< Hebrifoɔ 7 >
1 Na saa Melkisedek yi yɛ Salemhene, ɛnna ɔsane yɛ Ɔsorosoro Onyankopɔn ɔsɔfoɔ. Ɛberɛ a Abraham firi ɔko a ɔkumm ahemfo ano reba no, Melkisedek hyiaa no hyiraa no.
Para este Melquisedeque, rei de Salém, sacerdote do Deus Altíssimo, que encontrou Abraão retornando da matança dos reis e o abençoou,
2 Abraham maa no nʼasadeɛ no mu nkyɛmu edu mu baako. Melkisedek din no nkyerɛaseɛ a ɛdi ɛkan no ne Tenenee Ɔhene. Esiane sɛ na ɔyɛ Salemhene no enti, wɔkyerɛɛ ne din no ase sɛ Asomdwoeɛhene.
a quem também Abraão dividiu uma décima parte de tudo (sendo primeiro, por interpretação, “rei da justiça”, e depois também “rei de Salém”, que significa “rei da paz”,
3 Obi nnim Melkisedek agya, ne maame, ne ne mpanimfoɔ ho asɛm. Saa ara nso na obi nnim nʼawoɔ ne ne owuo nso ho asɛm. Ɔsɛ Onyankopɔn Ba, na ɔda so yɛ ɔsɔfoɔ daadaa.
sem pai, sem mãe, sem genealogia, não tendo nem início nem fim de vida, mas feito como o Filho de Deus), continua sendo um sacerdote continuamente.
4 Yei di ho adanseɛ sɛ na ɔyɛ onipa kɛseɛ a Agya Abraham mpo tumi ma no nʼasadeɛ mu nkyɛmu edu mu baako.
Agora considere como este homem era grande, a quem até Abraão, o patriarca, deu um décimo do melhor saque.
5 Nanso, Lewi asefoɔ a wɔyɛ asɔfoɔ no Mmara na ɛhyɛ wɔn sɛ wɔnnye nkyɛmu edu mu baako mfiri wɔn ara wɔn nkurɔfoɔ Israelfoɔ nkyɛn a wɔn nso yɛ Abraham asefoɔ no.
Os filhos de Levi que recebem o sacerdócio têm o mandamento de receber o dízimo do povo segundo a lei, isto é, de seus irmãos, embora estes tenham saído do corpo de Abraão,
6 Melkisedek nyɛ Lewi aseni, nanso ɔgyee nkyɛmu edu mu baako firii Abraham nkyɛn hyiraa no maa ɔnyaa Onyankopɔn bɔhyɛ no.
mas aquele cuja genealogia não é contada deles, aceitou o dízimo de Abraão, e abençoou aquele que tem as promessas.
7 Akyinnyeɛ biara nni ho sɛ deɛ ɔma nhyira so sene deɛ ɔgye nhyira.
Mas sem nenhuma disputa, o menor é abençoado pelo maior.
8 Wɔde nnipa akatua nkyɛmu edu mu baako ma asɔfoɔ, nanso asɔfoɔ yi nyinaa wu, gye Melkisedek a Atwerɛsɛm no ka sɛ ɔte ase.
Aqui as pessoas que morrem recebem o dízimo, mas ali se recebe o dízimo de quem é testemunhado que ele vive.
9 Enti, nokorɛm, Abraham tuaa nkyɛmu edu no, Lewi a nʼasefoɔ gye nkyɛmu edu no nso nam Abraham so tuaa bi maa Melkisedek.
Podemos dizer que através de Abraão até Levi, que recebe o dízimo, pagou o dízimo,
10 Na wɔnwoo Lewi, nanso ɛsiane sɛ na ɔhyɛ ne nana Abraham mu saa ɛberɛ no a Melkisedek hyiaa no no enti na ɔtuaeɛ.
pois ele ainda estava no corpo de seu pai quando Melquisedeque o conheceu.
11 Ɛnam Lewi asɔfodie so enti na wɔde Mmara no maa Israelfoɔ. Ɛno enti sɛ Lewifoɔ asɔfodie no tumi de pɛyɛ brɛ nnipa a, anka ɛho nhia sɛ wɔbɛfa ɔsɔfoɔ foforɔ bi sɛ Melkisedek a ɔmfiri Aaron abusua mu.
Agora, se a perfeição foi através do sacerdócio levítico (pois sob ele o povo recebeu a lei), que necessidade adicional havia de outro sacerdote surgir após a ordem de Melquisedeque, e não ser chamado após a ordem de Aarão?
12 Sɛ ɛba sɛ asɔfodie no sesa a, ɛma ɛho mmara no nso sesa.
Para o sacerdócio ser mudado, há necessidade de uma mudança feita também na lei.
13 Nanso, yɛn Awurade a wɔka saa asɛm yi nyinaa fa ne ho no firi abusua foforɔ mu. Ne busuani biara nnii ɔsɔfoɔ wɔ afɔrebukyia ho da.
Para aquele de quem estas coisas são ditas pertence a outra tribo, da qual ninguém oficializou no altar.
14 Ɛyɛ sɛnnahɔ sɛ wɔwoo no too Yuda abusua mu, na Mose kaa asɔfoɔ ho asɛm no nso, wammɔ nʼabusua din da.
Pois é evidente que nosso Senhor saiu de Judá, sobre qual tribo Moisés nada falou a respeito do sacerdócio.
15 Asɛm no da ne ho adi pefee, ɛfiri sɛ, ɔsɔfoɔ foforɔ bi aba a ɔte sɛ Melkisedek.
Isto é ainda mais evidente, se depois da semelhança de Melquisedeque surgir outro sacerdote,
16 Ɔno deɛ, ɛnnam onipa mmara so na wɔhyɛɛ no ɔsɔfoɔ, na mmom wɔnam nkwa a ɛnni awieeɛ tumi so na ɛyɛɛ no ɔsɔfoɔ.
que foi feito, não depois da lei de um mandamento carnal, mas depois do poder de uma vida sem fim;
17 Atwerɛsɛm no ka sɛ, “Wobɛyɛ ɔsɔfoɔ akɔsi daa sɛdeɛ Melkisedek asɔfokwan nhyehyɛeɛ te no.” (aiōn )
pois ele é testemunhado, “Você é um padre para sempre”, de acordo com a ordem de Melchizedek”. (aiōn )
18 Wɔato mmara dada no atwene, ɛfiri sɛ, sintɔ bi wɔ mmara no mu, na ɛho nni mfasoɔ nso.
Pois há a anulação de um mandamento anterior por causa de sua fraqueza e inutilidade
19 Ɛno enti, Mose Mmara no antumi amma biribiara anyɛ pɛ. Nanso wɔde anidasoɔ pa bi a yɛnam so bɛn Onyankopɔn aba.
(pois a lei não fez nada perfeito), e a introdução de uma esperança melhor, através da qual nos aproximamos de Deus.
20 Ɛno akyi, Onyankopɔn ntam abɛka ho. Ɛberɛ a ɔhyɛɛ Aaron asefoɔ asɔfoɔ no na ntam a ɛte saa nni hɔ.
Inasmuch pois ele não foi feito sacerdote sem fazer um juramento
21 Yesu deɛ, ɔnam ntam so bɛyɛɛ ɔsɔfoɔ ɛberɛ a Onyankopɔn ka kyerɛɛ no sɛ, “Awurade aka ntam; na ɔrensesa nʼadwene: ‘Wobɛyɛ ɔsɔfoɔ daa nyinaa.’” (aiōn )
(pois de fato foram feitos sacerdotes sem juramento), mas ele com um juramento dele que diz dele, “O Senhor jurou e não vai mudar de idéia, “Você é um padre para sempre, de acordo com a ordem de Melchizedek'”. (aiōn )
22 Saa ntam yi enti, Yesu gyina mu ma yɛn, na ɛma yɛne Onyankopɔn apam no di mu.
Por tanto, Jesus se tornou a garantia de um pacto melhor.
23 Nsonsonoeɛ foforɔ bi nso wɔ hɔ. Na saa asɔfoɔ no dɔɔso, ɛfiri sɛ, na wɔwuwu a wɔntumi ntoa wɔn adwuma so.
Muitos, de fato, foram feitos sacerdotes, porque são impedidos de continuar pela morte.
24 Nanso, Yesu deɛ, ɔwɔ hɔ daa na nʼasɔfodwuma no nso, obi ntoa so mma no. (aiōn )
Mas ele, porque vive para sempre, tem seu sacerdócio imutável. (aiōn )
25 Enti, ɔtumi gye wɔn a wɔnam ne so ba Onyankopɔn nkyɛn no ɛnnɛ ne daa, ɛfiri sɛ, ɔte hɔ daa srɛ Onyankopɔn ma wɔn.
Portanto, ele também é capaz de salvar até o extremo aqueles que se aproximam de Deus através dele, vendo que ele vive para sempre para interceder por eles.
26 Yesu ne Ɔsɔfopanin a ɔboa yɛn wɔ yɛn ahiasɛm mu. Ɔyɛ kronkron. Ɔnni mfomsoɔ biara wɔ ne mu, na ɔnyɛ bɔne. Wɔate no afiri nnebɔneyɛfoɔ ho na wɔapagya no aboro ɔsoro so.
Para tal sumo sacerdote era apropriado para nós: santo, sem culpa, sem mancha, separado dos pecadores e feito mais alto que os céus;
27 Ɔnte sɛ asɔfoɔ mpanin a aka no a, daa afɔrebɔ a ɔbɔ no kane no ɔbɔ wɔ ne bɔne a wayɛ ho ansa na afei, wabɔ afoforɔ deɛ no. Ɔbɔɔ afɔdeɛ baako pɛ a ɔde ne ho na ɛbɔeɛ.
que não precisa, como aqueles sumo sacerdotes, oferecer sacrifícios diariamente, primeiro por seus próprios pecados, e depois pelos pecados do povo. Pois ele o fez de uma vez por todas, quando se ofereceu a si mesmo.
28 Mose Mmara no yi nnipa a wɔmfata ma wɔyɛ asɔfoɔ mpanin, nanso Onyankopɔn bɔ a ɔde ntam kaa ho no a ɛtaa Mmara no akyi no, yii Ɔba no a ɔyɛ pɛ daa nyinaa no. (aiōn )
Pois a lei nomeia os homens como sumos sacerdotes que têm fraqueza, mas a palavra do juramento, que veio depois da lei, nomeia um Filho para sempre que foi aperfeiçoado. (aiōn )