Hiob 22
1 Na Temanni Elifas buaa sɛ,
Weer nam Elifaz van Teman het woord, en sprak:
2 “Onyankopɔn bɛnya onipa ho mfasoɔ anaa? Mpo onyansafoɔ ho bɛba no mfasoɔ anaa?
Handelt de mens soms ten bate van God? Neen, ten eigen bate is men wijs.
3 Sɛ woyɛ ɔteneneeni a, anigyeɛ bɛn na Otumfoɔ no bɛnya? Sɛ wʼakwan ho nni asɛm a, mfasoɔ bɛn na ɔbɛnya?
Heeft de Almachtige er voordeel van, als ge vroom zijt, Of profijt, zo ge onberispelijk leeft?
4 “Wo kronnyɛ enti na ɔka wʼanim na ɔbɔ wo kwaadu anaa?
Bestraft Hij u soms om uw godsvrucht, Daagt Hij u daarom voor het gerecht?
5 Ɛnyɛ wʼamumuyɛ na ɛsoɔ? Ɛnyɛ wo bɔne na ɛdɔɔso dodo?
Is het niet om uw grote boosheid, Om uw fouten, zonder eind?
6 Wopɛɛ banbɔ firii wo nuanom nkyɛn a ɛnni nteaseɛ biara; wopaa nnipa ho ntoma ma wɔdaa adagya.
Ja, zonder noodzaak neemt ge pand van uw broeders, En trekt de berooiden de kleren uit;
7 Woamma abrɛfoɔ nsuo annom na woamfa aduane amma deɛ ɛkɔm de no.
Den dorstige geeft ge geen water, Den hongerige onthoudt ge zijn brood.
8 Nanso na woyɛ obi a ɔwɔ tumi, na ɔwɔ nsase, onimuonyamfoɔ a ɔte so.
Den man met de vuist moet het land toebehoren, En de gunsteling moet het bewonen;
9 Wopamoo akunafoɔ ma wɔkɔɔ nsapan na womaa nwisiaa nso ahoɔden saeɛ.
Maar de weduwen zendt ge zonder iets heen, De armen der wezen slaat ge stuk!
10 Ɛno enti na mfidie atwa wo ho ahyia, na amanehunu a ɛba ntɛm so abɔ wo hu yi,
En daarom zijt ge van strikken omringd, Plotseling verbijsterd van schrik;
11 adɛn enti na esum aduru a wonhunu adeɛ, na asorɔkye akata wo so.
Is uw licht verduisterd, zodat ge niet ziet, Slaat de stortvloed over u heen!
12 “Onyankopɔn nni ɔsoro akyirikyiri? Hwɛ sɛdeɛ ɔsoro akyirikyiri nsoromma korɔn!
Woont God niet hoog in de hemel? Zie eens, hoe hoog de sterren staan!
13 Nanso woka sɛ, ‘Ɛdeɛn na Onyankopɔn nim? Esum yi mu na ɔbu atɛn anaa?
Maar gij besluit er uit: Wat kan God weten, Of richten door de wolken heen?
14 Omununkum kabii akata nʼanim enti ɔnhunu yɛn ɛberɛ a ɔnenam ɔsoro kɔntɔnkurowi mu.’
Het zwerk is een sluier voor Hem, zodat Hij niet ziet, Hij wandelt rond op het hemelgewelf.
15 Wobɛkɔ so afa ɛkwan dada a abɔnefoɔ anante soɔ no so?
Wilt ge de weg van vroeger bewandelen Die de boosdoeners hebben betreden:
16 Wɔpraa wɔn kɔɔeɛ ansa na wɔn berɛ reso, na nsuyire hohoroo wɔn fapem.
Die vóór hun tijd zijn weggesleurd, Toen de vloed hun grondvesten wegspoelde?
17 Na wɔka kyerɛɛ Onyankopɔn sɛ, ‘Gyaa yɛn! Ɛdeɛn na Otumfoɔ bɛtumi ayɛ yɛn?’
Die tot God durfden zeggen: Weg van ons! Wat kan de Almachtige ons doen?
18 Nanso, ɛyɛ ɔno na ɔde nnepa hyɛɛ wɔn afie mu, enti metwe me ho mefiri amumuyɛfoɔ afutuo ho.
Hij had hun huizen met voorspoed gevuld, En Zich niet met de plannen der bozen bemoeid.
19 Teneneefoɔ hunu wɔn asehweɛ ma wɔn ani gye; na wɔn a wɔn ho nni asɛm sere wɔn ka sɛ,
De vromen zien het met vreugde, De onschuldige drijft de spot met hen:
20 ‘Wɔasɛe yɛn atamfoɔ, na ogya ahye wɔn agyapadeɛ.’
"Waarachtig, hun have vernield, Hun overvloed door het vuur verteerd!"
21 “Fa wo ho ma Onyankopɔn na nya asomdwoeɛ wɔ ne mu; saa ɛkwan yi so na yiedie bɛyɛ wo kyɛfa.
Verzoen u met Hem, dan leeft ge in vrede, Dan wordt uw rijkdom weer groot;
22 Tie akwankyerɛ a ɛfiri nʼanom, na fa ne nsɛm sie wʼakoma mu.
Neem de onderrichting aan uit zijn mond, En bewaar zijn woord in uw hart.
23 Sɛ wosane kɔ Otumfoɔ no nkyɛn a, ɔbɛgye wo atom bio: sɛ woyi amumuyɛsɛm firi wo ntomadan mu
Wanneer ge vol ootmoed u tot den Almachtige bekeert, De ongerechtigheid uit uw tent verwijdert:
24 na woto wo sika mpɔ gu mfuturo mu ne Ofir sikakɔkɔɔ gu abotan a ɛwɔ abɔn mu no so a,
Dan zult ge het goud als stof gaan schatten, Het Ofirgoud als kiezel der beken.
25 ɛnneɛ Otumfoɔ bɛyɛ wo sikakɔkɔɔ; ɔbɛyɛ dwetɛ amapa ama wo.
Want de Almachtige zal het fijnste goud voor u zijn, En stapels van zilver;
26 Afei nokorɛm wobɛnya anigyeɛ wɔ Otumfoɔ mu na wobɛpagya wʼani akyerɛ Onyankopɔn.
Dan zult ge u in den Almachtige verlustigen, En uw aanschijn verheffen tot God.
27 Wobɛbɔ no mpaeɛ, na ɔbɛtie wo, na wobɛdi wo bɔhyɛ so.
Dan zult ge Hem roepen: Hij zal u verhoren, En ge zult Hem dankoffers brengen;
28 Deɛ woyɛ wʼadwene sɛ wobɛyɛ no bɛba mu, na hann bɛtɔ wʼakwan so.
Onderneemt ge iets, het komt tot stand, En het licht zal uw wegen bestralen!
29 Sɛ nnipa hwe ase na woka sɛ, ‘Ma wɔn so!’ a, ɔbɛgye wɔn a wɔahwe ase no nkwa.
Want Hij vernedert de trots, Maar redt, wie de ogen neerslaat;
30 Ɔbɛgye abɔnefoɔ mpo, ɔnam wo nsa a ɛho nni fi so bɛgye wɔn.”
Hij verlost den onschuldige: Door de reinheid uwer handen wordt ook gij dus verlost!
