Hiob 23

1 Na Hiob buaa sɛ,

Respondens autem Iob, ait:

2 “Ɛnnɛ mpo, mʼabooboodie mu da so yɛ den; ne nsa ayɛ den mʼapinisie nyinaa akyi.

Nunc quoque in amaritudine est sermo meus, et manus plagae meae aggravata est super gemitum meum.

3 Sɛ menim baabi a mɛhunu no; anaasɛ mɛtumi akɔ ne tenaberɛ a,

Quis mihi tribuat ut cognoscam et inveniam illum, et veniam usque ad solium eius?

4 anka mɛka mʼasɛm wɔ nʼanim na magye akyinnyeɛ bebree.

Ponam coram eo iudicium, et os meum replebo increpationibus.

5 Anka mɛte mmuaeɛ a ɔde bɛma me, na madwene deɛ ɔbɛka ho.

Ut sciam verba, quae mihi respondeat, et intelligam quid loquatur mihi.

6 Ɔde tumi a ɛso bɛtia me anaa? Dabi, ɔremmɔ me kwaadu.

Nolo multa fortitudine contendat mecum, nec magnitudinis suae mole me premat.

7 Ɛhɔ deɛ nnipa tenenee bɛtumi aka nʼasɛm wɔ nʼanim, na wɔbɛgye me afiri me ɔtemmufoɔ nsam afebɔɔ.

Proponat aequitatem contra me, et perveniet ad victoriam iudicium meum.

8 “Nanso sɛ mekɔ apueeɛ fam a, ɔnni hɔ; sɛ mekɔ atɔeɛ fam nso a, menhunu no.

Si ad Orientem iero, non apparet: si ad Occidentem, non intelligam eum.

9 Sɛ ɔreyɛ adwuma wɔ atifi fam a, menhunu no; sɛ ɔdane ne ho kɔ anafoɔ fam a, mʼani nhye ne ho.

Si ad sinistram, quid agam? non apprehendam eum: si me vertam ad dexteram, non videbo illum.

10 Nanso, ɔnim ɛkwan a me nam soɔ; na sɛ ɔsɔ me hwɛ a, mɛfiri mu aba sɛ sikakɔkɔɔ.

Ipse vero scit viam meam, et probavit me quasi aurum, quod per ignem transit:

11 Madi nʼanammɔn akyi pɛɛ; na manante nʼakwan so a mammane.

Vestigia eius secutus est pes meus, viam eius custodivi, et non declinavi ex ea.

12 Mentwee me ho mfirii mmaransɛm a ɛfiri nʼanom ho, mama asɛm a ɛfiri nʼanom ho ahia me asene me daa aduane.

A mandatis labiorum eius non recessi, et in sinu meo abscondi verba oris eius.

13 “Nanso ɔbiara nni hɔ ka ne ho, na hwan na ɔbɛtumi atia no? Ɔyɛ biribiara a ɔpɛ.

Ipse enim solus est, et nemo avertere potest cogitationem eius: et anima eius quodcumque voluit, hoc fecit.

14 Ɔhwɛ ma ne ɔhyɛ nsɛm tia me; ɔda so kora nhyehyɛeɛ a ɛte sei bebree.

Cum expleverit in me voluntatem suam, et alia multa similia praesto sunt ei.

15 Ɛno enti na mebɔ hu wɔ nʼanim; na sɛ medwene yeinom nyinaa ho a, mesuro no.

Et idcirco a facie eius turbatus sum, et considerans eum, timore solicitor.

16 Onyankopɔn ama mʼakoma aboto; Otumfoɔ ama mabɔ huboa.

Deus mollivit cor meum, et Omnipotens conturbavit me.

17 Nanso esum no mma menka mʼano ntom, esum kabii a ɛkata mʼanim no mpo.

Non enim perii propter imminentes tenebras, nec faciem meam operuit caligo.