Hiob 26
1 Na Hiob kasaa bio sɛ,
A Hiob tak odpowiedział:
2 “Woaboa deɛ ɔnni tumi! Woagye basa a ɛnni ahoɔden!
Jakże uratowałeś tego, który nie ma mocy? Jakże wybawiłeś ramię, które nie ma siły?
3 Woatu deɛ ɔnnim nyansa fo! Na woada nhunumu pa ara adi!
Jakże doradziłeś temu, który nie ma mądrości? Jakże dokładnie nauczyłeś tej sprawy?
4 Hwan na ɔboaa wo ma wokaa saa nsɛm yi? Hwan honhom na ɛkasa faa wo mu?
Komu powiedziałeś te słowa? Czyj to duch wyszedł od ciebie?
5 “Awufoɔ wɔ ahoyera kɛseɛ mu, wɔn a wɔwɔ nsuo ase ne deɛ ɛte mu nyinaa.
Rzeczy martwe rodzą się pod wodami oraz ich mieszkańcy.
Piekło jest odkryte przed nim i zatracenie nie ma przykrycia. (Sheol h7585)
7 Ɔtrɛ atifi fam ewiem wɔ deɛ ɛda mpan so; na ɔde asase sensɛn ohunu so.
Rozciągnął północ nad pustym miejscem [i] ziemię zawiesił na niczym.
8 Ɔkyekyere nsuo hyɛ ne omununkum mu, nanso nsuo no mu duru ntumi mpae no.
Zawiązuje wody w swoich obłokach, a obłok nie pęka pod nimi.
9 Ɔtrɛ ne omununkum mu de kata ɔsrane ani.
Zatrzymuje widok swego tronu, rozciąga nad nim swój obłok.
10 Ɔhyɛ agyiraeɛ wɔ nsuo so de to hyeɛ wɔ hann ne esum ntam.
Wodom nakreślił granice, aż nastąpi koniec światłości i ciemności.
11 Ɔsoro nnyinasoɔ woso, na nʼanimka ma wɔn ho dwiri wɔn.
Filary niebios trzęsą się i zdumiewają się jego gromem.
12 Ɔde ne tumi wɔsoo ɛpo ne nyansa mu, ɔtwitwaa ɛpobɔpɔn mu asinasini.
Swoją mocą dzieli morze, a swoją roztropnością uśmierza jego nawałnicę.
13 Ɔde nʼahomeɛ maa ewiem teeɛ; na ne nsa wɔɔ ɔtweaseɛ a ɔrewea.
Swoim duchem przyozdobił niebiosa, a jego ręka stworzyła pokrzywionego węża.
14 Yeinom yɛ ne nnwuma mfeafeaho; ɔka asomusɛm brɛoo kyerɛ yɛn! Na hwan na ɔbɛtumi ate ne tumi mmobɔmu no ase.”
Oto tylko cząstka jego dróg, ale jakże mało o nim słyszymy! A kto pojmie grzmot jego wielkiej potęgi?
