< Hiob 23 >

1 Na Hiob buaa sɛ,
Y respondió Job, y dijo:
2 “Ɛnnɛ mpo, mʼabooboodie mu da so yɛ den; ne nsa ayɛ den mʼapinisie nyinaa akyi.
Hoy también hablaré con amargura, y será más grave mi llaga que mi gemido.
3 Sɛ menim baabi a mɛhunu no; anaasɛ mɛtumi akɔ ne tenaberɛ a,
¡Quién diese que le conociese, y le hallase! yo iría hasta su trono.
4 anka mɛka mʼasɛm wɔ nʼanim na magye akyinnyeɛ bebree.
Ordenaría juicio delante de él, y mi boca henchiría de argumentos.
5 Anka mɛte mmuaeɛ a ɔde bɛma me, na madwene deɛ ɔbɛka ho.
Yo sabría lo que él me respondería, y entendería lo que me dijese.
6 Ɔde tumi a ɛso bɛtia me anaa? Dabi, ɔremmɔ me kwaadu.
¿Pleitearía conmigo con multitud de fuerza? No: antes él la pondría en mí.
7 Ɛhɔ deɛ nnipa tenenee bɛtumi aka nʼasɛm wɔ nʼanim, na wɔbɛgye me afiri me ɔtemmufoɔ nsam afebɔɔ.
Allí el recto disputaría con él; y escaparía para siempre de él que me condena.
8 “Nanso sɛ mekɔ apueeɛ fam a, ɔnni hɔ; sɛ mekɔ atɔeɛ fam nso a, menhunu no.
He aquí, yo iré al oriente, y no le hallaré, y al occidente, y no le entenderé.
9 Sɛ ɔreyɛ adwuma wɔ atifi fam a, menhunu no; sɛ ɔdane ne ho kɔ anafoɔ fam a, mʼani nhye ne ho.
Si al norte él obrare, yo no le veré: al mediodía se esconderá, y no le veré.
10 Nanso, ɔnim ɛkwan a me nam soɔ; na sɛ ɔsɔ me hwɛ a, mɛfiri mu aba sɛ sikakɔkɔɔ.
Mas él conoció mi camino: probóme, y salí como oro.
11 Madi nʼanammɔn akyi pɛɛ; na manante nʼakwan so a mammane.
Mis pies tomaron su rastro: guardé su camino, y no me aparté.
12 Mentwee me ho mfirii mmaransɛm a ɛfiri nʼanom ho, mama asɛm a ɛfiri nʼanom ho ahia me asene me daa aduane.
Del mandamiento de sus labios nunca me quité: las palabras de su boca guardé más que mi comida.
13 “Nanso ɔbiara nni hɔ ka ne ho, na hwan na ɔbɛtumi atia no? Ɔyɛ biribiara a ɔpɛ.
Y si él se determina en una cosa, ¿quién le apartará? Su alma deseó, e hizo.
14 Ɔhwɛ ma ne ɔhyɛ nsɛm tia me; ɔda so kora nhyehyɛeɛ a ɛte sei bebree.
Por tanto él acabará lo que ha determinado de mí; y muchas cosas como estas hay en él.
15 Ɛno enti na mebɔ hu wɔ nʼanim; na sɛ medwene yeinom nyinaa ho a, mesuro no.
Por lo cual yo me espantaré delante de su rostro: consideraré, y temerle he.
16 Onyankopɔn ama mʼakoma aboto; Otumfoɔ ama mabɔ huboa.
Dios ha enternecido mi corazón, y el Omnipotente me ha espantado.
17 Nanso esum no mma menka mʼano ntom, esum kabii a ɛkata mʼanim no mpo.
¿Por qué yo no fui cortado delante de las tinieblas, y cubrió con oscuridad mi rostro?

< Hiob 23 >