< Hiob 23 >

1 Na Hiob buaa sɛ,
Então Job respondeu,
2 “Ɛnnɛ mpo, mʼabooboodie mu da so yɛ den; ne nsa ayɛ den mʼapinisie nyinaa akyi.
“Ainda hoje minha queixa é rebelde. Sua mão é pesada apesar do meu gemido.
3 Sɛ menim baabi a mɛhunu no; anaasɛ mɛtumi akɔ ne tenaberɛ a,
Oh, que eu soubesse onde poderia encontrá-lo! Que eu possa chegar até mesmo ao seu lugar!
4 anka mɛka mʼasɛm wɔ nʼanim na magye akyinnyeɛ bebree.
I colocaria minha causa em ordem diante dele, e encher minha boca de argumentos.
5 Anka mɛte mmuaeɛ a ɔde bɛma me, na madwene deɛ ɔbɛka ho.
Eu saberia as palavras que ele me responderia, e entender o que ele me diria.
6 Ɔde tumi a ɛso bɛtia me anaa? Dabi, ɔremmɔ me kwaadu.
Será que ele lutaria comigo na grandeza de seu poder? Não, mas ele me ouviria.
7 Ɛhɔ deɛ nnipa tenenee bɛtumi aka nʼasɛm wɔ nʼanim, na wɔbɛgye me afiri me ɔtemmufoɔ nsam afebɔɔ.
Aí, os justos podem raciocinar com ele, portanto, eu deveria ser entregue para sempre pelo meu juiz.
8 “Nanso sɛ mekɔ apueeɛ fam a, ɔnni hɔ; sɛ mekɔ atɔeɛ fam nso a, menhunu no.
“Se eu for para o leste, ele não está lá. Se eu for para o oeste, não consigo encontrá-lo.
9 Sɛ ɔreyɛ adwuma wɔ atifi fam a, menhunu no; sɛ ɔdane ne ho kɔ anafoɔ fam a, mʼani nhye ne ho.
Ele trabalha para o norte, mas não consigo vê-lo. Ele se vira para o sul, mas não consigo vê-lo de relance.
10 Nanso, ɔnim ɛkwan a me nam soɔ; na sɛ ɔsɔ me hwɛ a, mɛfiri mu aba sɛ sikakɔkɔɔ.
Mas ele sabe o caminho que eu tomo. Quando ele tiver me julgado, eu sairei como ouro.
11 Madi nʼanammɔn akyi pɛɛ; na manante nʼakwan so a mammane.
Meu pé se agarrou aos seus passos. Eu mantive seu caminho, e não me afastei.
12 Mentwee me ho mfirii mmaransɛm a ɛfiri nʼanom ho, mama asɛm a ɛfiri nʼanom ho ahia me asene me daa aduane.
Eu não voltei do mandamento de seus lábios. Eu valorizei mais as palavras de sua boca do que a minha comida necessária.
13 “Nanso ɔbiara nni hɔ ka ne ho, na hwan na ɔbɛtumi atia no? Ɔyɛ biribiara a ɔpɛ.
Mas ele está sozinho, e quem pode se opor a ele? O que sua alma deseja, mesmo que ele faça.
14 Ɔhwɛ ma ne ɔhyɛ nsɛm tia me; ɔda so kora nhyehyɛeɛ a ɛte sei bebree.
Pois ele realiza o que é designado para mim. Muitas dessas coisas estão com ele.
15 Ɛno enti na mebɔ hu wɔ nʼanim; na sɛ medwene yeinom nyinaa ho a, mesuro no.
Portanto, estou aterrorizado com sua presença. Quando considero, tenho medo dele.
16 Onyankopɔn ama mʼakoma aboto; Otumfoɔ ama mabɔ huboa.
Pois Deus fez meu coração desmaiar. O Todo-Poderoso me aterrorizou.
17 Nanso esum no mma menka mʼano ntom, esum kabii a ɛkata mʼanim no mpo.
Porque eu não fui cortado antes da escuridão, nem ele cobriu a escuridão espessa do meu rosto.

< Hiob 23 >