Hiob 18
1 Na Suhini Bildad buaa sɛ,
Då tok Bildad frå Suah til ords og sagde:
2 “Ɛberɛ bɛn na wobɛgyae kasa tenten yi? Dwene ho yie, na afei yɛbɛtumi akasa.
«Kor lenge driv de jagt på ord? Gjev gaum, lat oss so talast ved!
3 Adɛn enti na wofa yɛn sɛ anantwie na wosusu sɛ yɛnnim nyansa yi?
Kvi skal me reknast liksom fe, som ureine i dykkar augo?
4 Wo a wode abufuo tete wo mu nketenkete, wo enti, ɛsɛ sɛ yɛfiri asase yi so anaasɛ wo enti, wɔnnwiri mmotan mfiri wɔn siberɛ anaa?
Å, du som riv deg sund i sinne, skal jordi øydast for di skuld? Skal fjellet flytjast frå sin stad?
5 “Omumuyɛfoɔ kanea adum; na ne ogya nnɛre bio.
Men sløkt vert ljoset for den vonde, og hans åre-eld skal ikkje skina.
6 Hann a ɛwɔ ne ntomadan mu duru sum; kanea a ɛsi ne ho no dum.
I tjeldet hans vert ljoset myrkt, og lampa sloknar yver han.
7 Nʼanammɔntuo mu ahoɔden ano bɛbrɛ ase; nʼankasa nhyehyɛeɛ bɛhwe nʼase.
Hans sterke stig vert snævra inn; han snåvar yver sine planar.
8 Nʼanammɔn de no kɔ afidie mu, na ɔkyinkyini kɔtɔ nʼatena mu.
Hans fot vert fløkt i garnet inn, og upp i netet ferdast han;
9 Afidie sɔ ne nantin na ɛsɔ ne mu denden.
og snara triv um hælen hans, og gildra tek på honom fat.
10 Wɔasum no afidie ahinta wɔ fam; afidie wɔ ne kwan mu.
I jordi løynde gildror lurer, og fellor ventar på hans veg.
11 Ahunahuna ma ɔbɔ huboa wɔ ne ho nyinaa na ɛha no wɔ nʼanammɔntuo biara mu.
Og rædslor trugar rundt ikring og skræmer han for kvart eit stig.
12 Atoyerɛnkyɛm kɔn dɔ no; na sɛ ɔhwe ase a, amanehunu retwɛn no.
Ulukka hungrar etter han, og vondt vil føra han til fall,
13 Ɛwewe ne honam ani baabi; na owuo di ɛkan sɛe nʼakwaa.
vil eta kvar ein led og lem, ja, det vil daudens eldste son.
14 Wɔtwe no firi ne ntomadan banbɔeɛ mu na wɔde no brɛ ahunahunahene.
Hans trygd er rivi frå hans tjeld; du sender han til rædsle-kongen.
15 Ogya te ne ntomadan mu; na wɔabɔ sɔfe a ɛrederɛ apete nʼatenaeɛ.
I huset hans bur framande, det vert strått svåvel på hans bustad.
16 Ne nhini wuwu wɔ aseɛ na ne mman nso wu wɔ ɔsoro.
Hans rot i grunnen turkar ut; den høge kruna visnar burt.
17 Wɔrenkae no asase so bio; na ɔrennya edin wɔ asase so.
Hans minne kverv frå jordi burt, og namnlaus vert han vidt og breidt.
18 Wɔka no firi hann mu kɔ sum mu na wɔpam no firi ewiase.
Frå ljos til myrker driv dei honom og jagar han frå landi burt.
19 Ɔnni mma anaa nananom wɔ ne nkurɔfoɔ mu, na nʼase ni biara renka wɔ baabi a ɔtenaeɛ.
Han barnlaus vert i eige folk; i heimen hans slepp ingen undan.
20 Nnipa a wɔfiri atɔeɛ fam ho adwiri wɔn wɔ deɛ ato noɔ no ho; na wɔn a wɔwɔ apueeɛ fam abɔ huboa.
Og vestmenn støkk for dagen hans, og austmenn vert av rædsla slegne.
21 Ampa ara sei na omumuyɛfoɔ atenaeɛ teɛ; sei ne beaeɛ a deɛ ɔnnim Onyankopɔn teɛ.”
Just soleis gjeng det nidings hus, den heim der ingen kjenner Gud.»
