Nnwom 54

1 Dawid “maskil” dwom. Ɔtoo no bere a Sififo kɔka kyerɛɛ Saulo se, “Dawid abehintaw wɔ yɛn mu.” Ao, Onyankopɔn, gye me wɔ wo din mu; fa wo tumi bu me bem.

Til songmeisteren, med strengleik; ein song til lærdom av David, då zifitarne kom og sagde til Saul: «David held seg løynd hjå oss.» Gud, frels meg ved ditt namn, og døm meg til min rett ved di kraft!

2 Ao, Onyankopɔn, tie me mpaebɔ; tie mʼanom nsɛm.

Gud, høyr mi bøn, vend øyra til ordi frå min munn!

3 Ahɔho retow ahyɛ me so. Atirimɔdenfo rehwehwɛ me akum me; nnipa a wɔmmfa Onyankopɔn nyɛ hwee.

For framande stend upp imot meg, og valdsmenner stend meg etter livet; dei hev ikkje Gud for augo. (Sela)

4 Ampa ara, Onyankopɔn ne me boafo; Awurade ne me hwɛfo.

Sjå, Gud hjelper meg, Herren er den som held uppe mi sjæl.

5 Ma mmusu nkyim mmra wɔn a wodi me ho nseku no so; wo nokwaredi mu, sɛe wɔn.

Det vonde skal falla tilbake på deim som lurar på meg; gjer deim til inkjes i din truskap!

6 Mefi me pɛ mu abɔ afɔre ama wo; Awurade, meyi wo din ayɛ, efisɛ eye.

Med viljugt hjarta vil eg ofra til deg; ditt namn vil eg prisa, Herre, for det er godt.

7 Woagye me afi me haw nyinaa mu, na mʼani ahu nkonimdi wɔ mʼatamfo so. Wɔde ma dwonkyerɛfo. Wɔde sanku na ɛto.

For det friar meg ut or all naud, og på mine fiendar ser mitt auga med lyst.