Hiob 13
1 “Mʼani ahunu yeinom nyinaa, mʼaso ate, na ate aseɛ nso.
Ecce omnia haec vidit oculus meus, et audivit auris mea, et intellexi singula.
2 Deɛ wonim no, me nso menim; wo nsene me.
Secundum scientiam vestram et ego novi: nec inferior vestri sum.
3 Nanso mepɛ sɛ mekasa kyerɛ Otumfoɔ no na me ne Onyankopɔn toatoa adwene wɔ mʼasɛm ho.
Sed tamen ad Omnipotentem loquar, et disputare cum Deo cupio:
4 Mode atorɔ mmom na afɔre me ho; mo nyinaa moyɛ ayaresafoɔ a mo ho nni mfasoɔ!
Prius vos ostendens fabricatores mendacii, et cultores perversorum dogmatum.
5 Sɛ mobɛyɛ komm koraa a ɛno na ɛbɛyɛ nyansa ama mo!
Atque utinam taceretis, ut putaremini esse sapientes.
6 Afei montie mʼano asɛm; montie mʼanoyie.
Audite ergo correptionem meam, et iudicium labiorum meorum attendite.
7 Mobɛka amumuyɛsɛm ama Onyankopɔn anaa? Mobɛka nnaadaasɛm ama no anaa?
Numquid Deus indiget vestro mendacio, ut pro illo loquamini dolos?
8 Mobɛkyea mo aso ama no? Mobɛka Onyankopɔn asɛm ama no anaa?
Numquid faciem eius accipitis, et pro Deo iudicare nitimini?
9 Sɛ ɔhwehwɛ mo mu a, ɛbɛsi mo yie anaa? Mobɛtumi adaadaa no sɛdeɛ modaadaa nnipa no anaa?
Aut placebit ei quem celare nihil potest? aut decipietur ut homo, vestris fraudulentiis?
10 Sɛ mokyeaa mo aso wɔ kɔkoam a, sɛdeɛ ɛteɛ biara, ɔbɛka mo anim.
Ipse vos arguet, quoniam in abscondito faciem eius accipitis.
11 Nʼanimuonyam mmɔ mo hu anaa? Ne ho suro nntɔ mo so anaa?
Statim ut se commoverit, turbabit vos, et terror eius irruet super vos.
12 Mo kasatɔmmɛ yɛ mmɛbuo a ɛte sɛ nsõ; mo anoyie yɛ dɔteɛ.
Memoria vestra comparabitur cineri, et redigentur in lutum cervices vestrae.
13 “Monyɛ dinn, na menkasa; na deɛ ɛbɛyɛ me biara mmra me so.
Tacete paulisper ut loquar quodcumque mihi mens suggesserit.
14 Adɛn enti na mede me ho to amaneɛ mu na mede me nkwa to me nsam?
Quare lacero carnes meas dentibus meis, et animam meam porto in manibus meis?
15 Ɛwom sɛ ɔkumm me deɛ, nanso ne so na mʼani bɛda; ampa ara mɛdi mʼakwan ho adanseɛ wɔ nʼanim.
Etiam si occiderit me, in ipso sperabo: verumtamen vias meas in conspectu eius arguam.
16 Nokorɛm, yei na ɛbɛyɛ me nkwagyeɛ, ɛfiri sɛ deɛ ɔnsuro Onyankopɔn no rentumi nkɔ nʼanim!
Et ipse erit salvator meus: non enim veniet in conspectu eius omnis hypocrita.
17 Montie me nsɛm yi yie; monyɛ aso mma deɛ meka.
Audite sermonem meum, et aenigmata percipite auribus vestris.
18 Afei a masiesie me nkurobɔ yi, menim sɛ mɛdi bem.
Si fuero iudicatus, scio quod iustus inveniar.
19 Obi bɛtumi abɔ me kwaadu anaa? Sɛ ɛte saa deɛ a, anka mɛyɛ komm na mawu.
Quis est qui iudicetur mecum? veniat: quare tacens consumor?
20 “Ao Onyankopɔn, yɛ saa nneɛma mmienu yi pɛ ma me, na afei meremfa me ho nsuma wo:
Duo tantum ne facias mihi, et tunc a facie tua non abscondar:
21 Yi wo nsa firi me so kɔ akyirikyiri, na gyae wo ho hu a wode hunahuna me no.
Manum tuam longe fac a me, et formido tua non me terreat.
22 Afei samena me na mɛba, anaa ma menkasa na bua me.
Voca me, et ego respondebo tibi: aut certe loquar, et tu responde mihi.
23 Mfomsoɔ ne bɔne dodoɔ ahe na mayɛ? Kyerɛ me me mfomsoɔ ne me bɔne.
Quantas habeo iniquitates et peccata, scelera mea et delicta ostende mihi.
24 Adɛn enti na wode wʼanim asie me na wodwene sɛ meyɛ wo ɔtamfoɔ?
Cur faciem tuam abscondis, et arbitraris me inimicum tuum?
25 Wobɛyɛ ahahan a mframa rebɔ no ayayadeɛ anaa? Wobɛtaa ntɛtɛ a awoɔ anaa?
Contra folium, quod vento rapitur, ostendis potentiam tuam, et stipulam siccam persequeris:
26 Wotwerɛ soboɔ a ɛyɛ yea tia me, na woka me mmabunuberɛ mu bɔne nyinaa gu me so.
Scribis enim contra me amaritudines, et consumere me vis peccatis adolescentiae meae.
27 Wode nkyehoma gu me nan; wohwɛ mʼanammɔnkwan nyinaa so yie na wode ahyɛnsodeɛ ayeyɛ mʼanammɔn mu.
Posuisti in nervo pedem meum, et observasti omnes semitas meas, et vestigia pedum meorum considerasti:
28 “Enti onipa nkwa sa te sɛ biribi a aporɔ, te sɛ atadeɛ a nweweboa adie.
Qui quasi putredo consumendus sum, et quasi vestimentum quod comeditur a tinea.
