< Nnwom 73 >

1 Asaf dwom. Ampa ara Onyankopɔn ye ma Israel, oye ma wɔn a wɔn koma mu tew.
Psalm Asafowy. Zaisteć dobry jest Bóg Izraelowi, tym, którzy są czystego serca.
2 Nanso me de, anka me nan reyɛ awatiri; anka merehwere me nnyinaso,
Ale nogi moje mało się były nie potknęły, a blisko tego było, że mało nie szwankowały kroki moje,
3 efisɛ mʼani beree ahantanfo bere a mihuu amumɔyɛfo yiyedi no.
Gdym był zawiścią poruszon przeciwko szalonym, widząc szczęście niepobożnych.
4 Wonni aperepere; na wɔwɔ ahoɔden ne apɔwmuden.
Bo nie mają związków aż do śmierci, ale w całości zostaje siła ich.
5 Dadwen a ɛtaa ba nnipa so biara nna wɔn so; ɔdesani haw biara nna wɔn so.
W pracy ludzkiej nie są, a kaźni, jako inni ludzie, nie doznawają.
6 Enti ahantan yɛ wɔn kɔnmuade, na wofura akakabensɛm.
Przetoż otoczeni są pychą, jako łańcuchem złotym, a przyodziani okrutnością, jako szatą ozdobną.
7 Wɔn koma a apirim no mu na nnebɔne fi; na wɔn amumɔyɛ adwene nni awiei.
Wystąpiły od tłustości oczy ich, a więcej mają nad pomyślenie serca.
8 Wɔserew afoforo na wɔka wɔn ho nsɛm a enye; wɔde nhyɛso hunahuna afoforo wɔ ahomaso mu.
Rozpuścili się, i mówią złośliwie, o uciśnieniu bardzo hardzie mówią.
9 Wɔn ano ka ɔsoro nsɛm, na wɔn tɛkrɛma agye asase afa.
Wystawiają przeciwko niebu usta swe, a język ich krąży po ziemi.
10 Ɛno nti wɔn nkurɔfo kɔ wɔn nkyɛn na wonya nsu nom ma ebu so.
A przetoż na to przychodzi lud jego, gdy się im wody już wierzchem leją,
11 Wobisa se, “Ɛbɛyɛ dɛn na Onyankopɔn ahu? Na Ɔsorosoroni no wɔ nhumu ana?”
Że mówią: Jakoż ma Bóg o tem wiedzieć? albo mali o tem wiadomość Najwyższy?
12 Sɛɛ na amumɔyɛfo no te, hwee mfa wɔn ho, na wɔkɔ so pɛ ahonyade.
Albowiem, oto ci niezbożnymi będąc, mają pokój na świecie, i nabywają bogactw.
13 Ampa ara, mannya hwee amfi me komamtew mu; me nsa a enni fɔ no ayɛ ɔkwa.
Próżno tedy w czystości chowam ręce moje, a w niewinności serce moje omywam.
14 Da mu nyinaa mihu amane; anɔpa biara wɔtwe mʼaso.
Ponieważ mię cały dzień biją, a karanie cierpię na każdy poranek.
15 Sɛ mekae se, “Mɛkasa saa” a, anka midii wo mma no huammɔ.
Rzekęli: Będę też tak o tem mówił, tedy rodzaj synów twoich rzecze, żem im niepraw.
16 Mebɔɔ mmɔden sɛ mɛte eyinom nyinaa ase, nanso na ɛhyɛ me so
Chciałemci tego rozumem doścignąć, ale mi się tu trudno zdało;
17 kosii sɛ mekɔɔ Onyankopɔn kronkronbea hɔ; ɛhɔ na metee nea awiei no ɛbɛba wɔn so no ase.
Ażem wszedł do świątnicy Bożej, a tum porozumiał dokończenie ich.
18 Ampa ara wode wɔn gu faako a hɔ yɛ toro wode wɔn hwe fam sɛe wɔn pasaa.
Zprawdęś ich na miejscach śliskich postawił, a podajesz ich na spustoszenie.
19 Sɛnea wɔsɛe prɛko pɛ, na ehu hwim wɔn kɔ no.
Oto jakoć przychodzą na spustoszenie! niemal w okamgnieniu niszczeją i giną od strachu.
20 Ɛte sɛ adaeso, bere a onipa anyan, Awurade, sɛ wokanyan wo ho a, wubebu wʼani agu wɔn so sɛ biribi a enni hɔ.
Są jako sen temu, co ocucił; Panie! gdy ich obudzisz obraz ich lekce poważysz.
21 Bere a awerɛhow hyɛɛ me koma mu na me honhom dii yaw no,
Gdy zgorzkło serce moje, a nerki moje cierpiały kłucie:
22 meyɛɛ sɛ obi a onnim hwee na onni adwene; meyɛɛ sɛ aboa gyimfo wɔ wʼanim.
Zgłupiałem był, a nicem nie rozumiał, byłem przed tobą jako bydlę.
23 Nanso na me ne wo wɔ hɔ bere biara; na wode wo nsa nifa aso me mu.
A wszakże zawżdy byłem z tobą; boś mię trzymał za prawą rękę moję.
24 Wode wʼafotu kyerɛ me kwan; na akyiri no, wode me bɛkɔ anuonyam mu.
Według rady swej prowadź mię, a potem do chwały przyjmiesz mię.
25 Hena na mewɔ wɔ ɔsoro ka wo ho? Na biribiara nni asase so a mepɛ ka wo ho.
Kogożbym innego miał na niebie? I na ziemi oprócz ciebie w nikim innym upodobania nie mam.
26 Me honam, ne me koma bedi me huammɔ, nanso Onyankopɔn ne me koma ahoɔden ne me kyɛfa daa nyinaa.
Choć ciało moje, i serce moje ustanie, jednak Bóg jest skałą serca mego, i działem moim na wieki.
27 Wɔn a wɔmmɛn wo no bɛyera. Wosɛe wɔn a wonni wo nokware nyinaa.
Gdyż oto ci, którzy się oddalają od ciebie, zginą; wytracasz tych, którzy cudzołożą odstępowaniem od ciebie.
28 Nanso me de, minim sɛ eye sɛ wobɛbɛn Onyankopɔn. Mede Otumfo Awurade ayɛ me guankɔbea; mɛka wo nneyɛe nyinaa akyerɛ.
Aleć mnie najlepsza jest trzymać się Boga; przetoż pokładam w Panu panującym nadzieję moję, abym opowiadał wszystkie sprawy jego.

< Nnwom 73 >