Hiob 29
1 Hiob toaa so sɛ,
addidit quoque Iob adsumens parabolam suam et dixit
2 “Mafe abosome a atwam no, nna a Onyankopɔn hwɛɛ me soɔ no,
quis mihi tribuat ut sim iuxta menses pristinos secundum dies quibus Deus custodiebat me
3 ɛberɛ a ne kanea hyerɛn mʼatifi na mede ne kanea menantee esum mu no!
quando splendebat lucerna eius super caput meum et ad lumen eius ambulabam in tenebris
4 Ao, ɛnna a mesii soɔ no, ɛberɛ a Onyankopɔn adamfofa a emu yɛ den hyiraa me fie,
sicut fui in diebus adulescentiae meae quando secreto Deus erat in tabernaculo meo
5 ɛberɛ a na Otumfoɔ da so ka me ho na me mma atwa me ho ahyia,
quando erat Omnipotens mecum et in circuitu meo pueri mei
6 ɛberɛ a na nufosuo mu sradeɛ afɔ mʼakwan na abotan hwiee ngo sɛ nsuo maa me.
quando lavabam pedes meos butyro et petra fundebat mihi rivos olei
7 “Ɛberɛ a na mekɔ kuropɔn ɛpono ano mekɔtena mʼadwa so wɔ ɔmanfoɔ adwaberem,
quando procedebam ad portam civitatis et in platea parabant cathedram mihi
8 mmeranteɛ hunu me a, wɔgyina nkyɛn na mpanimfoɔ sɔre gyina hɔ;
videbant me iuvenes et abscondebantur et senes adsurgentes stabant
9 atitire gyae kasa na wɔde wɔn nsa kata wɔn ano;
principes cessabant loqui et digitum superponebant ori suo
10 mmapɔmma tɛm dinn, na wɔn tɛkrɛma ka wɔn dodom.
vocem suam cohibebant duces et lingua eorum gutturi suo adherebat
11 Wɔn a wɔte me nka nyinaa ka me ho asɛmpa, na wɔn a wɔhunu me nyinaa kamfo me,
auris audiens beatificabat me et oculus videns testimonium reddebat mihi
12 ɛfiri sɛ, meboaa ahiafoɔ a wɔsu pɛɛ mmoa, ne nwisiaa a wɔnni aboafoɔ.
quod liberassem pauperem vociferantem et pupillum cui non esset adiutor
13 Onipa a na ɔrewuo no hyiraa me; na memaa akunafoɔ ani gyee wɔn akoma mu.
benedictio perituri super me veniebat et cor viduae consolatus sum
14 Mede tenenee firaa sɛ mʼaduradeɛ; atɛntenenee yɛɛ me nkatasoɔ ne mʼabotire.
iustitia indutus sum et vestivit me sicut vestimento et diademate iudicio meo
15 Meyɛɛ aniwa maa anifirafoɔ, ne ɛnan maa abubuafoɔ.
oculus fui caeco et pes claudo
16 Meyɛɛ ahiafoɔ agya; na mekaa ahɔhoɔ asɛm maa wɔn.
pater eram pauperum et causam quam nesciebam diligentissime investigabam
17 Mebubuu amumuyɛfoɔ se na mehwim wɔn a wɔdi wɔn nya no firii wɔn anom.
conterebam molas iniqui et de dentibus illius auferebam praedam
18 “Medwenee sɛ, ‘Mɛwu wɔ mʼankasa me fie mu, na me nna adɔɔso sɛ anwea.
dicebamque in nidulo meo moriar et sicut palma multiplicabo dies
19 Me nhini bɛduru nsuo ano, na obosuo agugu me mman so anadwo mu nyinaa.
radix mea aperta est secus aquas et ros morabitur in messione mea
20 Mʼanimuonyam bɛkɔ so ayɛ frɔmm wɔ me so, na mʼahoɔden ayɛ foforɔ.’
gloria mea semper innovabitur et arcus meus in manu mea instaurabitur
21 “Nnipa hwehwɛɛ sɛ wɔtie me, wɔyɛɛ dinn, twɛnee mʼafotuo.
qui me audiebant expectabant sententiam et intenti tacebant ad consilium meum
22 Sɛ mekasa wie a wɔnnkasa bio, ɛfiri sɛ me nsɛm tɔɔ wɔn asom yie.
verbis meis addere nihil audebant et super illos stillabat eloquium meum
23 Wɔtwɛnee me sɛdeɛ wɔtwɛne osutɔ, na wɔmenee me nsɛm sɛ osutɔ berɛ nsuo.
expectabant me sicut pluviam et os suum aperiebant quasi ad imbrem serotinum
24 Wɔn abasa mu buiɛ no, mesere kyerɛɛ wɔn; mʼanimteɛ som bo ma wɔn.
si quando ridebam ad eos non credebant et lux vultus mei non cadebat in terram
25 Mebɔɔ ɛkwan maa wɔn na metenaa ase sɛ wɔn ɔhene; metenaa ase sɛ ɔhene a ɔwɔ nʼakodɔm mu; meyɛɛ sɛ obi a ɔkyekyere agyaadwotwafoɔ werɛ.
si voluissem ire ad eos sedebam primus cumque sederem quasi rex circumstante exercitu eram tamen maerentium consolator
