< Nnwom 50 >
1 Asaf dwom. Tweduampɔn, Onyankopɔn, Awurade no kasa, na ɔfrɛ asase nyinaa efi apuei kosi atɔe.
Psalmus Asaph. Deus deorum Dominus locutus est: et vocavit terram, A solis ortu usque ad occasum:
2 Onyankopɔn hyerɛn fi Sion kurow a ne fɛ wie pɛyɛ.
ex Sion species decoris eius.
3 Yɛn Nyankopɔn reba nanso ɔrenyɛ komm; ogya a ɛhyew nneɛma di nʼanim, ahum a ɛretu atwa ne ho ahyia.
Deus manifeste veniet: Deus noster et non silebit. Ignis in conspectu eius exardescet: et in circuitu eius tempestas valida.
4 Ɔfrɛ ɔsorosoro ne asase, sɛ ɔrebu ne nkurɔfo atɛn;
Advocabit cælum desursum: et terram discernere populum suum.
5 Ɔka se, “Boaboa nnipa a wɔatew wɔn ho no ano ma me; wɔn a wɔnam afɔrebɔ so ne me yɛɛ apam no.”
Congregate illi sanctos eius: qui ordinant testamentum eius super sacrificia.
6 Ɔsoro pae mu ka ne trenee, na Onyankopɔn ankasa ne otemmufo.
Et annunciabunt cæli iustitiam eius: quoniam Deus iudex est.
7 “Muntie, me nkurɔfo, na mɛkasa, medi adanse atia wo, Israel; Mene Onyankopɔn, wo Nyankopɔn no.
Audi populus meus, et loquar: Israel, et testificabor tibi: Deus Deus tuus ego sum.
8 Merenka mo anim wɔ mo afɔrebɔde anaa mo hyew afɔre a ɛwɔ mʼanim daa no ho.
Non in sacrificiis tuis arguam te: holocausta autem tua in conspectu meo sunt semper.
9 Anantwinini a wofi mo mfuw so anaa mpapo a wofi mo buw mu ho nhia me,
Non accipiam de domo tua vitulos: neque de gregibus tuis hircos.
10 efisɛ kwae mu aboa biara yɛ me de, anantwi a wɔwɔ nkoko mpempem so nso saa ara.
Quoniam meæ sunt omnes feræ silvarum, iumenta in montibus et boves.
11 Minim anomaa biara a ɔwɔ mmepɔw no so, na wuram abɔde nyinaa yɛ me de.
Cognovi omnia volatilia cæli: et pulchritudo agri mecum est.
12 Sɛ ɔkɔm dee me a, anka merenka nkyerɛ mo; efisɛ, wiase ne nea ɛwɔ mu nyinaa yɛ me de.
Si esuriero, non dicam tibi: meus est enim orbis terræ, et plenitudo eius.
13 Mewe anantwinini nam, na menom mpapo mogya ana?
Numquid manducabo carnes taurorum? aut sanguinem hircorum potabo?
14 Momfa aseda afɔre mma Onyankopɔn, na munni bɔ a mohyɛɛ Ɔsorosoroni no so,
Immola Deo sacrificium laudis: et redde Altissimo vota tua.
15 na momfrɛ me hiada; na megye mo na moahyɛ me anuonyam.”
Et invoca me in die tribulationis: eruam te, et honorificabis me.
16 Nanso amumɔyɛfo de, Onyankopɔn bisa wɔn se, “Adɛn nti na moka me mmara na mʼapam da mo ano?
Peccatori autem dixit Deus: Quare tu enarras iustitias meas, et assumis testamentum meum per os tuum?
17 Mukyi me nkyerɛkyerɛ, na motow me nsɛm gu mo akyi.
Tu vero odisti disciplinam: et proiecisti sermones meos retrorsum:
18 Sɛ muhu ɔkorɔmfo a mode mo ho bɔ no; na mo ne nguaman nso bɔ.
Si videbas furem, currebas cum eo: et cum adulteris portionem tuam ponebas.
19 Mode mo ano yɛ bɔne, na mode mo tɛkrɛma boaboa nnaadaa ano.
Os tuum abundavit malitia: et lingua tua concinnabat dolos.
20 Mokasa tia mo nuabarima bere biara na mosopa mo ankasa na ba.
Sedens adversus fratrem tuum loquebaris, et adversus filium matris tuæ ponebas scandalum:
21 Moayɛ eyinom nyinaa; nanso manka hwee, enti mususuw sɛ mete sɛ mo. Nanso mɛka mo anim, na mede mo sobo asi mo anim.
hæc fecisti, et tacui. Existimasti inique quod ero tui similis: arguam te, et statuam contra faciem tuam.
22 “Munnwen eyi ho, mo a mo werɛ fi Onyankopɔn, anyɛ saa a, mɛtetew mo mu nketenkete a obiara remmegye mo;
Intelligite hæc qui obliviscimini Deum: nequando rapiat, et non sit qui eripiat.
23 Nea ɔbɔ aseda afɔre no hyɛ me anuonyam, na osiesie kwan sɛnea mɛda Onyankopɔn nkwagye adi akyerɛ no.”
Sacrificium laudis honorificabit me: et illic iter, quo ostendam illi salutare Dei.