Hiob 21
1 Na Hiob buaa sɛ,
Respondens autem Iob, dixit:
2 “Montie me nsɛm no yie. Momma yei nyɛ awerɛkyekyerɛ a mode ma me.
Audite quæso sermones meos, et agite pœnitentiam.
3 Monnya ntoboaseɛ mma me ɛberɛ a merekasa, na sɛ mekasa wie a, monkɔso nni fɛ.
Sustinete me, et ego loquar, et post mea, si videbitur, verba ridete.
4 “Me nwiinwii hyɛ onipa anaa? Adɛn enti na ɛsɛ sɛ menya ntoboaseɛ?
Numquid contra hominem disputatio mea est, ut merito non debeam contristari?
5 Monhwɛ me, na mo ho nnwiri mo; momfa mo nsa nkata mo ano.
Attendite me, et obstupescite, et superponite digitum ori vestro:
6 Sɛ medwene yei ho a, mebɔ hu; na me ho popo.
Et ego quando recordatus fuero, pertimesco, et concutit carnem meam tremor.
7 Adɛn enti na amumuyɛfoɔ tena nkwa mu? Wɔnyini kyɛ na wɔkɔ so di tumi.
Quare ergo impii vivunt, sublevati sunt, confortatique divitiis?
8 Wɔhunu wɔn mma a atwa wɔn ho ahyia no nkɔsoɔ, wɔhunu wɔn nananom.
Semen eorum permanet coram eis, propinquorum turba, et nepotum in conspectu eorum.
9 Ɔhaw nni wɔn afie na ehu nni hɔ; Onyankopɔn asotwe mma wɔn so.
Domus eorum securæ sunt et pacatæ, et non est virga Dei super illos.
10 Wɔn anantwinini nyɛ akrawa; na wɔn anantwibereɛ wo a, wɔmpɔn.
Bos eorum concepit, et non abortivit: vacca peperit, et non est privata fœtu suo.
11 Wɔka wɔn mma bɔ mu te sɛ nnwankuo; na emu mmotafowa no hurihuri.
Egrediuntur quasi greges parvuli eorum, et infantes eorum exultant lusibus.
12 Wɔto nnwom wɔ akasaeɛ ne sankuo so; na wɔde atɛntɛbɛn nnyegyeeɛ gye wɔn ani.
Tenent tympanum, et citharam, et gaudent ad sonitum organi.
Ducunt in bonis dies suos, et in puncto ad inferna descendunt. (Sheol h7585)
14 Nanso wɔka kyerɛ Onyankopɔn sɛ, ‘Firi yɛn so! Yɛmpɛ sɛ yɛhunu wʼakwan.
Qui dixerunt Deo: Recede a nobis, et scientiam viarum tuarum nolumus.
15 Hwan ne otumfoɔ no a ɛsɛ sɛ yɛsom no? Sɛ yɛbɔ no mpaeɛ a mfasoɔ bɛn na yɛbɛnya?’
Quis est Omnipotens, ut serviamus ei? et quid nobis prodest si oraverimus illum?
16 Nanso, wɔn nkɔsoɔ no nni wɔn nsam, enti metwe me ho firi amumuyɛfoɔ afutuo ho.
Verumtamen quia non sunt in manu eorum bona sua, consilium impiorum longe sit a me.
17 “Nanso mpɛn ahe na wɔdum amumuyɛfoɔ kanea? Mpɛn ahe na amanehunu ba wɔn so, deɛ Onyankopɔn firi nʼabufuo mu de ba no?
Quoties lucerna impiorum extinguetur, et superveniet eis inundatio, et dolores dividet furoris sui?
18 Mpɛn ahe na wɔyɛ sɛ ɛserɛ wɔ mframa ano, te sɛ ntɛtɛ a mframa den bi apra wɔn?
Erunt sicut paleæ ante faciem venti, et sicut favilla quam turbo dispergit.
19 Wɔka sɛ, ‘Onyankopɔn kora onipa asotwe so de twɛn ne mma.’ Ɛsɛ sɛ ɔtwe ɔnipa no ankasa aso ma ɔhunu.
Deus servabit filiis illius dolorem patris: et cum reddiderit, tunc sciet.
20 Ma wɔn ankasa ani nhunu wɔn sɛeɛ; ma Otumfoɔ abufuhyeɛ no nka wɔn ani.
Videbunt oculi eius interfectionem suam, et de furore Omnipotentis bibet.
21 Wɔn abusuafoɔ a wɔagya wɔn akyire no renya hwee nʼagyapadeɛ nyinaa bɛsɛe.
Quid enim ad eum pertinet de domo sua post se? et si numerus mensium eius dimidietur?
22 “Obi bɛtumi akyerɛ Onyankopɔn nyansa, wɔ ɛberɛ a ɔbu atitire mpo atɛn?
Numquid Deus docebit quis piam scientiam, qui excelsos iudicat?
23 Obi wu wɔ ɛberɛ a ɔwɔ ahoɔden; ne ho tɔ no na nʼaso mu adwo no,
Iste moritur robustus et sanus, dives et felix.
24 na ne onipadua yɛ frɔmm, na ɛhon ahyɛ ne nnompe ma.
Viscera eius plena sunt adipe, et medullis ossa illius irrigantur:
25 Ɔfoforɔ nso de ɔkra mu yeadie wu, a wanka asetena pa anhwɛ da.
Alius vero moritur in amaritudine animæ absque ullis opibus:
26 Wɔsie wɔn nyinaa wɔ mfuturo korɔ mu, ma asonson korɔ no ara nuka wɔn.
Et tamen simul in pulvere dormient, et vermes operient eos.
27 “Mahunu mo adwene, ɛkwan a mopɛ sɛ mobu me fɔ.
Certe novi cogitationes vestras, et sententias contra me iniquas.
28 Mopɛ sɛ moka kyerɛ me sɛdeɛ asikafoɔ ne amumuyɛfoɔ, wɔn bɔne enti, wɔhwere wɔn agyapadeɛ nyinaa.
Dicitis enim: Ubi est domus principis? et ubi tabernacula impiorum?
29 Nanso mommisa wɔn a wɔtu kwan; wɔbɛka akyerɛ mo sɛ
Interrogate quem libet de viatoribus, et hæc eadem illum intelligere cognoscetis:
30 onipa bɔne nya ne ti didi mu amanehunu da, na wɔgyaa no ma no dwane abufuhyeɛ da.
Quia in diem perditionis servatur malus, et ad diem furoris ducetur.
31 Hwan na ɔtumi kasa nʼanim? Hwan na ɔtua no deɛ wayɛ so ka?
Quis arguet coram eo viam eius? et quæ fecit, quis reddet illi?
32 Wɔsoa no kɔ damena mu, na wɔwɛn nʼaboda.
Ipse ad sepulchra ducetur, et in congerie mortuorum vigilabit.
33 Bɔnhwa mu dɔteɛ yɛ no dɛ; nnipa nyinaa di nʼakyi, na ɛdɔm a wɔntumi nkan wɔn di nʼanim.
Dulcis fuit glareis Cocyti, et post se omnem hominem trahet, et ante se innumerabiles.
34 “Enti ɛbɛyɛ dɛn na mode mo nsɛnhunu akyekyere me werɛ? Mo mmuaeɛ nyɛ hwee sɛ atorɔ!”
Quomodo igitur consolamini me frustra, cum responsio vestra repugnare ostensa sit veritati?
