< Nnwom 9 >

1 Dawid dwom. Awurade, mefi me koma nyinaa mu ada wo ase. Mɛka wʼanwonwade no nyinaa.
Til Sangmesteren. Al-mut-labben. En Salme af David. Jeg vil takke HERREN af hele mit Hjerte, kundgøre alle dine Undere,
2 Mɛma mʼani agye na madi ahurusi wɔ wo mu. Mɛto ayeyi dwom ama wo din, Ɔsorosoroni.
glæde og fryde mig i dig, lovsynge dit Navn, du Højeste,
3 Mʼatamfo san wɔn akyi; wɔtetew hwe, na wowuwu wɔ wʼanim.
fordi mine Fjender veg, faldt og forgik for dit Aasyn.
4 Woadi mʼasɛm ama me, na menya mʼahofadi; woatena wʼahengua so, abu atɛntrenee.
Thi du hævded min Ret og min Sag, du sad paa Tronen som Retfærds Dommer.
5 Woatwe amanaman no aso, na woasɛe amumɔyɛfo. Woapepa wɔn din a wɔrenkae wɔn bio.
Du trued ad Folkene, rydded de gudløse ud, deres Navn har du slettet for evigt.
6 Ɔsɛe a enni awiei ato ɔtamfo no, woatutu wɔn nkuropɔn; na wɔnkae wɔn bio mpo.
Fjenden er borte, lagt øde for stedse, du omstyrted Byer, de mindes ej mer.
7 Awurade di hene daa daa; wasi nʼatemmu ahengua.
Men HERREN troner evindelig, han rejste sin Trone til Dom,
8 Ɔde trenee bebu wiase atɛn; ɔde atɛntrenee bedi nnipa no so.
skal dømme Verden med Retfærd, fælde Dom over Folkefærd med Ret.
9 Awurade yɛ guankɔbea ma wɔn a wodi wɔn nya no, ɔyɛ abandennen wɔ ahohia mmere mu.
HERREN blev de fortryktes Tilflugt, en Tilflugt i Trængselstider;
10 Wɔn a wonim wo din no de wɔn ho bɛto wo so, efisɛ, wo Awurade, wunnyaw obiara a ɔhwehwɛ wo no mu da.
og de stoler paa dig, de, som kender dit Navn, thi du svigted ej dem, der søgte dig, HERRE.
11 Monto ayeyi dwom mma Awurade a ɔte ahengua so wɔ Sion; mompae mu nka nea wayɛ wɔ amanaman no mu.
Lovsyng HERREN, der bor paa Zion, kundgør blandt Folkene, hvad han har gjort!
12 Na ɔkae nea ɔtɔ mogya so were no; ommu nʼani ngu ɔbrɛfo sufrɛ so.
Thi han, der hævner Blodskyld, kom dem i Hu, han glemte ikke de armes Raab:
13 Awurade, hwɛ sɛnea mʼatamfo teetee me! Hu me mmɔbɔ na yi me fi owu apon ano,
»HERRE, vær naadig, se, hvad jeg lider af Avindsmænd, du, som løfter mig op fra Dødens Porte,
14 na matumi apae mu aka wʼayeyi wɔ Ɔbabea Sion apon ano, na madi ahurusi wɔ wo nkwagye no mu hɔ.
at jeg kan kundgøre al din Pris, juble over din Frelse i Zions Datters Porte!«
15 Amanaman mufo atɔ amoa a wɔatu no mu; afiri a wosum hintaw no ayi wɔn anan.
Folkene sank i Graven, de grov, deres Fod blev hildet i Garnet, de satte.
16 Awurade atɛntrenee da no adi; amumɔyɛfo nsa ano adwuma ayi wɔn.
HERREN blev aabenbar, holdt Dom, den gudløse hildedes i sine Hænders Gerning. — Higgajon (Sela)
17 Amumɔyɛfo san kɔ ɔda mu, amanaman a wɔn werɛ fi Onyankopɔn nyinaa. (Sheol h7585)
Til Dødsriget skal de gudløse fare, alle Folk, der ej kommer Gud i Hu. (Sheol h7585)
18 Nanso ɛnyɛ daa na ne werɛ befi ohiani, anaasɛ mmɔborɔni anidaso bɛyera korakora.
Thi den fattige glemmes ikke for evigt, ej skuffes evindelig ydmyges Haab.
19 Sɔre! Awurade, mma ɔdesani nni nkonim, bu amanaman no atɛn wɔ wʼanim.
Rejs dig, HERRE, lad ikke Mennesker faa Magten, lad Folkene dømmes for dit Aasyn;
20 Bɔ wɔn hu, Awurade; na ma wonhu sɛ, wɔyɛ adesa bi kɛkɛ.
HERRE, slaa dem med Rædsel, lad Folkene kende, at de er Mennesker! (Sela)

< Nnwom 9 >