Hiob 19
1 Na Hiob kasaa bio sɛ,
Job progovori i reče:
2 “Mobɛhyɛ me aniɛyaa na mode nsɛm abubu me akɔsi da bɛn?
“TÓa dokle ćete mučit' dušu moju, dokle ćete me riječima satirat'?
3 Mpɛn edu nie a moasopa me; mo ani nwu sɛ moto hyɛ me so.
Već deseti put pogrdiste mene i stid vas nije što me zlostavljate.
4 Sɛ ɛyɛ nokorɛ sɛ mafom ɛkwan a, me mfomsoɔ yɛ me nko ara asɛm.
Pa ako sam zastranio doista, na meni moja zabluda ostaje.
5 Sɛ ampa sɛ mobɛma mo ho so wɔ me so na mode mʼanimguaseɛ ayɛ adanseɛ atia me a,
Mislite li da ste me nadjačali i krivnju moju da ste dokazali?
6 ɛnneɛ monhunu sɛ Onyankopɔn ayɛ me bɔne na ɔde nʼatena atwa me ho ahyia.
Znajte: Bog je to mene pritisnuo i svojom me je on stegnuo mrežom.
7 “Ɛwom sɛ mesu sɛ, ‘Wɔafom me’ deɛ, nanso obiara mmua me; meteam pɛ mmoa, nanso atɛntenenee biara nni hɔ.
Vičem: 'Nasilje!' - nema odgovora; vapijem - ali za me pravde nema.
8 Wasi me ɛkwan enti mentumi mensene; wama mʼakwan so aduru sum.
Sa svih strana put mi je zagradio, sve staze moje u tminu zavio.
9 Wayi mʼanimuonyam afiri me so na watu mʼahenkyɛ afiri me ti so.
Slavu je moju sa mene skinuo, sa moje glave strgnuo je krunu.
10 Wasɛe me akwannuasa nyinaa so de awie me; watu mʼanidasoɔ ase te sɛ dua.
Podsijeca me odasvud te nestajem; k'o drvo, nadu mi je iščupao.
11 Nʼabufuo huru tia me; na wakan me afra nʼatamfoɔ mu.
Raspalio se gnjev njegov na mene i svojim me drži neprijateljem.
12 Nʼakodɔm ba anibereɛ so; wɔsisi mpie de tia me na wɔtwa me ntomadan ho hyia.
U bojnom redu pristižu mu čete, putove proti meni nasipaju, odasvud moj opkoljavaju šator.
13 “Wayi me nuammarima afiri me ho; na mʼamanifoɔ nso, watwe wɔn ho koraa.
Od mene su se udaljila braća, otuđili se moji poznanici.
14 Mʼabusuafoɔ kɔ; na me nnamfonom werɛ afiri me.
Nestade bližnjih mojih i znanaca, gosti doma mog zaboraviše me.
15 Mʼahɔhoɔ ne me mmaawa bu me sɛ ɔhɔhoɔ; mete sɛ ɔnanani ma wɔn.
Sluškinjama sam svojim kao stranac, neznanac sam u njihovim očima.
16 Mefrɛ me ɔsomfoɔ, na ɔmmua; mpo, mete mʼano srɛ no.
Slugu zovnem, a on ne odgovara i za milost ga moram zaklinjati.
17 Me home bɔn me yere; me ho afono mʼankasa nuammarima.
Mojoj je ženi dah moj omrznuo, gadim se djeci vlastite utrobe.
18 Mpo, mmarimmaa nkumaa bu me animtiaa; sɛ mepue a wɔdi me ho fɛw.
I deranima na prezir tek služim, ako se dignem, rugaju se meni.
19 Me nnamfo berɛboɔ kyiri me; mʼadɔfoɔ asɔre atia me.
Pouzdanicima sam svojim mrzak, protiv mene su oni koje ljubljah.
20 Maka honam ne nnompe, na ɛkaa kakraa bi, anka merewu.
Kosti mi se za kožu prilijepiše, osta mi jedva koža oko zuba.
21 “Monhunu me mmɔbɔ, me nnamfonom, monhunu mmɔbɔ, na Onyankopɔn nsa abɔ me.
Smilujte mi se, prijatelji moji, jer Božja me je ruka udarila.
22 Adɛn enti na motaa me so, sɛdeɛ Onyankopɔn yɛ no? Na mommfa me honam mu yea yi saa ara?
Zašto da me k'o Bog sam progonite, zar se niste moga nasitili mesa?
23 “Ao, anka wɔmfa me nsɛm nhyɛ nwoma mu, anka wɔntwerɛ wɔ nwoma mmobɔeɛ so,
O, kad bi se riječi moje zapisale i kad bi se u mjed tvrdu urezale;
24 anka wɔmfa dadeɛ twerɛdua nyiyi wɔ sumpii so, anaa wɔnkrukyire wɔ abotan so afebɔɔ.
kad bi se željeznim dlijetom i olovom u spomen vječan u stijenu uklesale!
25 Menim sɛ me odimafoɔ te ase, na awieeɛ no ɔbɛsɔre agyina asase so.
Ja znadem dobro: moj Izbavitelj živi i posljednji će on nad zemljom ustati.
26 Na sɛ me wedeɛ wie sɛe a, mede mʼani bɛhunu Onyankopɔn.
A kad se probudim, k sebi će me dići: iz svoje ću puti tad vidjeti Boga.
27 Me ara mɛhunu no mede mʼani, na ɛnyɛ obi foforɔ ani, bɛhunu no. Mʼakoma ho pere no wɔ me mu.
Njega ja ću kao svojega gledati, i očima mojim neće biti stranac: za njime srce mi čezne u grudima.
28 “Sɛ moka sɛ, ‘Yɛbɛteetee no, ɛfiri sɛ ɔhaw no firi ɔno ara’ a,
Kad kažete: 'Kako ćemo ga goniti? Koji ćemo razlog protiv njega naći?',
29 ɛsɛ sɛ mosuro akofena no. Abufuo nam akofena so de asotwe bɛba, na mobɛhunu sɛ atemmuo wɔ hɔ.”
mača tad se bojte: grijehu mač je kazna. Saznat ćete tada da imade suda!”
