< Hiob 18 >
1 Na Suhini Bildad buaa sɛ,
A odpowiadając Bildad Suhytczyk rzekł:
2 “Ɛberɛ bɛn na wobɛgyae kasa tenten yi? Dwene ho yie, na afei yɛbɛtumi akasa.
Dokądże nie uczynicie końca mowom? pomyślcie pierwej, a potem mówić będziemy.
3 Adɛn enti na wofa yɛn sɛ anantwie na wosusu sɛ yɛnnim nyansa yi?
Czemuż nas poczytają jako bydło? zdajemy się mu przemierzłymi, jako sami widzicie.
4 Wo a wode abufuo tete wo mu nketenkete, wo enti, ɛsɛ sɛ yɛfiri asase yi so anaasɛ wo enti, wɔnnwiri mmotan mfiri wɔn siberɛ anaa?
Ty, który duszę twoję tracisz w zapalczywości twojej, azaż dla ciebie będzie opuszczona ziemia, a będą przeniesione skały z miejsca swego?
5 “Omumuyɛfoɔ kanea adum; na ne ogya nnɛre bio.
Owszem, światłość niepobożnych zgaśnie, i nie będzie świeciła iskra ognia ich.
6 Hann a ɛwɔ ne ntomadan mu duru sum; kanea a ɛsi ne ho no dum.
Światło się zaćmi w przybytku jego, i pochodnia jego nad nim zgaśnie.
7 Nʼanammɔntuo mu ahoɔden ano bɛbrɛ ase; nʼankasa nhyehyɛeɛ bɛhwe nʼase.
Ściśnione będą kroki siły jego, a porazi go rada jego.
8 Nʼanammɔn de no kɔ afidie mu, na ɔkyinkyini kɔtɔ nʼatena mu.
Bo zawiodą w sieci nogi jego, i w uwikłaniu chodzić będzie.
9 Afidie sɔ ne nantin na ɛsɔ ne mu denden.
Uchwyci go sidło za piętę jego, i przemoże go łupieżca.
10 Wɔasum no afidie ahinta wɔ fam; afidie wɔ ne kwan mu.
Skryty jest w ziemi powróz jego, a samołówka jego na ścieszce.
11 Ahunahuna ma ɔbɔ huboa wɔ ne ho nyinaa na ɛha no wɔ nʼanammɔntuo biara mu.
Zewsząd go straszyć będą strachy, a nacierać będą na nogi jego.
12 Atoyerɛnkyɛm kɔn dɔ no; na sɛ ɔhwe ase a, amanehunu retwɛn no.
Wymorzy się głodem siła jego, a zginienie pogotowiu jest przy boku jego.
13 Ɛwewe ne honam ani baabi; na owuo di ɛkan sɛe nʼakwaa.
Pożre żyły skóry jego, pożre członki jego pierworodny śmierci.
14 Wɔtwe no firi ne ntomadan banbɔeɛ mu na wɔde no brɛ ahunahunahene.
Ufanie jego będzie wykorzenione z przybytku jego, a przywiedzie go do króla strachów.
15 Ogya te ne ntomadan mu; na wɔabɔ sɔfe a ɛrederɛ apete nʼatenaeɛ.
Będzie mieszkał strach w przybytku jego, chociaż nie był jego, a siarką będzie potrząśnione mieszkanie jego.
16 Ne nhini wuwu wɔ aseɛ na ne mman nso wu wɔ ɔsoro.
Ze spodku korzeń jego uschnie, a z wierzchu będzie obcięta gałąź jego.
17 Wɔrenkae no asase so bio; na ɔrennya edin wɔ asase so.
Pamiątka jego zginie z ziemi, a imienia jego nie wspomną po ulicach.
18 Wɔka no firi hann mu kɔ sum mu na wɔpam no firi ewiase.
Wypędzą go z światłości do ciemności, a z okręgu świata wyrzucą go.
19 Ɔnni mma anaa nananom wɔ ne nkurɔfoɔ mu, na nʼase ni biara renka wɔ baabi a ɔtenaeɛ.
Nie będzie syn ani wnuk między ludem jego, i nikt nie pozostanie w mieszkaniach jego.
20 Nnipa a wɔfiri atɔeɛ fam ho adwiri wɔn wɔ deɛ ato noɔ no ho; na wɔn a wɔwɔ apueeɛ fam abɔ huboa.
Nade dniem jego zdumiewają się potomkowie, a przodków ogarnie strach.
21 Ampa ara sei na omumuyɛfoɔ atenaeɛ teɛ; sei ne beaeɛ a deɛ ɔnnim Onyankopɔn teɛ.”
Takoweć są mieszkania niezbożnego, i do tego przychodzi temu, który nie zna Boga.