Hiob 17
1 Me sunsum atɔ piti, me nna so atwa, na damena retwɛn me.
Spiritus meus attenuabitur, dies mei breviabuntur, et solum mihi superest sepulchrum.
2 Ampa ara fɛdifoɔ atwa me ho ahyia; ɛsɛ sɛ mehwɛ wɔn atutupɛ.
Non peccavi, et in amaritudinibus moratur oculus meus.
3 “Ao Onyankopɔn, hyɛ me ɛbɔ a wopɛ. Hwan bio na ɔbɛma me banbɔ?
Libera me Domine, et pone me iuxta te, et cuiusvis manus pugnet contra me.
4 Woato wɔn adwene mu a wɔnte asɛm ase; enti woremma wɔnni nkonim.
Cor eorum longe fecisti a disciplina, propterea non exaltabuntur.
5 Sɛ obi sopa ne nnamfonom de nya akatua a, ne mma ani bɛfira.
Praedam pollicetur sociis, et oculi filiorum eius deficient.
6 “Onyankopɔn de me ayɛ asɛm a ɛda obiara ano, obi a wɔte ntasuo gu nʼani so.
Posuit me quasi in proverbium vulgi, et exemplum sum coram eis.
7 Awerɛhoɔ ama mʼani ayɛ samoo me bɔberɛ nyinaa yɛ sunsumma.
Caligavit ab indignatione oculus meus, et membra mea quasi in nihilum redacta sunt.
8 Ateneneefoɔ hunu me a, ɛyɛ wɔn nwanwa. Wɔn a wɔdi bem no bɛsɔre atia wɔn a wɔnni nyamesu.
Stupebunt iusti super hoc, et innocens contra hypocritam suscitabitur.
9 Ateneneefoɔ bɛkɔ wɔn anim, na wɔn a wɔn nsa ho teɛ bɛkɔ so anya ahoɔden.
Et tenebit iustus viam suam, et mundis manibus addet fortitudinem.
10 “Mo nyinaa mo nsane mmra mmɛsɔ me nhwɛ! Na merennya onyansafoɔ wɔ mo mu.
Igitur omnes vos convertimini, et venite, et non inveniam in vobis ullum sapientem.
11 Me nna atwam, me nhyehyɛeɛ apansam, saa ara na mʼakoma apɛdeɛ nso ayɛ.
Dies mei transierunt, cogitationes meae dissipatae sunt, torquentes cor meum:
12 Saa nnipa yi ma anadwo dane awia; esum mu koraa no, wɔka sɛ, ‘Hann abɛn,’
Noctem verterunt in diem, et rursum post tenebras spero lucem.
Si sustinuero, infernus domus mea est, et in tenebris stravi lectulum meum. (Sheol h7585)
14 sɛ meka kyerɛ porɔeɛ sɛ, ‘Woyɛ mʼagya,’ na me kyerɛ ɔsonsono sɛ, ‘Me maame’ anaa ‘Me nuabaa’ a,
Putredini dixi: Pater meus es, mater mea, et soror mea, vermibus.
15 na afei mʼanidasoɔ wɔ he? Hwan na ɔbɛtumi anya anidasoɔ bi ama me?
Ubi est ergo nunc praestolatio mea, et patientiam meam quis considerat?
