Hiob 13
1 “Mʼani ahunu yeinom nyinaa, mʼaso ate, na ate aseɛ nso.
Se, alt sammen har mitt øie sett, mitt øre hørt og merket sig.
2 Deɛ wonim no, me nso menim; wo nsene me.
Det I vet, vet også jeg; jeg står ikke tilbake for eder.
3 Nanso mepɛ sɛ mekasa kyerɛ Otumfoɔ no na me ne Onyankopɔn toatoa adwene wɔ mʼasɛm ho.
Men jeg vil tale til den Allmektige, og jeg har lyst til å rettferdiggjøre mig for Gud.
4 Mode atorɔ mmom na afɔre me ho; mo nyinaa moyɛ ayaresafoɔ a mo ho nni mfasoɔ!
Men I spinner løgn sammen, I er alle dårlige læger.
5 Sɛ mobɛyɛ komm koraa a ɛno na ɛbɛyɛ nyansa ama mo!
Gid I vilde tie stille! Det skulde bli regnet eder til visdom.
6 Afei montie mʼano asɛm; montie mʼanoyie.
Hør nu på min tilrettevisning og merk på refselsene fra mine leber!
7 Mobɛka amumuyɛsɛm ama Onyankopɔn anaa? Mobɛka nnaadaasɛm ama no anaa?
Vil I tale urett til forsvar for Gud, og vil I til hans forsvar tale svik?
8 Mobɛkyea mo aso ama no? Mobɛka Onyankopɔn asɛm ama no anaa?
Vil I ta hans parti, eller vil I være sakførere for Gud?
9 Sɛ ɔhwehwɛ mo mu a, ɛbɛsi mo yie anaa? Mobɛtumi adaadaa no sɛdeɛ modaadaa nnipa no anaa?
Vil det gå eder godt når han ransaker eder, eller vil I narre ham, som en narrer et menneske?
10 Sɛ mokyeaa mo aso wɔ kɔkoam a, sɛdeɛ ɛteɛ biara, ɔbɛka mo anim.
Han vil tukte eder, om I i lønndom tar parti for ham.
11 Nʼanimuonyam mmɔ mo hu anaa? Ne ho suro nntɔ mo so anaa?
Vil ikke hans høihet forferde eder, og redselen for ham falle over eder?
12 Mo kasatɔmmɛ yɛ mmɛbuo a ɛte sɛ nsõ; mo anoyie yɛ dɔteɛ.
Eders tankesprog er askesprog; eders skanser blir til skanser av ler.
13 “Monyɛ dinn, na menkasa; na deɛ ɛbɛyɛ me biara mmra me so.
Ti, la mig være, så jeg kan tale, så får det komme over mig hvad det vil!
14 Adɛn enti na mede me ho to amaneɛ mu na mede me nkwa to me nsam?
Hvorfor skulde jeg bære mitt kjøtt mellem mine tenner? Jeg vil legge mitt liv i min hånd.
15 Ɛwom sɛ ɔkumm me deɛ, nanso ne so na mʼani bɛda; ampa ara mɛdi mʼakwan ho adanseɛ wɔ nʼanim.
Se, han vil drepe mig - jeg venter på ham; jeg vil bare rettferdiggjøre mine veier for hans åsyn.
16 Nokorɛm, yei na ɛbɛyɛ me nkwagyeɛ, ɛfiri sɛ deɛ ɔnsuro Onyankopɔn no rentumi nkɔ nʼanim!
Også det skal bli mig til frelse; for ingen gudløs kommer for hans åsyn.
17 Montie me nsɛm yi yie; monyɛ aso mma deɛ meka.
Hør da nøie på mitt ord og la min forklaring trenge inn i eders ører!
18 Afei a masiesie me nkurobɔ yi, menim sɛ mɛdi bem.
Se, jeg har saken i orden; jeg vet jeg skal få rett.
19 Obi bɛtumi abɔ me kwaadu anaa? Sɛ ɛte saa deɛ a, anka mɛyɛ komm na mawu.
Hvem er den som vil gå i rette med mig? Ja, da vil jeg tie og opgi ånden.
20 “Ao Onyankopɔn, yɛ saa nneɛma mmienu yi pɛ ma me, na afei meremfa me ho nsuma wo:
Bare to ting må du ikke gjøre mot mig, da skal jeg ikke skjule mig for ditt åsyn:
21 Yi wo nsa firi me so kɔ akyirikyiri, na gyae wo ho hu a wode hunahuna me no.
Ta din hånd bort fra mig, og la ikke dine redsler forferde mig!
22 Afei samena me na mɛba, anaa ma menkasa na bua me.
Så kall da, og jeg skal svare; eller la mig tale, og svar du mig!
23 Mfomsoɔ ne bɔne dodoɔ ahe na mayɛ? Kyerɛ me me mfomsoɔ ne me bɔne.
Hvor mange misgjerninger og synder har jeg? La mig få vite min brøde og min synd!
24 Adɛn enti na wode wʼanim asie me na wodwene sɛ meyɛ wo ɔtamfoɔ?
Hvorfor skjuler du ditt åsyn og holder mig for din fiende?
25 Wobɛyɛ ahahan a mframa rebɔ no ayayadeɛ anaa? Wobɛtaa ntɛtɛ a awoɔ anaa?
Vil du skremme et bortblåst blad og forfølge det tørre strå? -
26 Wotwerɛ soboɔ a ɛyɛ yea tia me, na woka me mmabunuberɛ mu bɔne nyinaa gu me so.
siden du idømmer mig så hårde lidelser og lar mig arve min ungdoms misgjerninger
27 Wode nkyehoma gu me nan; wohwɛ mʼanammɔnkwan nyinaa so yie na wode ahyɛnsodeɛ ayeyɛ mʼanammɔn mu.
og setter mine føtter i stokken og vokter på alle mine veier og drar en ring om mine fotsåler,
28 “Enti onipa nkwa sa te sɛ biribi a aporɔ, te sɛ atadeɛ a nweweboa adie.
og dette gjør du mot en som tæres bort som makk-ett tre, som et klædebon møllet har ett.
