< Hiob 33 >
1 “Na afei, Hiob, tie me nsɛm; yɛ aso ma biribiara a mɛka.
“Sin embargo, Job, escucha mi discurso, y escucha todas mis palabras.
2 Merebɛbue mʼano; me nsɛm aba me tɛkrɛma so.
Mira ahora, he abierto mi boca. Mi lengua ha hablado en mi boca.
3 Me nsɛm firi akoma a ɛtene mu; na mʼano de ahonim pa ka deɛ menim.
Mis palabras expresarán la rectitud de mi corazón. Lo que mis labios saben que hablarán con sinceridad.
4 Onyankopɔn Honhom na abɔ me; Otumfoɔ no ahome ma me nkwa.
El Espíritu de Dios me ha hecho, y el aliento del Todopoderoso me da la vida.
5 Sɛ wobɛtumi a, ma me mmuaeɛ; siesie wo ho, na ka si mʼanim.
Si puedes, respóndeme. Pon en orden tus palabras ante mí, y levántate.
6 Wo ne me nyinaa yɛ pɛ wɔ Onyankopɔn anim; me nso wɔbɔɔ me firii dɔteɛ mu.
He aquí que yo soy para con Dios lo mismo que vosotros. Yo también estoy formado de la arcilla.
7 Ɛnsɛ sɛ wosuro me, na ɛnsɛ sɛ me nsa yɛ den wɔ wo so.
He aquí que mi terror no te hará temer, ni mi presión será pesada para ti.
8 “Nanso woaka ama mate, metee saa nsɛm no, na wokaa sɛ,
“Ciertamente, has hablado a mi oído, He escuchado la voz de tus palabras, diciendo,
9 ‘Meyɛ kronn na menni bɔne; me ho te na afɔdie biara nni me ho.
‘Estoy limpio, sin desobediencia. Soy inocente y no hay iniquidad en mí.
10 Nanso Onyankopɔn anya me ho mfomsoɔ; wafa me sɛ ne ɔtamfoɔ.
He aquí que encuentra ocasiones contra mí. Me cuenta como su enemigo.
11 Ɔde me nan ahyɛ mpɔkyerɛ mu; na nʼani wɔ mʼakwan nyinaa so.’
Pone mis pies en el cepo. Él marca todos mis caminos”.
12 “Nanso meka mekyerɛ wo sɛ, yei mu deɛ, woayɛ mfomsoɔ, ɛfiri sɛ Onyankopɔn so sene ɔdasani.
“He aquí que yo te responderé. En esto no eres justo, porque Dios es más grande que el hombre.
13 Na adɛn enti na wonwiinwii hyɛ no sɛ ɔmmua onipa nsɛm biara anaa?
¿Por qué os esforzáis contra él? porque no da cuenta de ninguno de sus asuntos?
14 Nanso, Onyankopɔn kasa wɔ akwan ahodoɔ so, na ebia nnipa nte.
Porque Dios habla una vez, sí dos veces, aunque el hombre no presta atención.
15 Ɔkasa wɔ daeɛso ne anadwo anisoadehunu mu, ɛberɛ a nna afa nnipa na wɔretu nkorɔmo wɔ wɔn mpa so,
En un sueño, en una visión nocturna, cuando el sueño profundo cae sobre los hombres, en el sueño en la cama,
16 ɔtumi kasa gu wɔn asom na ɔde kɔkɔbɔ yi wɔn hu,
entonces abre los oídos de los hombres, y sella su instrucción,
17 sɛ ɔbɛdane onipa afiri nneyɛɛ bɔne ho na watwe no afiri ahantan ho,
para que retire al hombre de su propósito, y ocultar el orgullo del hombre.
18 sɛ ɔmma ne ɔkra nnkɔ amena mu na ɔnhwere ne nkwa wɔ akofena ano.
Aleja su alma de la fosa, y su vida de perecer por la espada.
19 Onyankopɔn tumi de yea twe onipa aso ɛberɛ a ɔda mpa so na ne nnompe mu yea nnyae da,
“También es castigado con dolor en su cama, con una lucha continua en sus huesos,
20 kɔsi sɛ ne kɔn nnɔ aduane na ne ɔkra nso po aduane a ɛyɛ akɔnnɔ pa ara;
para que su vida aborrezca el pan, y su alma un alimento delicado.
21 ɔfɔn yɛ basaa, na ne nnompe a anka ɛho akata no ho da hɔ.
Su carne está tan consumida que no se puede ver. Sus huesos que no se vieron sobresalen.
22 Ne ɔkra bɛn damena, na ne nkwa bɛn owuo abɔfoɔ.
Sí, su alma se acerca a la fosa, y su vida a los destructores.
23 “Nanso sɛ abɔfoɔ apem no mu baako wɔ nʼafa sɛ ɔdimafoɔ a ɔbɛkyerɛ no deɛ ɛyɛ ma no a,
“Si hay junto a él un ángel, un intérprete, uno entre mil, para mostrar al hombre lo que es correcto para él,
24 ɔbɛhunu no mmɔbɔ na waka sɛ, ‘Monnyaa no na wankɔ damena mu; na manya mpatadeɛ ama no,’
entonces Dios se apiada de él y le dice, Líbralo de bajar a la fosa, He encontrado un rescate”.
25 afei ne wedeɛ bɛyɛ foforɔ sɛ abɔfra deɛ, na asi ne dada mu sɛ mmeranteberɛ mu deɛ.
Su carne será más fresca que la de un niño. Vuelve a los días de su juventud.
26 Sɛ ɔbɔ Onyankopɔn mpaeɛ a, ɔbɛnya adom afiri ne hɔ, ɔbɛhunu Onyankopɔn anim na ɔde ahosɛpɛ ateam na Onyankopɔn agye no bio sɛ ɔteneneeni.
Reza a Dios, y éste le es favorable, para que vea su rostro con alegría. Él devuelve al hombre su justicia.
27 Afei ɔbɛba nnipa mu abɛka sɛ, ‘Meyɛɛ bɔne na mekyeaa deɛ ɛtene, nanso wantwe mʼaso sɛdeɛ ɛfata me.
Canta ante los hombres y dice, He pecado y he pervertido lo que era justo, y no me benefició.
28 Ɔgyee me ɔkra na wamma no ankɔ damena mu, enti mɛtena ase na madi hann no mu dɛ.’
Él ha redimido mi alma de ir a la fosa. Mi vida verá la luz”.
29 “Onyankopɔn yɛ yeinom nyinaa ma onipa, mprɛnu ne ne mprɛnsa so,
“He aquí que Dios hace todas estas cosas, dos veces, sí tres veces, con un hombre,
30 sɛdeɛ onipa kra renkɔ damena mu, na nkwa hann no ahyerɛn ne so.
para sacar su alma de la fosa, para que sea iluminado con la luz de los vivos.
31 “Yɛ aso, Hiob, na tie me; yɛ dinn na menkasa.
Fíjate bien, Job, y escúchame. Guarda silencio, y yo hablaré.
32 Na sɛ wowɔ biribi ka a, bua me; kasa, na mepɛ sɛ wɔbu wo bem.
Si tienes algo que decir, respóndeme. Habla, pues deseo justificarte.
33 Sɛ ɛnte saa nso a, ɛnneɛ tie me. Yɛ dinn na mɛkyerɛ wo nyansa.”
Si no, escúchame. Guarda la paz, y yo te enseñaré la sabiduría”.