Hiob 33
1 “Na afei, Hiob, tie me nsɛm; yɛ aso ma biribiara a mɛka.
Audi igitur, Job, eloquia mea, et omnes sermones meos ausculta.
2 Merebɛbue mʼano; me nsɛm aba me tɛkrɛma so.
Ecce aperui os meum: loquatur lingua mea in faucibus meis.
3 Me nsɛm firi akoma a ɛtene mu; na mʼano de ahonim pa ka deɛ menim.
Simplici corde meo sermones mei, et sententiam puram labia mea loquentur.
4 Onyankopɔn Honhom na abɔ me; Otumfoɔ no ahome ma me nkwa.
Spiritus Dei fecit me, et spiraculum Omnipotentis vivificavit me.
5 Sɛ wobɛtumi a, ma me mmuaeɛ; siesie wo ho, na ka si mʼanim.
Si potes, responde mihi, et adversus faciem meam consiste.
6 Wo ne me nyinaa yɛ pɛ wɔ Onyankopɔn anim; me nso wɔbɔɔ me firii dɔteɛ mu.
Ecce, et me sicut et te fecit Deus, et de eodem luto ego quoque formatus sum.
7 Ɛnsɛ sɛ wosuro me, na ɛnsɛ sɛ me nsa yɛ den wɔ wo so.
Verumtamen miraculum meum non te terreat, et eloquentia mea non sit tibi gravis.
8 “Nanso woaka ama mate, metee saa nsɛm no, na wokaa sɛ,
Dixisti ergo in auribus meis, et vocem verborum tuorum audivi:
9 ‘Meyɛ kronn na menni bɔne; me ho te na afɔdie biara nni me ho.
Mundus sum ego, et absque delicto: immaculatus, et non est iniquitas in me.
10 Nanso Onyankopɔn anya me ho mfomsoɔ; wafa me sɛ ne ɔtamfoɔ.
Quia querelas in me reperit, ideo arbitratus est me inimicum sibi.
11 Ɔde me nan ahyɛ mpɔkyerɛ mu; na nʼani wɔ mʼakwan nyinaa so.’
Posuit in nervo pedes meos; custodivit omnes semitas meas.
12 “Nanso meka mekyerɛ wo sɛ, yei mu deɛ, woayɛ mfomsoɔ, ɛfiri sɛ Onyankopɔn so sene ɔdasani.
Hoc est ergo in quo non es justificatus: respondebo tibi, quia major sit Deus homine.
13 Na adɛn enti na wonwiinwii hyɛ no sɛ ɔmmua onipa nsɛm biara anaa?
Adversus eum contendis, quod non ad omnia verba responderit tibi?
14 Nanso, Onyankopɔn kasa wɔ akwan ahodoɔ so, na ebia nnipa nte.
Semel loquitur Deus, et secundo idipsum non repetit.
15 Ɔkasa wɔ daeɛso ne anadwo anisoadehunu mu, ɛberɛ a nna afa nnipa na wɔretu nkorɔmo wɔ wɔn mpa so,
Per somnium, in visione nocturna, quando irruit sopor super homines, et dormiunt in lectulo,
16 ɔtumi kasa gu wɔn asom na ɔde kɔkɔbɔ yi wɔn hu,
tunc aperit aures virorum, et erudiens eos instruit disciplina,
17 sɛ ɔbɛdane onipa afiri nneyɛɛ bɔne ho na watwe no afiri ahantan ho,
ut avertat hominem ab his quæ facit, et liberet eum de superbia,
18 sɛ ɔmma ne ɔkra nnkɔ amena mu na ɔnhwere ne nkwa wɔ akofena ano.
eruens animam ejus a corruptione, et vitam illius ut non transeat in gladium.
19 Onyankopɔn tumi de yea twe onipa aso ɛberɛ a ɔda mpa so na ne nnompe mu yea nnyae da,
Increpat quoque per dolorem in lectulo, et omnia ossa ejus marcescere facit.
20 kɔsi sɛ ne kɔn nnɔ aduane na ne ɔkra nso po aduane a ɛyɛ akɔnnɔ pa ara;
Abominabilis ei fit in vita sua panis, et animæ illius cibus ante desiderabilis.
21 ɔfɔn yɛ basaa, na ne nnompe a anka ɛho akata no ho da hɔ.
Tabescet caro ejus, et ossa, quæ tecta fuerant, nudabuntur.
22 Ne ɔkra bɛn damena, na ne nkwa bɛn owuo abɔfoɔ.
Appropinquavit corruptioni anima ejus, et vita illius mortiferis.
23 “Nanso sɛ abɔfoɔ apem no mu baako wɔ nʼafa sɛ ɔdimafoɔ a ɔbɛkyerɛ no deɛ ɛyɛ ma no a,
Si fuerit pro eo angelus loquens, unus de millibus, ut annuntiet hominis æquitatem,
24 ɔbɛhunu no mmɔbɔ na waka sɛ, ‘Monnyaa no na wankɔ damena mu; na manya mpatadeɛ ama no,’
miserebitur ejus, et dicet: Libera eum, ut non descendat in corruptionem: inveni in quo ei propitier.
25 afei ne wedeɛ bɛyɛ foforɔ sɛ abɔfra deɛ, na asi ne dada mu sɛ mmeranteberɛ mu deɛ.
Consumpta est caro ejus a suppliciis: revertatur ad dies adolescentiæ suæ.
26 Sɛ ɔbɔ Onyankopɔn mpaeɛ a, ɔbɛnya adom afiri ne hɔ, ɔbɛhunu Onyankopɔn anim na ɔde ahosɛpɛ ateam na Onyankopɔn agye no bio sɛ ɔteneneeni.
Deprecabitur Deum, et placabilis ei erit: et videbit faciem ejus in jubilo, et reddet homini justitiam suam.
27 Afei ɔbɛba nnipa mu abɛka sɛ, ‘Meyɛɛ bɔne na mekyeaa deɛ ɛtene, nanso wantwe mʼaso sɛdeɛ ɛfata me.
Respiciet homines, et dicet: Peccavi, et vere deliqui, et ut eram dignus, non recepi.
28 Ɔgyee me ɔkra na wamma no ankɔ damena mu, enti mɛtena ase na madi hann no mu dɛ.’
Liberavit animam suam, ne pergeret in interitum, sed vivens lucem videret.
29 “Onyankopɔn yɛ yeinom nyinaa ma onipa, mprɛnu ne ne mprɛnsa so,
Ecce hæc omnia operatur Deus tribus vicibus per singulos,
30 sɛdeɛ onipa kra renkɔ damena mu, na nkwa hann no ahyerɛn ne so.
ut revocet animas eorum a corruptione, et illuminet luce viventium.
31 “Yɛ aso, Hiob, na tie me; yɛ dinn na menkasa.
Attende, Job, et audi me: et tace, dum ego loquor.
32 Na sɛ wowɔ biribi ka a, bua me; kasa, na mepɛ sɛ wɔbu wo bem.
Si autem habes quod loquaris, responde mihi: loquere, volo enim te apparere justum.
33 Sɛ ɛnte saa nso a, ɛnneɛ tie me. Yɛ dinn na mɛkyerɛ wo nyansa.”
Quod si non habes, audi me: tace, et docebo te sapientiam.
