Hiob 36
1 Elihu toaa ne kasa so sɛ,
Addens quoque Eliu, hæc locutus est:
2 “Monto mo bo ase kakra mma me, na mɛkyerɛ mo sɛ aka bebree a ɛsɛ sɛ yɛka ma Onyankopɔn.
Sustine me paululum, et indicabo tibi: adhuc enim habeo quod pro Deo loquar.
3 Menya me nimdeɛ firi akyirikyiri; mɛka sɛ me Yɛfoɔ bu atɛntenenee.
Repetam scientiam meam a principio, et operatorem meum probabo iustum.
4 Monnye ntom sɛ me nsɛm yɛ nokorɛ turodoo; na meyɛ obi a ne nimdeɛ so wɔ mo mu.
Vere enim absque mendacio sermones mei, et perfecta scientia probabitur tibi.
5 “Onyankopɔn so, nanso, ɔntwiri nnipa; ɔkorɔn na ɔnhinhim ne botaeɛ mu.
Deus potentes non abiicit, cum et ipse sit potens.
6 Ɔmma amumuyɛfoɔ ntena nkwa mu, na ɔde amanehunufoɔ kyɛfa ma wɔn.
Sed non salvat impios, et iudicium pauperibus tribuit.
7 Ɔnnyi nʼani mfiri ɔteneneeni so. Ɔma wɔne ahemfo di adeɛ na ɔma wɔn so afebɔɔ.
Non auferet a iusto oculos suos, et reges in solio collocat in perpetuum, et illi eriguntur.
8 Na sɛ wɔde mpokyerɛ gu nnipa na amanehunu ahoma akyekyere wɔn papee a,
Et si fuerint in catenis, et vinciantur funibus paupertatis.
9 ɔka deɛ wɔayɛ kyerɛ wɔn sɛ wɔnam ahantan so ayɛ bɔne.
Indicabit eis opera eorum, et scelera eorum, quia violenti fuerunt.
10 Ɔma wɔtie ntenesoɔ na ɔhyɛ wɔn sɛ wɔnnu wɔn ho wɔn bɔne ho.
Revelabit quoque aurem eorum, ut corripiat: et loquetur, ut revertantur ab iniquitate.
11 Sɛ wɔyɛ ɔsetie na wɔsom no a, wɔbɛdi yie wɔ wɔn ɛnna a aka no mu na wɔn mfeɛ nyinaa ayɛ anisɔ ama wɔn.
Si audierint et observaverint, complebunt dies suos in bono, et annos suos in gloria:
12 Na sɛ wɔantie no a, wɔbɛyera wɔ akofena ano, na wɔawuwu a wɔnni nimdeɛ.
Si autem non audierint, transibunt per gladium, et consumentur in stultitia.
13 “Wɔn a wɔnnim Onyame no kora abufuo so; mpo sɛ ɔgu wɔn nkɔnsɔnkɔnsɔn a, wɔnsu mpɛ mmoa.
Simulatores et callidi provocant iram Dei, neque clamabunt cum vincti fuerint.
14 Wɔwuwu wɔn mmabunuberɛ mu wɔ adwaman mu, wɔ mmarima adwamanfoɔ a wɔtete abosonnan mu mu.
Morietur in tempestate anima eorum, et vita eorum inter effeminatos.
15 Nanso, wɔn a wɔhunu amane no, ɔgye wɔn; na ɔkasa kyerɛ wɔn wɔ wɔn haw mu.
Eripiet de angustia sua pauperem, et revelabit in tribulatione aurem eius.
16 “Ɔregye wo afiri ahohiahia mu de wo akɔ petee mu a ahokyere nnie, deɛ wowɔ asomdwoeɛ, na nnuane pa ayɛ wo ɛpono so ma.
Igitur salvabit te de ore angusto latissime, et non habente fundamentum subter se: requies autem mensæ tuæ erit plena pinguedine.
17 Nanso seesei, atemmuo a ɛfata amumuyɛfoɔ na aba wo so; atemmuo ne atɛntenenee asɔ wo mu.
Causa tua quasi impii iudicata est, causam iudiciumque recipies.
18 Hwɛ yie na obi amfa ahonya annaadaa wo; mma adanmudeɛ kɛseɛ bi ntwe wo.
Non te ergo superet ira, ut aliquem opprimas: nec multitudo donorum inclinet te.
19 Wʼahonya anaasɛ mpo wʼahohaw bebrebe nyinaa enti, worenkɔ amanehunu mu anaa?
Depone magnitudinem tuam absque tribulatione, et omnes robustos fortitudine.
20 Mpere anadwo ho, sɛ ɛmmɛpra nnipa mfiri wɔn afie mu.
Ne protrahas noctem, ut ascendant populi pro eis.
21 Hwɛ na woannane ankɔ bɔne ho, deɛ ayɛ sɛ wopɛ sene amanehunu.
Cave ne declines ad iniquitatem: hanc enim cœpisti sequi post miseriam.
22 “Onyankopɔn yɛ kɛseɛ wɔ ne tumi mu. Hwan na ɔyɛ ɔkyerɛkyerɛfoɔ sɛ ɔno?
Ecce, Deus excelsus in fortitudine sua, et nullus ei similis in legislatoribus.
23 Hwan na wahyehyɛ nʼakwan ama no anaa waka akyerɛ no sɛ, ‘Woayɛ mfomsoɔ.’
Quis poterit scrutari vias eius? aut quis potest ei dicere: Operatus es iniquitatem?
24 Kae na kamfo nʼadwuma a nnipa de nnwontoɔ akamfo no.
Memento quod ignores opus eius, de quo cecinerunt viri.
25 Adasamma nyinaa ahunu; nnipa hwɛ haa firi akyirikyiri.
Omnes homines vident eum, unusquisque intuetur procul.
26 Onyankopɔn yɛ kɛseɛ, ɛboro yɛn nteaseɛ so! Ne mfeɛ dodoɔ mu nni hwehwɛbea.
Ecce, Deus magnus vincens scientiam nostram: numerus annorum eius inæstimabilis.
27 “Ɔtwetwe nsuo a ɛsosɔ, ma ɛdane osutɔ gu asutene mu;
Qui aufert stillas pluviæ, et effundit imbres ad instar gurgitum.
28 na omununkum tɔ bosuo gu fam na osutɔ bebree gu adasamma so.
Qui de nubibus fluunt, quæ prætexunt cuncta desuper.
29 Hwan na ɔbɛtumi ate sɛdeɛ ɔtrɛtrɛ omununkum mu ase, sɛdeɛ ɔbobɔ mu firi nʼatenaeɛ?
Si voluerit extendere nubes quasi tentorium suum,
30 Hwɛ sɛdeɛ ɔhwete nʼanyinam mu wɔ ne ho ma ɛkɔ ɛpo bunu mu.
Et fulgurare lumine suo desuper, cardines quoque maris operiet.
31 Yei ne ɛkwan a ɔfa so di amanaman no so na ɔma aduane bu wɔn so.
Per hæc enim iudicat populos, et dat escas multis mortalibus.
32 Ɔde anyinam hyɛ ne nsam ma na ɔhyɛ no sɛ ɛnsi nʼagyiraeɛ.
In manibus abscondit lucem, et præcepit ei ut rursus adveniat.
33 Nʼaprannaa bɔ ahum a ɛreba no ho nkaeɛ; na anantwie mpo ma wɔhunu sɛ ɛreba.
Annunciat de ea amico suo, quod possessio eius sit, et ad eam possit ascendere.
