Hiob 15
1 Na Temanni Elifas buaa sɛ,
Respondens autem Eliphaz Themanites, dixit:
2 “Enti onyansafoɔ de nsɛm a aba biara nni muo bɛyi nʼano anaasɛ ɔde apueeɛ mframa a emu yɛ hye bɛhyɛ nʼafuru ma?
[Numquid sapiens respondebit quasi in ventum loquens, et implebit ardore stomachum suum?
3 Ɔde nsɛm huhuo bɛdi anobaabaeɛ, aka nsɛm a ɛntu bunu biara anaa?
Arguis verbis eum qui non est æqualis tibi, et loqueris quod tibi non expedit.
4 Wototo onyamesuro ase mmom na wosi Onyankopɔn mu ahotosoɔ ho ɛkwan.
Quantum in te est, evacuasti timorem, et tulisti preces coram Deo.
5 Wo bɔne kyerɛ wʼano deɛ ɔnka; na woafa aniteɛ tɛkrɛma.
Docuit enim iniquitas tua os tuum, et imitaris linguam blasphemantium.
6 Wo ankasa wʼano bu wo kumfɔ, ɛnyɛ me deɛ; wʼankasa wʼano di adanseɛ tia wo.
Condemnabit te os tuum, et non ego: et labia tua respondebunt tibi.
7 “Wone onipa a wɔwoo wo dii ɛkan? Wɔwoo wo ansa na wɔrewo nkokoɔ?
Numquid primus homo tu natus es, et ante colles formatus?
8 Wotie Onyankopɔn afotuo anaa? Wo nko ara na wonim nyansa anaa?
numquid consilium Dei audisti, et inferior te erit ejus sapientia?
9 Ɛdeɛn na wonim a, yɛnnim? Nhunumu bɛn na wowɔ a yɛnnie?
Quid nosti quod ignoremus? quid intelligis quod nesciamus?
10 Deɛ wafu dwono ne akɔkoraa wɔ yɛn afa, wɔn a wɔanyini sene wʼagya mpo.
Et senes et antiqui sunt in nobis, multo vetustiores quam patres tui.
11 Onyankopɔn awerɛkyekyerɛ ne nsɛm a wɔka no brɛoo kyerɛ wo no sua ma wo anaa?
Numquid grande est ut consoletur te Deus? sed verba tua prava hoc prohibent.
12 Adɛn enti na wʼakoma atwe wo korɔ adɛn enti na wʼani asɔ ogya,
Quid te elevat cor tuum, et quasi magna cogitans attonitos habes oculos?
13 na woadane wʼabofuo agu Onyankopɔn so na woma saa nsɛm yi pue firi wʼano?
Quid tumet contra Deum spiritus tuus, ut proferas de ore tuo hujuscemodi sermones?
14 “Ɔdasani ne hwan a ɔbɛtumi ayɛ pɛ, anaasɛ deɛ ɔbaa awo noɔ bɛn na ɔbɛtumi ayɛ ɔteneneeni?
Quid est homo ut immaculatus sit, et ut justus appareat natus de muliere?
15 Onyankopɔn nni ahotosoɔ wɔ nʼakronkronfoɔ mu. Ɔsorosoro mpo nnyɛ kronn wɔ nʼani so,
Ecce inter sanctos ejus nemo immutabilis, et cæli non sunt mundi in conspectu ejus.
16 na nkantom onipa bɔnefoɔ ne omumuyɛfoɔ a ɔnom awurukasɛm sɛ nsuo.
Quanto magis abominabilis et inutilis homo, qui bibit quasi aquam iniquitatem?
17 “Tie me, na mɛkyerɛ wo mu; ma menka deɛ mahunu nkyerɛ wo,
Ostendam tibi: audi me: quod vidi, narrabo tibi.
18 deɛ anyansafoɔ apae mu aka, a wɔamfa biribiara a wɔnya firii wɔn agyanom hɔ no ansie
Sapientes confitentur, et non abscondunt patres suos:
19 (wɔn a wɔde asase no maa wɔn ɛberɛ a ananafoɔ biara nni hɔ):
quibus solis data est terra, et non transivit alienus per eos.
20 Omumuyɛfoɔ kɔ ahohiahia mu ne nkwanna nyinaa. Na basabasayɛni nso, wɔahyehyɛ ne mfeɛ nyinaa ama no.
Cunctis diebus suis impius superbit, et numerus annorum incertus est tyrannidis ejus.
21 Nnyegyeɛ a ɛyɛ hu hyɛ nʼasom ma; na sɛ ɛyɛ sɛ nneɛma rekɔ yie ma no a, akorɔmfoɔ to hyɛ ne so.
Sonitus terroris semper in auribus illius: et cum pax sit, ille semper insidias suspicatur.
22 Ɔpa aba sɛ ɔbɛdwane afiri esum mu; wɔabɔ no ato hɔ ama akofena.
Non credit quod reverti possit de tenebris ad lucem, circumspectans undique gladium.
23 Ɔkyinkyini hwehwɛ aduane; ɔnim sɛ esum da no abɛn.
Cum se moverit ad quærendum panem, novit quod paratus sit in manu ejus tenebrarum dies.
24 Ɔhaw ne ahoyera yi no hu; ɛhyɛ ne so sɛ ɔhene a wasiesie ne ho ama ɔko,
Terrebit eum tribulatio, et angustia vallabit eum, sicut regem qui præparatur ad prælium.
25 ɛfiri sɛ ɔtenetene ne nsa kyerɛ Onyankopɔn na ɔma ne ho so tia Otumfoɔ.
Tetendit enim adversus Deum manum suam, et contra Omnipotentem roboratus est.
26 Wɔde akokyɛm a emu pi na ɛyɛ den kɔ ne so a wɔnsuro no.
Cucurrit adversus eum erecto collo, et pingui cervice armatus est.
27 “Ɛwom sɛ sradeɛ ama wɔn afono atotɔ na wɔn asene mu ɛnam agu mmɛbɛ deɛ,
Operuit faciem ejus crassitudo, et de lateribus ejus arvina dependet.
28 nanso wɔbɛtena nkuro a aguo so na wɔatena afie a obi nte mu, afie a ɛrebubu mu.
Habitavit in civitatibus desolatis, et in domibus desertis, quæ in tumulos sunt redactæ.
29 Wɔrenkɔ so nyɛ adefoɔ bio, na wɔn ahonya rennyina, na wɔn agyapadeɛ so bɛte na ayera wɔ asase so.
Non ditabitur, nec perseverabit substantia ejus, nec mittet in terra radicem suam.
30 Esum bɛduru wɔn; ogyaframa bɛkusa wɔn mman, na Onyankopɔn anom ahomeguo bɛsoa wɔn akɔ.
Non recedet de tenebris: ramos ejus arefaciet flamma, et auferetur spiritu oris sui.
31 Ɛnsɛ sɛ wɔde wɔn ho to nneɛma huhuo so de daadaa wɔn ho, ɛfiri sɛ wɔrennya hwee mfiri mu.
Non credet, frustra errore deceptus, quod aliquo pretio redimendus sit.
32 Ansa na wɔn da bɛduru no, wɔbɛtua wɔn ka a ebi renka, na wɔn mman renyɛ frɔmfrɔm.
Antequam dies ejus impleantur peribit, et manus ejus arescent.
33 Wɔbɛyɛ sɛ bobedua a wɔapore so aba a ɛnnyiniiɛ, te sɛ ngo dua a ne nhyerɛnne repore gu fam.
Lædetur quasi vinea in primo flore botrus ejus, et quasi oliva projiciens florem suum.
34 Na abɔnefoɔ fekuo a wɔnnim Onyankopɔn no renso aba, na ogya bɛhye wɔn a wɔdɔ kɛtɛasehyɛ no ntomadan.
Congregatio enim hypocritæ sterilis, et ignis devorabit tabernacula eorum qui munera libenter accipiunt.
35 Wɔnyinsɛn ɔhaw na wɔwo amumuyɛ; wɔn awotwaa siesie nnaadaa.”
Concepit dolorem, et peperit iniquitatem, et uterus ejus præparat dolos.]
