan na ɔma anene aduane ɛberɛ a ne mma su frɛ Onyankopɔn na wɔkyinkyini pɛ aduane?
Wer bereitet dem Raben die Speise, wenn seine Jungen zu Gott rufen und fliegen irre, wenn sie nicht zu essen haben?