< Hiob 16 >

1 Afei Hiob buaeɛ sɛ,
respondens autem Iob dixit
2 “Mate nsɛm bebree a ɛte sɛ yeinom; na mo nyinaa moyɛ gyamserefoɔ!
audivi frequenter talia consolatores onerosi omnes vos estis
3 Mo kasa tentene no mma awieeɛ anaa? Ɛdeɛn na ɛha mo enti a mogu so redi anobaabaeɛ yi?
numquid habebunt finem verba ventosa aut aliquid tibi molestum est si loquaris
4 Sɛ mo na mowɔ me tebea yi mu a, anka me nso mɛtumi akasa sɛ mo; anka mɛtumi akeka nsɛm a ɛyɛ dɛ atia mo na mabu mo animtiaa.
poteram et ego similia vestri loqui atque utinam esset anima vestra pro anima mea consolarer et ego vos sermonibus et moverem caput meum super vos
5 Nanso, anka mɛhyɛ mo den; anka awerɛkyekyerɛ nsɛm a ɛbɛfiri mʼanomu no bɛma mo ahotɔ.
roborarem vos ore meo et moverem labia quasi parcens vobis
6 “Nanso sɛ mekasa a, ɔyea a mete no remmoto; na sɛ mankasa nso a, ɛrennyae.
sed quid agam si locutus fuero non quiescet dolor meus et si tacuero non recedet a me
7 Ao Onyankopɔn, ampa ara woama mabrɛ; woasɛe me fie pasaa.
nunc autem oppressit me dolor meus et in nihili redacti sunt omnes artus mei
8 Woakyekyere me, ma abɛyɛ adansedie; me so teɛ ara na ɛreteɛ, na ɛdi adanseɛ tia me.
rugae meae testimonium dicunt contra me et suscitatur falsiloquus adversus faciem meam contradicens mihi
9 Onyankopɔn to hyɛ me so tete me wɔ nʼabufuo mu na ɔtwɛre ne se gu me so; deɛ ɔne me anya no pɔkyere nʼani hwɛ me.
collegit furorem suum in me et comminans mihi infremuit contra me dentibus suis hostis meus terribilibus oculis me intuitus est
10 Nnipa bue wɔn ano di me ho fɛw; wɔbɔ me sotorɔ de bu me animtiaa na wɔka wɔn ho bɔ mu de tia me.
aperuerunt super me ora sua exprobrantes percusserunt maxillam meam satiati sunt poenis meis
11 Onyankopɔn de me ama abɔnefoɔ. Wato me atwene amumuyɛfoɔ nsam.
conclusit me Deus apud iniquum et manibus impiorum me tradidit
12 Na biribiara kɔ yie ma me, nanso ɔdwerɛɛ me; ɔsɔɔ me kɔn mu, too me hwee hɔ. Ɔde me asi nʼani so;
ego ille quondam opulentus repente contritus sum tenuit cervicem meam confregit me et posuit sibi quasi in signum
13 nʼagyantofoɔ atwa me ho ahyia, ɔhwiree me sawa mu a wanhunu me mmɔbɔ maa me bɔnwoma pete guu fam.
circumdedit me lanceis suis convulneravit lumbos meos non pepercit et effudit in terra viscera mea
14 Ɔba me so ɛberɛ biara; na ɔto hyɛ me so sɛ ɔkofoɔ.
concidit me vulnere super vulnus inruit in me quasi gigans
15 “Mapam ayitoma akata me wedeɛ so na masie mʼanintɔn wɔ mfuturo mu.
saccum consui super cutem meam et operui cinere cornu meum
16 Agyaadwotwa ama mʼani ayɛ kɔɔ; sunsum kabii atwa mʼani ho ahyia.
facies mea intumuit a fletu et palpebrae meae caligaverunt
17 Nanso, me nsa nyɛɛ basabasayɛ biara na me mpaeɛbɔ yɛ kronn.
haec passus sum absque iniquitate manus meae cum haberem mundas ad Deum preces
18 “Ao asase, nkata me mogya so; na mma wɔnsie me sufrɛ!
terra ne operias sanguinem meum neque inveniat locum in te latendi clamor meus
19 Seesei mpo, me danseni wɔ soro; Me ɔkamafoɔ wɔ soro hɔ.
ecce enim in caelo testis meus et conscius meus in excelsis
20 Me ɔdimafoɔ yɛ mʼadamfo ɛberɛ a mesu gu Onyankopɔn soɔ yi;
verbosi mei amici mei ad Deum stillat oculus meus
21 ɔgyina onipa anan mu di ma no wɔ Onyankopɔn anim sɛdeɛ obi di ma nʼadamfo no.
atque utinam sic iudicaretur vir cum Deo quomodo iudicatur filius hominis cum collega suo
22 “Mfeɛ kakra bi akyi mɛtu kwan akɔ koransane.
ecce enim breves anni transeunt et semitam per quam non revertar ambulo

< Hiob 16 >