< Hiob 27 >

1 Hiob toaa nʼasɛm so sɛ,
Y REASUMIÓ Job su discurso, y dijo:
2 “Sɛ Onyankopɔn te ase yi, ɔno a wammu me atɛntenenee, Otumfoɔ a wama madi me kra mu awerɛhoɔ;
Vive Dios, el cual ha apartado mi causa, y el Omnipotente, que amargó el alma mía,
3 mmerɛ dodoɔ a nkwa wɔ me mu, na Onyankopɔn homeɛ wɔ me mu yi,
Que todo el tiempo que mi alma estuviere en mí, y [hubiere] hálito de Dios en mis narices,
4 mʼano renka amumuyɛsɛm, na me tɛkrɛma rentwa nkontompo.
Mis labios no hablarán iniquidad, ni mi lengua pronunciará engaño.
5 Merennye nto mu da sɛ deɛ woka no yɛ nokorɛ; merenka me mudie nhyɛ, kɔsi sɛ mɛwuo.
Nunca tal acontezca que yo os justifique: hasta morir no quitaré de mí mi integridad.
6 Mɛkura me tenenee mu. Merennyaa mu; sɛ mete ase yi, me tiboa remmu me fɔ.
Mi justicia tengo asida, y no la cederé: no [me] reprochará mi corazón en el tiempo de mi vida.
7 “Ma mʼatamfoɔ nyɛ sɛ amumuyɛfoɔ, na wɔn a wɔkyiri me nyɛ sɛ atorofoɔ.
Sea como el impío mi enemigo, y como el inicuo mi adversario.
8 Anidasoɔ bɛn na deɛ ɔnni nyamesu no wɔ wɔ ne wuo akyi, ɛberɛ a Onyankopɔn agye ne nkwa afiri ne nsam?
Porque ¿cuál es la esperanza del hipócrita, por mucho que hubiere robado, cuando Dios arrebatare su alma?
9 Onyankopɔn tie ne sufrɛ ɛberɛ a amanehunu aba ne so anaa?
¿Oirá Dios su clamor cuando la tribulación sobre él viniere?
10 Nʼani bɛgye wɔ Otumfoɔ mu? Ɔbɛsu afrɛ Onyankopɔn ɛberɛ biara anaa?
¿Deleitaráse en el Omnipotente? ¿invocará á Dios en todo tiempo?
11 “Mɛma mo Onyankopɔn tumi ho nkyerɛkyerɛ; meremfa Otumfoɔ no akwan nhinta.
Yo os enseñaré en orden á la mano de Dios: no esconderé lo que hay para con el Omnipotente.
12 Mo ankasa moahunu yeinom nyinaa. Afei nsɛnhunu yi ase ne sɛn?
He aquí que todos vosotros lo habéis visto: ¿por qué pues os desvanecéis con fantasía?
13 “Yei ne deɛ Onyankopɔn ahyɛ ato hɔ ama omumuyɛfoɔ, agyapadeɛ a otirimuɔdenfoɔ nya firi Otumfoɔ nkyɛn:
Esta es para con Dios la suerte del hombre impío, y la herencia que los violentos han de recibir del Omnipotente.
14 Sɛ ɔwɔ mma dodoɔ sɛn ara, wɔn hyɛberɛ ne akofena; na nʼasefoɔ rennidi mmee da.
Si sus hijos fueren multiplicados, serán para el cuchillo; y sus pequeños no se hartarán de pan;
15 Ɔyaredɔm bɛsie wɔn a wɔbɛka wɔ nʼakyi, na wɔn akunafoɔ rensu wɔn.
Los que le quedaren, en muerte serán sepultados; y no llorarán sus viudas.
16 Ɛwom sɛ ɔhɔre dwetɛ te sɛ mfuturo na ɔboa ntoma ano sɛ dɔteɛ deɛ,
Si amontonare plata como polvo, y si preparare ropa como lodo;
17 nanso deɛ ɔpɛ gu hɔ no, ateneneefoɔ na wɔbɛfira na pɛpɛfoɔ no nso akyekyɛ dwetɛ no.
Habrála él preparado, mas el justo se vestirá, y el inocente repartirá la plata.
18 Efie a ɔsi no te sɛ ananse afafa, ɛte sɛ pata bi a ɔwɛmfoɔ abɔ.
Edificó su casa como la polilla, y cual cabaña que el guarda hizo.
19 Ɔda hɔ te sɛ ɔdefoɔ, nanso ɔrenna saa bio; ɔbɛte nʼani no na ne nyinaa atu ayera.
El rico dormirá, mas no será recogido: abrirá sus ojos, mas él no será.
20 Ahunahuna ba ne so sɛ nsuyire; ahum hwim no kɔ anadwo.
Asirán de él terrores como aguas: torbellino lo arrebatará de noche.
21 Apueeɛ mframa soa no kɔ, na ɔnni hɔ bio; ɛtwe no firi ne teberɛ.
Lo antecogerá el solano, y partirá; y tempestad lo arrebatará del lugar suyo.
22 Ɛbɔ no a ahummɔborɔ nni mu ɛberɛ a ɔredwane afiri ne tumi ase.
[Dios] pues descargará sobre él, y no perdonará: hará él por huir de su mano.
23 Ɔde fɛ bɔ ne nsam na ɔpamoo no firi ne teberɛ.”
Batirán sus manos sobre él, y desde su lugar le silbarán.

< Hiob 27 >