< Asomafoɔ 1 >
1 Mʼadamfo pa Teofilo, me nwoma a ɛdi ɛkan a metwerɛɛ wo no mu no, mekaa Yesu nnwuma a ɔyɛeɛ ne ne nkyerɛkyerɛ
O primeiro livro que escrevi, Teófilo, dizia respeito a tudo o que Jesus começou a fazer e a ensinar,
2 kɔsi ɛberɛ a Onyankopɔn bɛfaa no kɔɔ ɔsoro no ho asɛm. Ansa na wɔrebɛfa no akɔ ɔsoro no, ɔnam Honhom Kronkron tumi so kyerɛkyerɛɛ nʼasuafoɔ no.
até o dia em que ele foi recebido, depois de ter dado o mandamento através do Espírito Santo aos apóstolos que ele havia escolhido.
3 Ne wusɔreɛ akyi, ɔtenaa asase so adaduanan, yii ne ho adi mpɛn pii kyerɛɛ nʼasuafoɔ no de kyerɛɛ wɔn sɛ, ampa, ɔte ase. Ɔkaa Onyankopɔn Ahennie ho asɛm nso kyerɛɛ wɔn.
A estes ele também se mostrou vivo depois de ter sofrido, por muitas provas, aparecendo-lhes durante um período de quarenta dias e falando sobre o Reino de Deus.
4 Ɛda bi a ɔne wɔn redidi no, ɔhyɛɛ wɔn sɛ, “Mommfiri Yerusalem, na montwɛn akyɛdeɛ a mʼAgya ahyɛ mo ho bɔ a maka ho asɛm akyerɛ mo no.
Being reunido com eles, ele lhes ordenou: “Não parta de Jerusalém, mas espere a promessa do Pai, que ouviu de mim”.
5 Yohane de, ɔde nsuo na ɛbɔɔ asu, nanso mo de ɛrenkyɛre, wɔde Honhom Kronkron no bɛbɔ mo asu.”
Pois João realmente batizou em água, mas vós sereis batizados no Espírito Santo não muitos dias a partir de agora”.
6 Asuafoɔ no nyinaa ne Yesu hyiaa mu no, wɔbisaa no sɛ, “Awurade, berɛ yi mu na wode ahennie no bɛba Israel anaa?”
Portanto, quando se reuniram, perguntaram-lhe: “Senhor, estás agora restaurando o reino para Israel”?
7 Yesu buaa wɔn sɛ, “Ɛho nhia sɛ mobɛhunu ɛberɛ a Agya no nam ne tumi so ahyehyɛ ato hɔ no.
Ele lhes disse: “Não cabe a vocês conhecer os tempos ou as estações que o Pai estabeleceu dentro de sua própria autoridade.
8 Na sɛ Honhom Kronkron no ba mo so a, mobɛnya tumi na moayɛ mʼadansefoɔ wɔ Yerusalem ne Yudea nyinaa ne Samaria kɔsi asase ano.”
Mas vocês receberão poder quando o Espírito Santo vier sobre vocês”. Vós sereis minhas testemunhas em Jerusalém, em toda a Judéia e Samaria, e até os confins da terra”.
9 Ɔkasa wieeɛ no, asuafoɔ no hunuu no sɛ ɔnam omununkum mu rekɔ ɔsoro na wɔanhunu no bio.
Quando ele disse estas coisas, como eles estavam olhando, ele foi levado para cima, e uma nuvem o recebeu fora da vista deles.
10 Wɔgu so rehwɛ ewiem no, amonom hɔ ara, mmarima baanu bi a wɔhyehyɛ ntadeɛ fitafitaa bɛgyinaa wɔn nkyɛn,
Enquanto olhavam com firmeza para o céu enquanto ele ia, eis que dois homens estavam ao seu lado com roupas brancas,
11 kaa sɛ, “Mo mmarima a mofiri Galilea, adɛn enti na mogyina ha rehwɛ ewiem? Yesu a wɔafa no afiri mo nkyɛn kɔ ɔsoro no, sɛdeɛ ɔsi kɔɔ ɔsoro no, saa ara na ɔbɛsane aba bio.”
que também disseram: “Vocês, homens da Galiléia, por que estão olhando para o céu? Este Jesus, que foi recebido de vocês para o céu, voltará da mesma maneira que vocês o viram indo para o céu”.
12 Yei akyi no, asuafoɔ no firii Ngo Bepɔ no so baa Yerusalem. Ɛfiri Ngo Bepɔ no so ba Yerusalem no bɛyɛ kilomita baako ne fa.
Depois voltaram para Jerusalém da montanha chamada Olivet, que fica perto de Jerusalém, a um dia de sábado de viagem.
13 Wɔduruu hɔ no, wɔkɔɔ ɛdan bi a na ɛwɔ aborɔsan a na wɔte so mu. Nnipa a na wɔwɔ hɔ no ne: Petro, Yohane, Yakobo ne Andrea; Filipo, Toma, Bartolomeo, Mateo, Alfeo ba Yakobo, Simon Seloteni ne Yakobo ba Yuda.
Quando chegaram, subiram para a sala superior onde estavam hospedados, ou seja, Pedro, João, Tiago, André, Filipe, Tomé, Bartolomeu, Mateus, Tiago, filho de Alfeu, Simão, o Zelote, e Judas, filho de Tiago.
14 Na saa asuafoɔ yi nyinaa taa ne mmaa bi te sɛ Yesu maame Maria ne Yesu nnua mmarimanom hyia bɔ mpaeɛ.
Todos estes, com um só acordo, continuaram com firmeza em oração e súplica, junto com as mulheres e Maria, a mãe de Jesus, e com seus irmãos.
15 Nna kakra bi akyi no, agyidifoɔ no a wɔn dodoɔ bɛyɛ sɛ ɔha aduonu no hyiaeɛ na Petro sɔre kasaa sɛ:
Nestes dias, Pedro levantou-se no meio dos discípulos (e o número de nomes era cerca de cento e vinte), e disse:
16 Me nuanom, ɛsɛ sɛ nkɔm a Honhom Kronkron no nam Dawid so hyɛ faa Yuda ho sɛ ɛnam ne so na wɔbɛkyere Yesu no ba mu.
“Irmãos, era necessário que esta Escritura se cumprisse, que o Espírito Santo falou antes pela boca de Davi a respeito de Judas, que foi guia para aqueles que levaram Jesus.
17 Yɛn a Yesu yii yɛn no, na Yuda nso ka yɛn ho wɔ ɔsom no mu.
Pois ele foi contado conosco, e recebeu sua parte neste ministério.
18 (Sika a Yuda nya firii ade bɔne a ɔyɛeɛ no mu no, wɔde tɔɔ asase wɔ faako a ɔwuiɛ hɔ. Ɔte bɛhwee fam maa ne mu paeeɛ maa nʼayamdeɛ tu guu so.
Agora este homem obteve um campo com a recompensa por sua maldade; e caindo de cabeça, seu corpo se abriu e todos os seus intestinos jorraram para fora.
19 Nnipa a na wɔte Yerusalem nyinaa tee saa asɛm yi no, wɔtoo asase no din wɔ wɔn ankasa kasa mu sɛ Hekeldama a asekyerɛ ne sɛ, Mogya Asase.)
Ficou conhecido de todos que viviam em Jerusalém que em sua língua esse campo era chamado de “Akeldama”, ou seja, “O campo de sangue”.
20 Petro toaa so kaa sɛ, “Wɔatwerɛ wɔ Dawid nnwom mu sɛ, “‘Ne efie nna mpan, na ne som adwuma no, obi mfa.’
Pois está escrito no livro de Salmos, “Que sua habitação seja desolada”. Que ninguém habite nela'. e, “Deixe outro tomar seu cargo”.
21 Enti ɛsɛ sɛ yɛyi nnipa a yɛne wɔn nantee ɛberɛ a na Yesu ne yɛn dii akɔneaba no nyinaa,
“Dos homens, portanto, que nos acompanharam o tempo todo que o Senhor Jesus entrou e saiu entre nós,
22 firi Yohane asubɔ adwuma no so de kɔsi ɛberɛ a wɔfaa Yesu firii yɛn nkyɛn kɔɔ ɔsoro no, ɛfiri sɛ, ɛsɛ sɛ saa nnipa no mu baako bɛka yɛn ho ne yɛn di Yesu wusɔreɛ no ho adanseɛ.”
desde o batismo de João até o dia em que ele foi recebido de nós, destes um deve se tornar testemunha conosco de sua ressurreição”.
23 Wɔyii nnipa baanu. Ɔbaako din de Yosef a na wɔfrɛ no Barsaba, na wɔtaa nso frɛ no Yusto. Deɛ na ɔka ho no nso din de Matia.
Eles apresentam dois: Joseph chamado Barsabbas, que também se chamava Justus, e Matthias.
24 Afei, asuafoɔ no bɔɔ mpaeɛ sɛ, “Awurade, wonim obiara akoma mu. Ɛno enti, kyerɛ yɛn nnipa baanu yi mu deɛ woayi no,
Eles oraram e disseram: “Tu, Senhor, que conheces os corações de todos os homens, mostra qual destes dois escolheste
25 sɛ ɔmmɛsi Yuda a wanya ne baabi kɔ no ananmu mmɛyɛ asomafodwuma no.”
para participar deste ministério e apostolado do qual Judas se afastou, para que ele possa ir para seu próprio lugar”.
26 Afei, asuafoɔ no bɔɔ wɔn so ntonto maa ɛsii Matia. Enti wɔfaa no kaa asomafoɔ dubaako no ho.
Eles tiraram a sorte para eles, e a sorte caiu sobre Mathias; e ele foi contado com os onze apóstolos.