< Nnwom 67 >

1 Wɔde ma dwonkyerɛfo. Wɔde sanku na ɛto. Dwom. Onyankopɔn nnom yɛn na onhyira yɛn ɔmma nʼanim nhyerɛn wɔ yɛn so,
Til sangmesteren på strengelek; en salme, en sang. Gud være oss nådig og velsigne oss, han la sitt åsyn lyse hos oss, (sela)
2 na ɔmma wonhu nʼakwan wɔ asase so, ne ne nkwagye wɔ amanaman no nyinaa mu.
forat man på jorden må kjenne din vei, blandt alle hedninger din frelse.
3 Ma adesamma nyi wo ayɛ, Onyankopɔn; ma nnipa nyinaa nkamfo wo.
Folkene skal prise dig, Gud! Folkene skal prise dig, alle tilsammen.
4 Ma amanaman ani nnye na wɔnto ahosɛpɛw dwom, efisɛ wudi nnipa no so trenee mu na woma asase so amanaman no akwankyerɛ.
Folkeslagene skal fryde sig og juble; for du dømmer folkene med rett, og folkeslagene på jorden leder du. (Sela)
5 Ma adesamma nyi wo ayɛ, Onyankopɔn; ma nnipa nyinaa nkamfo wo!
Folkene skal prise dig, Gud! Folkene skal prise dig, alle tilsammen.
6 Afei asase no bɛbɔ ne nnɔbae, na Onyankopɔn, yɛn Nyankopɔn ahyira yɛn.
Landet har gitt sin grøde; Gud, vår Gud, velsigner oss.
7 Onyankopɔn behyira yɛn, na asase mmaa nyinaa besuro no.
Gud velsigner oss, og alle jordens ender skal frykte ham.

< Nnwom 67 >